Vikan - 10.10.1974, Page 14

<þú farir I fjórtán daga ferðalag.
Þú átt sjálfsagt foreldra, sem þig
lángar áreiðanlega að heim-
sækja. Hvað Lisbeth viðvlkur, get
ég sem bezt s£ð um hana einn.
Tilraunin gengur eins og i sögu.
Nú er þetta bara timaspursmál.
— Ég vil gjarna vera hérna,
sagöi ég og gat þess ekki, að for-
eldrar minir voru báðir látnir, —
ef eitthvað kæmi fyrir.
Hann bandaði frá sér með
hendinni.
— Ekkert kemur fyrir, sagði
hann og tæmdi glasið. — Ekki
nokkur hrærandi hlutur.
Svo leit hann upp á staðinn á
veggnum, þar sem myndin hafði
hangið. — Þetta verður framtiðin,
Georg, sagði hann. — Fyrir þig og
fyrir mig, fyrir allt mannkynið.
Ég lét niður i töskuna mina og
fór. Ferðin varð hreint ekki
ánægjuleg.Siðustu orð prófessor-
ins glumdu stöðugt i
eyrunum á mér. Ég vaknaði
i svitakófi á næturnar, og alltaf
haföi ég séö hendur Lisbeth i
svefninum. Hvað hafði komið fyr-
ir þær? Ég gat ekki gert mér
grein fyrir þvi. Kannski var þetta
bara imyndun min. Ég fór aftur
eftir hálfa aðra viku.
Þegar ég kom að húsinu, sá ég
prófessorinn standa og pjakka
meö haka úti i garðinum.
— Gordon prófessor, kallaði
ég, — prófessor!
Hann rétti úr sér með érfiðis-
munum, en svaraði ekki. Ég sá
hann var orðinn undarlega hrum-
ur, og mér fannst hann furðulega
litill.
Þá heyröi ég það i fyrsta skipti.
Veinið. Það kom úr glugganum
með rimlunum fyrir uppi á þriðju
hæð. Mjóróma, hræðilegt vein —
eins og dýrs, sem flegið er lifandi.
Um leið sá ég andlit hennar og
veinaði sjálfur. Það var ekki
mannsandlit, sem þrýsti sér að
glugganum, og ekki mannshend-
ur, sem rifu i járnrimlana...!
Ég sneri við og fór aftur á stöð-
ina. Fékk mér herbergi á hótel-
inu.
Þetta er fimmti dagurinn i röð,
sem ég geng framhjá húsinu, og á
hverjum degi endurtekur sama
sagan sig. Gordon prófessor
stendur og pjakkar með hakan-
um. Vein úr barka einhvers, sem
einu sinni var Lisbeth.
Til hvers er hann að grafa
þessa holu? Það er eins og hann
viti það ekki sjálfur.
Og hvað á ég að gera?
En þar sem ég stend þarna og
bfð eftir veininu og dýrsandliti
Lisbeth milli rimlanna, sé ég að
holan er smám saman orðin að
gröf.
Og um leið rennur upp fyrir
mér ljós. Lisbeth og faðir hennar!
Aðdáun hennar á honum. Hönd
hans á armi hennar, þegar hún
gekk framhjá stólnum hans.
Myndin, sem var horfin.
Guð minn góður. Var þessu
þannig varið? Að þurrka út allan
skyldleika. Gera hana að nýjum
einstaklingi til þess að geta fengið
löglega staðfestingu á ástasam-
bandi, sem staðið hafði i þrjú ár.
Og svo hafði tilraunin misheppn-
azt...
Ég sný við og 'geng aftur til
hótelsins. Lögreglustöðin er ekki
langt undan. En enn veit ég ekki,
hvort ég á að gera það. Verð að
hugsa míg um. Veit ekki. Veit
ekki.....
*
/súXJál
KOLÐU
búðingarnir
ERU BRAGÐGOÐIR
MATREIÐS LAN AUÐVELD
Fjórar bragðtegundir:
Silkkulaði
Vanillu
Kaiamallu
Hindbtrja .
Til tölu t flestum
motvöruverzlunum
iandsins.
GISSUR
GULLRASS
ífTlR:
BILL KAVANAGU £.
fRANK FLETCUBR
14 VIKAN 41. TBL.