Vikan


Vikan - 06.12.1984, Blaðsíða 92

Vikan - 06.12.1984, Blaðsíða 92
Ofvirkinn Giorgio Moroder WJ m f * Æk Manneskjumar týnast gersamlega i steinsteypu. Skiljiö þið hvað Fritz Lang hefur verið að fara? Ef vel er að gætt má sjá hvemig líkanið af byggingunni er fellt inn í raunverulegu myndina, mennina og himininn. Texti: Hörður Það er næstum ótrúlegt hvað hinn 43 ára Itali, Giorgio Moroder, hefur haft mikil áhrif á það sem við drepum tímann við að meðtaka, sér- staklega þó tónlist og kvikmyndir. Hér á eftir fer stutt upptalning á því sem hann hefur verið að taka sér fyrir hendur síðasta áratuginn eða svo. Rétt er að byrja á síðasta hugarfóstri hans. Nú nýlega kom frá honum kvikmynd, endurútgáfa (remix?) af „Science-Fiction” myndinni Metropolis sem Þjóðverjinn Fritz I>ang gerði þar í landi árið 1926. Nú um þessar mundir er einmitt verið að sýna þessa mynd í Bíóhöllinni og verður það að teljast rós í hnappagatið hjá Áma Samúelssyni, forstjóra þess ágæta kvikmyndahúss, því myndin er hreint splunkuný. Það sem Giorgio gerði við myndina var að lita hana (árið 1926 voru kvikmyndir í svarthvítu) og semja tónlist með (árið 1926 voru kvik- myndir án tals). Það gat hann þó ekki fyrr en eftir kapphlaup við David Bowie um þau fáu eintök sem eftir voru. Upphaflega var myndin um þriggja tíma löng en af augljósum við- skiptalegum ástæðum (árið 1926, og reyndar enn, voru kvikmyndir yfir einn og hálfan tíma flokkaðar með einu orði: „Langdregnar og því ósölulegar var hún klippt miskunnarlaust niður í „venjulegan” sýning- artíma. Ekkert var til sparað í frum- (og reyndar endur-) gerðina. Fritz Lang notaði hvorid meira né minna en 36.000 leikara í myndinni og við gerð hennar eyddust eitthvað í kringum þrjár milljónir marka, sem var stjamfræðileg tala á þeim árum. Fritz sagöi sjálfur að hann hefði gert myndina undir áhrifum sem hann varð fyrir við að heimsækja nokkrar stórborgir Bandaríkjanna. „Myndin mín reynir að fylgja hinum þrotlausa takti menningarinnar sem nú þróast með áður óþekktum hraða.” Hugmynd hans var að byggja upp risavaxna borgarþyrpingu í vísindaskáldsögustíl (sem hann gerði með líkönum að mestu leyti) sem lyti harðstjóm, studdri af rotinni yfirstétt. Á þeim tíma er Giorgio og Bowie kepptu um réttinn á myndinni voru einungis til 6 eintök í útgáfunni sem sýnd var. Eftir að Goggi vann kapp- hlaupið komu svo í leitimar nokkrar kyrrmyndir. Það fyrsta sem hann gerði var að klippa þetta sundur og saman og síðan lita það. Innviðir húsanna voru gerðir brúnleitir, risastórar byggingar og farartæki fengu bláan lit en frásagnarhlutar og sýnir ýmiss konar fengu gullinn eða rauðan blæ á sig. Næst var það músíkin. Það er ekki annað hægt að segja en að hann hafi farið óvenjulegar leiðir. Tónlistina flytja nefnilega listamenn sem lítt eða ekki þættu vænlegir til kvikmyndatónlistargerðar. Hér er verið að tala um Adam Ant, Pat Benatar (af öllum konum!) og svo hinn hlægilega Freddie Mer- cury sem hefur þá tilgerðarlegustu og spjátrungslegustu líkamsburði sem ég hef séð. Ég læt öðrum eftir að dæma um hvemig til tekst með að fella tónlist þessa fólks við myndina, nógu margir hafa rifist um það, en ef fólk vill dæma um hvemig tónlistin sjálf er, myndarlaus, getur það hlustað á nýjasta lag Mercurys, Love Kills. Von er svo á smáskífum frá hinum tveimur. Þetta, þó flestum finnist nóg um, er ekki eina járnið í eldi Moroders. Auk þessara þriggja „listamanna” eru væntanlegir söngvar með eftir- töldum: Melissa Manchester, Bonnie Tyler, Irene Cara, Madleen Kane, Joe Esposito, Helen Terry og fleiri. Nú um þessar mundir er svo lag hans og Phils Oakeys úr Human League, Together In Electric Dreams, á breska smáskífulistanum. Langar ykkur til að lesa meira? Eruð þið ekki orðin þreytt? Síðan þetta gerðist hefur hann samþykkt að gera tónlist við þrjár aðrar kvikmyndir. Lag sem hann samdi fyrir ólympíuleikana, þar sem þemað var hlaupin, Reach Out, var nú rétt í þessu að detta af toppi þýska smáskífulistans. Flytjandinn heitir Paul Engemann og eru lítil deili vituð á honum. Nóg? Það er hægt að halda endalaust áfram. Vissuð þið að hann gerði tónlistina við kvikmyndina Cat People og vann þar með keppinaut sínum um Metropolis, David Bowie? Vissuð þið að hann gerði líka tónlistina við Midnight Express og fékk 'að launum óskarsverðlaun? Vissuð þið að hann var einn af frumkvöðlum synthapoppsins svokall- aða og þaö var á sjötta áratugnum? Vissuð þið að það var hann sem fann upp Evrópudiskóið með því að kenna Donnu Summer að stynja og syngja svo lagið Love To Love You Baby árið 1977. 79 fann hann svo upp rokk-diskóið með laginu Hot Stuff. Hann gerði tónlistina í American Gigolo, vissuð þiö þaö? Flashdance? Nei, ekki heldur? Electric Dreams? Ekki? Eruð þið búin að fá nóg? Þá er ég hættur.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.