Vikan - 17.04.1975, Blaðsíða 28

I
GRAFELDUR HE
Ingólfsstræti 5. Reykjavik, simi 28130.
Fyrir fermingar.
Fyrir vorið.
LEDURJAKKAR.
i miklu úrvali.
FRAMHALDSS/
ÆT1
—- Jú, þvi miður er það satt. Ég
hefi sannanir fyrir þvi, að gruriur
minn er réttur. Ég fór meö vatns-
skálina hans niður i eldhús. Kött-
urinn er nýbúinn að gjöta og einn
kettlingurinn sleikti þá fáu dropa,
sem eftir voru i skálinni.
Nokkrum minútum sfðar lá þessi
fjörugi kettlingur steindauður.
Það hlýtur að hafa verið stör
skammtur af eitri I vatninu, þaö
þarf nokkuð mikið til að kála jafn
kröftugri skepnu og Cesari.
— En hver getur.haft ástæðu til
að myrða Cesar? Hann gerði
aldrei neinum mein ...
Allra augu hvildu á Maxine.
Blanche fór að kjökra og tautaði:
— Bráðum kemur að okkur
hinum. Já, það hvilir sannarlega
bölvun yfir þessum andstyggiiega
stað!
Eustace Clermont leit með
fyrirlitningu á þessa sivælandi
frænku sina, en svipur hans
breyttist, þegar hann virti
Maxine fyrir sér og úr augum
hans skein aðdáun á þessari ró-
legu stúlku.
Rödd Alans Russel var mjög ai-
varleg. þegar hann beindi orðum
sinum aö Maxine, eins og til að
svara spurningu hennar.
— Cesar heyrði yður til, ung-
frú Maxine. — Hann var varð-
hundur yðar og vék ekki frá yður,
þess vegna kom hann I veg fyrir,
að hægt væri að nálgast yöur i ill-
um tilgangi.
— Og nú ... Hún þagnaði og
fann að það var tilgangslaust að
ræða þetta frekar. Hinir óþekktu
óvinir höfðu hana algerlega á
valdi sinu. Hvenær sem var, gat
óhamingjan eða jafnvel dauði
dunið yfir hana. Hún fann, að nú
fengi hún varla væran blund i
hvilu sinni og hún fann vonleysið
gripa sig. Fyrst var það nafn-
lausa bréfið, svo allar viðvaran-
irnar og nú að slðustu fráfall
Cesars...
Siðdegis rikti mikil kyrrð I höll-
inni. Allir forðuðust sterkt sól-
skiniö og héldu sig i svölum her-
bergjum sinum. Sumir sváfu,
aðrir lásu eða lögðu kabal.
Maxine hafði veriö vön að fara i
þernhard laKtJal
______m KJÖRGARÐ/.
28 VIKAN 16. TBL.