Vísir - 25.09.1947, Side 9
A WHEL BITE5 THE
>. HAKID THAT FEEDS HIM-I
BUT LOIS LANE'S /-
PRACTICALLV CHEWED fc-
' MV ARM OFF/ AND 7/
WHERE'S CLARK KENT?
LOOKINK3
FOR. ME.
CHIEF? (
•'CLARK. MVOLD ^
PAL MYOLD STANDBY
THROUGH THICK AND
.THINÍ IT5 APOUT ^
7 TIME VOU HAD A t
L RAISE/ is-ÉlAíi
GEE-THAT'S Y ER.-AH- WELL- "V
swell.chiefJi've gotatougk
I HARDLV rf assignmeht for.
know howaVyou-ahð l MEAH
TO THANK ) ( TOUOW ' ^
\vou.A/ V
'A/ UH-UH.'WHITE'S ff
> FITTOBETIED ^
OVER LOIS ACCEPTING
'THE EDITORSHIP OF
k THAT RIVAL PAPER '
COPVPICHT. IQH6. MeCLURE NEWFPAP-iR STNDÍCÁTlY::^l;::^vg:
Fimmtúdaginn 25. séptefnber 1947
^JÁvafa ui Ita uita ?
Vísi hafa undanfarið bor-
izt mörg bréf með ýmiskon-
ar fyrirspurniim, sem ekki
hefir reynzt unnt að svara
sakir takmarkaðs rúms í
blaðinu.
Nú mun liinsvegar rætast
eilthvað úr að þvi leyti, og
hefir þvi verið ákveðið, að
framvegis skuli hirtast í
blaðinu dállcur, sem leysi úr
spurningum manna — und-
ir íyrirsögninni „Hváð viltu
vita?“ Geta menn s'ént hlað-
inu fyrirspurnir um sittlivað,
sem þeim leikur förvitni á
að fræðast um, og verður
reynt að léysa úr þeim eftir
heztu getu.
Sendéndur hréfá þeirra,
sem hér fara á eftir, eru
beðnir velvirðingar á því,
hver dráttur. liefir orðið á
aö leysa úr spurningum
siimra þeirra:
Spurning:
„Byggist framhaldssagan
í Visi á sannsögulegum at-
burðum, eða er liún skáld-
skapur að öllu leyti? Jó-
hanna Sigurjónsdóttir.“
Svar: Hún byggist á sögu-
legum liehnildum að þvi
leytið að efnið er sótt til her-
náms Spánverja i Mexikó, i
hyrjun 16. aldar, en að öðru
leyii hefir höfundnr látið
gamminn geisa.
Spurriing:
„Getur Vísir upplýst mig
um það, livort hyrjað er á
svonefndum Austúrvegi, og
hvenær ætlunin muni vera
að ljúka honum? Er Krisu-
vikurvjsginum lokið? Árnes-
ingur, húsettur á Akureyri.“
Svar: Það mun hóla lield-
ur lítið á framkvæmdum i
Austurvegi og sumir eru
hræddir um, að nokkur ár
kunni að lða, þangað til háf-
izt verður lianda fyrir al-
vöru, þótt allir flokkar liafi
oftlega lýst sig fylgjandi
málinu á Alþingi. Krisuvík-
urvegi er ekki lokið, þ.e.a.s.
að fara megi liann austur
yfir fjall. En þess verður nú
ekki lam/L að bíða.
Spurning:
Hvenær var Skólavarðan
rifin og hvenær var liún
hyggð? Ungur Skólhyiting-
ur.“
Svar: Ég varð að fara í
smiðju til gamals Reykvík-
ings, því að sjálfur var ég
ekki nógu fróður um þessa
’hluti. En það, ' sem eg
komst að, var þetta: Skóla-
varðan er upprunalega reist
árið 1868, en var liækkað
síðar. Hún stóð í rúmlega
hálfa öld, var rifin árið 1934.
Spurning:
„Hver er þessi Visliinsky,
sem svo oft er minnzt á í
fréttum blaðanna um þess-
! ár mundir? G. 0.“
! Svar: Vishinsky þessi er
nú varautanríkisráðherra
Piússa, næstur Molotov ráð-
1 herra. Visliinsky er meðal
| annars frægur fyrir að Iiafa
j verið opinber ákærandi
IRússaveldis, þegar margir
(af hinum g'ömlu samstarfs-
Nmönnum Lenins voru leidd-
<ir fyrir Té.tt, fáeinum árum
: fyrir stríð, og teknir af lifi,
| eftir mjög vafasöm réttar-
(höld, sakaðir um landráð og
iýmislega glæpi gagnvarl
^Sovét-Rússlándi.
j' Eg vonast iil þess, að góð-
lesendur sendi mér sem
Það var i
V8S1
W SI ^jyil ©
FYRIR 35 ÁRUM,
Fyrir 35 árum var dilka-
kjöt í talsvert lægra verði en
nú eins og eftirfarandi aug-
lýsing her mcð sér:
„Af því að nokkrír menn
tiér í hænum liafa óskað að
feg útvegaði þeim sauðakjöt
}að vestan, (því það er orð-
ið kunnugt að vera það bezta
Jkjöt sem fæst), þá leyfi eg
' mér að gjöra mönnum það
vitanlegt, að eg tek að mér
að útvega dilkakjöt og af
! vænum kindum, hingað
komið fyrir 22 aura pundið.
: Menn leggi til tunnur sjálfir
j og horgi lielming um leið og
! pantað er, en hinn helming-
, inn þegar kjötið er aflient.
i Virðingarfyllst — J. V. H.
