Vikan - 27.04.1978, Side 40

Ilnilurinn 2l.m;ir\ 20. ;i iril NauliO 2l. ij>ril 2l.m;ii Tiíhururnir 22.m;ii 2l.júni
Varastu að blanda
þér í deilumál ann-
arra, þar sem það
getur komið þér í
koll, þótt síðar verði.
Einhver leitar til þín
með vandamál, en
reyndu að komast hjá
að gefa nokkurt svar.
Þú hefur sennilega
meira en nóg að gera,
og ættir því ekki að
láta nöldurskjóður
eyð ileggj a dagana
fyrir þér. Þú færð
bréf, sem færir þér
athyglisverðar iréttir.
Sennilega er yfir-
maður þinn ekki
ánægður með árangur
þinn að undanförnu,
þótt þú hafir reynt að
gera þitt besta. En
gott getur orðið betra,
ef þú leggur þig allan
fram.
kr.-'hhinn 22.júni 2.V júli
Varastu að blanda
fjölskyldumálum og
viðskiptamálum sam-
an. Þú þarft að
leysa vandamál á
báðu:n stöðum, og
skalt reyna að halda
jafnvægi þínu. Heilla-
litur er fjólublár.
I.júniú 24. júlí 24. iiíú'l
í þessari viku færðu
tilboð, sem þú átt
erfitt með að hafna.
Gerðu samt ekkert,
nema að vel yfirlögðu
ráði, og ráðfærðu þig
við einhvern, sem þú
berð fyllst traust til.
Einkalíf þitt verður
heldur einkennilegt
þessa dagana. Láttu
ekki tilfinningarnar
hlaupa með þig í
gönur, því það gæti
reynst afdrifaríkt.
Forðastu rifrildi eins
og þú getur.
Fjárhagurinn er ekki í
sem bestu lagi, en þú
ættir ekki að láta það
hafa of mikil áhrif á
gang mála. Gerðu
raunhæfa fjárhags-
áætlun, og líttu á
björtu hliðar lífsins.
Einhver virðist hafa
unun af að gera þér
lífið leitt í þessari
viku. Reyndu að leiða
þá persónu hjá þér í
lengstu lög, og láttu
ekki skapsmunina
hlaupa með þig í
gönur.
Efiðleikarnir eru til
að yfirstíga þá.
Sláðu ekki á frest því,
sem þú getur
framkvæmt í dag, og
sýndu dirfsku og dug
við að koma fyrir-
ætlunum þínum í
framkvæmd.
Ef þú leggur hart að
þér og verður ekki of
efitirlátur við sjálfan
þig, ætti þér nú loks
að takast að ná settu
marki. Vertu samt
ekki of vandlátur, það
borgar sig ekki.
Reyndu að koma þér
að verki sem fyrst,
þar sem ekki er víst
að allir verði eins
umburðarlyndir og
þeir hafa verið að
undanförnu. Vertu
heima á miðvikudags-
kvöld.
Gættu þess að
stökkva ekki upp á
nef þér, þótt á móti
blási. Reyndu að gera
þér grein fyrir því
hvað er mikilvægast,
og framfylgdu málum
þínum svo þau komist
í örugga höfn.
um. Og, .fyrrumþjónustustúlkai St.
Catherine í Dillmouth.” Það er ég,
svo sannarlega.
,,Ha,” samsinnti herra Kimble.
„Eftir öll þessi ár — þú hlýtur að
viðurkenna að þetta er undarlegt,
Jim.”
,,Ha,” sagði Kimble.
,,Jæja, hvað á ég að gera, Jim?”
,,Láttu þetta eiga sig.”
,,En ef þetta er nú út af einhverj-
um peningum?”
Það heyrðust alls kyns kokhljóð
um leið og Kimble sötraði síðustu
dropana úr tebollanum, til að
styrkja sig fyrir þá þrekraun að fara
að halda langa ræðu. Hann ýtti
fram bollanum sínum og sagði stutt
og laggott: ,,Meira.” Siðan hóf
hann mál sitt.
„Þú varst einu sinni alltaf að
staglast á hvað hefði gerst í St.
Catherine. Ég tók ekki mikið mark
á því — hugsaði sem svo, að þetta
væri tóm vitleysa — kvennablaður.
Kannski hefur það ekki verið.
Kannski hefur eitthvað gerst. Ef
svo er, þá er það mál lögreglunnar
og þú átt ekki að blanda þér neitt í
það. Þetta er hvort sem er allt búið
og gert, er það ekki? Láttu þetta
eiga sig, góða mín.”
