Vikan - 01.03.1962, Blaðsíða 9

1) Póstkort frá vígstöðvunum í
Rússlandi til þess að senda heim
til vina og ættingja. Stóra myndin
(2) Konstantín í Rússlandi 1917
ásamt félögum sínum. Hann er aft-
ast til vinstri. 3) Hertæknin var
ekki orðin ýkja fullkomin í þá
daga. Hér eru þeir með hand-
sprengjuvörpu, sem gat hent eitt-
hvað lengra en maður. 4) Fljótið
Beresína flæddi yfir bakka sína að
vori og herskálarnir voru á floti.
5) Konstantín f Frakklandi 1918
ásamt herdeild sinni.
var sæmileg afkoma í Tating
um og eftir aldamótin. Fg man ve!
eftir þessu þorpi. Það þekktust allir
mjög vel persónulega.
Faðir okkar var afskaplega strang-
ur, bæði á heimilinu og í skólanum.
Það var miklu strangara uppeldi
heldur en hér gerist. Maður var
flengdur ef maður kunni ekki i skól-
anum og barinn, ef allt var ekki i
lagi heima. Kjaftshöggin giltu þá
svona til áherzlu. Þetta var ekki
bara svona heima hjá okkur, held-
ur almennt.
Ég var fermdur 1C ára eins og ég
sagði þér áðan og að því loknu var
ég sendur að heiman, því nú skyldi
kauði menntast og vinna fyrir sér.
Ferðinni var heitið til Hamborgar
og þar komst ég að sem nemi í
matvörubúð. Þá gat maður ekki sótt
um vinnu í búð án þess að hafa
lært afgreiðslustörf eins og liér er
hægt. Kjörin voru þannig, að ég
bjó hjá kaupmanninum, hafði jiar
frítt fæði og húsnæði, cn kaup fékk
ég ekkert í þrjú ár. Það var sama
vinnuharkan þar og annars staðar;
búðin opin frá kl. átta á morgnana
til kl. sjö á kvöldin og líka á sunnu-
dögum: Þegar búið var að loka,
varð ég að skúra gólfin. Vasapen-
Framhald á bls. 26.
VIKAN 9