Sveinsson.
| í erlendum fréttum í
sömu vilcu var rætt um frétt
\frá Noregi um að 1 >yggj a ætti
\hér' loftskeytastöð. 1 norska
‘blaðinu „Verdens gang“
hafði þá nýlega hirtzt frétt
i
fflest bréf, og mun reyna að
! svara þeim eftir heztu getu.
; Virðingarfyllst.
um að reisa ætti loftskeyta-
stöð i Reykjavílc, er sám-
hand ætti að liafa við ír-
• land, Skotland og Rjörgvinj-
'arstöðina míklu. Ivostuaðar-
verð var áætlað 80 þúsund
krónur.
FYRIR 25 ARUM.
Um síldveiðariiar segir í
Visi í sept. fyrir 25 árum, að
á öllum veiðistöðvum hafi
það sumar verið saltað i
232 þúsund lunnur, þar af
21 þús. tunnur í „krydd“. Þá
var saltað í 161 þúsund
tunnur, ef með er talin sú
síldaraflinn um 420 þúsund
tunnur ef með er talin sú
síld, er seld var til bræðslu.
í Bæjarfréttum i Vísi fvr-
ir 25, árum segir svo: „Bæj-
^ arstjórnarskrifstofan auglýs-
j ir í dag eftir íþúðarherbergj-
jum, Húsnæðisekla er nú með
(mesta móti í bænum og leita
|inargir ásjár borgarstjóra-
|'skrifstofunnar í þvi skyni,
\að liún greiði fyrir þeim á
éinhvérn hátt.“
FYRÍR 15 ÁRUM.
' Um imiflutninginn til
landsins segir i Vísi fyi'ir 15
árum, að liann hafi verið þá
i ágústmánúði aJls fyrir kr.
2.016.550 og þai- af til Reykja
víkur fvrir 907.241.
Aijóik&irskömmf"
un fekin tipp
a
Mjólkurskömmtun var tek-
in upp á Akranesi á laugar-
'daginn var og fá börn hátf-
j an lítra á dag en fullorðn-
I ir fjórðnng lítra.
i Að undanförnu liefir ver-
,’ið tilfinnanlegur mjölkur-
( skortur á Akranesi og’ þótti
j nauðsynlegt að taka upp
skömmtun til þess að geta
tryggt réttláta dreifingu þess
, niagns, sem fyrir hendi er.
( Ekki er tálið líklegt, að
iliægt verði að aulca mjólk-
(urskammtinn fyrst um sinn,
(með því að allar likur benda
,\til þess, að bændur i ná-
arenninu verði að fækka
i O
/kúm vegna mjólkurskorts.
„Heiina og erlendis“.
rit um ísland og íslendinga er-
lendis, er nýkomið út í Kaup-
mánnahöfn. Ritið flytur ýmisleg-
an fróðleik um íslendinga og is-
lenzk málefni, svo og eftirmæli
um íslandsvini. Rritstjórinn er
Þorfinnur Ivristjánsson.
Farþegar með „Heklu“
frá Reykjavik i gær. Til Kaup-
mannaliafnar: Fró Björg Ander-
sen og 2 börn, Paul Mikkclsen,
j Christian Ravnsgaard, Helgi Guð-
mundsson og fró, fró Þóra Ilall-
dórsson, Egill Ragnars, Oddur
Helgason, fró Hulda Guðmunds-
son, Ingihjörg Þorsteinsdóttir.
éHftir fcjerry Sieqef og Slutiter
UNAWAP.E
THAT TWIFFIC'S
NEW
NEWSPAPER.
IS STAFFED
WITH THE
COUNTR.MS
SMOOTHEST
CROOK5,
LOIS LANE
HAS
OF
EDITOÞ...
Kjarnorkuniaðurinn flýtir
sér ó skrifstofu blaðs síns, og
fyrir utan glugga ritstjórans
heyrir liann það síðasta af
reiðilestri lians: „Ilvar er
Clark Kent?“ Kjarnorkmaður-
inn: „Það lítur ót fyrir ....
.... að ritstjórinn sé að tapa
sér yfir að Lois Lane hefir
gerzt ritstjóri við nýja blaðið.“
Svo kemur Kjarnorkumaður-
inn inn í gerfi Kents: „Varstu
áð leita að mér, ritstjóri?“
Ritsijórinn: „Clárk, gamli
vinur mimi! Þó scm alltaf héf-
ir staðið við'hlið mér. Eg lielU
•að það sé kominn tinii til að
eg hækki við þig kaupið.“
Clark: „Eg veit varla hvaðan
á mig stendur veðrið.
Hvernig get eg þakkað þér
f\Tir?“ Ritstjórinn: „Jó, það
ska! ég -scgja'þér. Eg licfi ætl-
að þér erfítt verk að vinna, og
þegar eg segi erfitt, þá getur
þó verið viss um, að það er
engin skröksaga.“
Er þáð hafði svipast um um stund
kom það auga á lík ljónýnjunnár, þar
sem það lá‘ undir tré einu. Það flýtti
sér yfir þangað sem likið lá. Ólti þess
hafði ekki reynst ástæðulaus.
Þegar það varð svo einnig vart við
að hvolpur þess var horfinn, fylltist
það bræði og tók að svipast um eftir
honum. Það leið ekki á iöngu þar til
það fáínn lyktina af Jane.
Og hlönduð þeirri lykt var lyktin
af hvolpinum. Ljónið áleit þvi að Jane
væri orsök að dauða ljónynjunnar og
lagði þegar af stað að elta Jane til
þess að ná livolpinum og hefná fyrir
maka sinn.
En á meðan voru Tarzan og Tantor
að leita óm skóginn að hinuni tryllta
Gombu. Þeir höfðu gefist upp á að
finna liann og voru á leið aftur til
lijarðarinnar, þegar liann skyndilega
kom á nióti þeim.
£ & SumucfhAi