„Þú getur svo sem sagt það.
Þetta er kannski i sambandi við
einhverja peninga, sem ég á að fá að
erfðum. Kannski að frú Halliday
hafi verið i lífi allan timann, sé nú
dáin og hafi arfleitt mig að
einhverju.”
„Arfleitt þig að einhverju? Til
hvers? Ha,” sagði Kimble, og
notaði nú sitt uppáhaldsorð til að
lýsa fyrirlitningu sinni.
„ Jafnvel þótt þetta sé i sambandi
við lögregluna... Þú veist, Jim, að
það er oft heitið háum verðlaunum
fyrir þá, sem geta gefið upplýs-
ingar, sem leiða til handtöku morð-
ingja.”
„Og hvaða upplýsingar getur þú
gefið? Allt sem þú veist, hefur þú
sjálf skáldað upp.”
„Það er það, sem þú heldur. En
ég hef verið að hugsa — ”
„Ha,” sagði Kimble með fyrir-
litningu.
„Jæja, ég hef það nú samt. Alltaf
síðan ég sá fyrstu auglýsinguna i
blaðinu. Kannski hef ég ekki skilið
þetta rétt. Hún Layonee, hún var
heimsk eins og allir útlendingar,
hún gat aldrei almennilega skilið
það, sem sagt var við hana — og
enskan hennar var hræðileg. Ef hún
hefur ekki átt við það, sem ég hélt
hún ætti við... ég hef verið að reyna
að muna hvað maðurinn hét... ef
það hefur nú verið hann, sem hún
sá... manstu eftir myndinni, sem
ég sagði þér frá? „Leynilegur elsk-
hugi”. Ofsalega spennandi. Þeir
gómuðu hann loks vegna bílsins.
Hann borgaði bensinsölumanninum
MORÐ ÚR
GLEYMSKU
GRAFIÐ
fimmtíu þúsund dollara fyrir að
gleyma því, að hann setti bensín á
bílinn hans þetta kvöld. Ég veit
ekki hvað það var mikið i
pundum... Og hinn maður var
þarna líka og eiginmaðurinn vitlaus
af afbrýðisemi. Þeir voru allir
vitlausir i hana. Og svo að síðustu
Kimble ýtti stólnum sínum aftur
á bak með miklu urgi. Hann stóð á
fætur hægt og mjög valdsmanns-
lega. Áður en hann fór út úr
eldhúsinu, setti hann fram úrslita-
kosti sína — úrslitakosti manns,
sem var að vissu leyti kænn, þótt
hann ætti venjulega erfitt með að
tjá sig.
„Þú lætur þetta eiga sig, góða
mín,” sagði hann. „Og ef ekki, er
eins víst, að þú átt eftir að sjá eftir
þvi.”
Hann fór fram í forstofu, klæddi
sig í stígvélin (Lily var mjög
nákvæm með eldhúsgólfið) og fór
út.
Lily sat áfram við borðið og hinn
heimski heili hennar hélt áfram að
velta þessu fyrir sér. Auðvitað gat
hún ekki farið að gera öfugt við það,
sem maður hennar bauð henni, en
samt... Jim var svo þröngsýnn —
svo mikill þverhaus. Hún vildi
óska, að hún gæti spurt einhvern
annan ráða. Einhvern, sem vissi allt
um verðlaun og lögregluna og hvað
þetta átti allt að þýða. Það væri
leiðinlegt að missa af góðum
peningum.
Útvarpið... permanentið... rauða
kápan hjá Russells, hún var
ofsalega smart... jafnvel, meira að
segja sófasett í stofuna...
Áköf, gráðug og án þess að hugsa
lengra, hélt hún áfram að láta sig
dreyma... Hvað var það nú
nákvæmlega, sem Layonnee hafði
sagt?
Allt í einu fékk hún góða
hugmynd. Hún stóð á fætur og náði
i blek, penna og skrifblokk.
„Ég veit hvað ég geri,” sagði hún
við sjálfa sig. „Ég skrifa læknin-
um, bróður frú Halliday. Hann
getur sagt mér, hvað ég á að gera, —
það er að segja, ef hann er enn á lífi.
Ég hef það alla vega alltaf á
samviskunni, að ég sagði honum
aldrei frá Layonne — eða þetta með
bílinn.”
Dágóðan tíma heyrðist ekkert
annað en krafsið i pennanum hennar
Lily. Það var ekki oft, sem hún
skrifaði bréf, og henni veittist
talsvert erfitt að semja það.
40 VIKAN 17. TBL.