Vikan - 29.08.1985, Blaðsíða 23

SVIÐSLJÓSIÐ
Víða erlendis er áhrifamáttur sjónvarpsins til dæmis
orðinn svo mikill að stjórnmálamenn standa og falla
eftir því hvort þeir koma vel fram í sjónvarpi eða ekki.
Fræg eru sjónvarpseinvígi sem háð eru í Bandaríkj-
unum milli forsetaframbjóðenda og skipta orðið
sköpum um niðurstöður kosninganna.
Skyldi þróunin hér á landi verða sú að útlit og fram-
koma stjórnmálamanns í sjónvarpi hafi meira að segja
en sá málstaður sem hann stendur fyrir?
Til að ræða þessi mál stuttlega og önnur þeim
tengd fengum við fjóra menn sem allir eiga það sam-
eiginlegt að hafa verið þekktir fjölmiðlamenn. Tveir
þeirra eru nú alþingismenn en hinir hafa eftir mis-
langan pólitískan feril aftur snúið sér að fjölmiðlunum.
Texti: Sigurður Þ. Salvarsson
Eiður Guðnason:
Sjónvarpsstrákurinn
aðsunnan
Elður Guðnason kom fyrst af alvöru fram á sjónarsvið stjórnmálanna
i alþingiskosningunum árið 1978. Þá skipaði hann efsta snti á fram-
boðslista Alþýðuflokksins í Vesturlandskjördæmi og náði kosningu á
þing.
Þegar þetta garðist var Eiður löngu þjóðkunnur fráttamaður hjá sjón-
varpinu og hafði starfað þar um allafu ára skeið. Áður hafði hann
komið Iftillega nálsagt pólitisku starfi og meðal annars varið vara-
borgarfulltrúi Alþýðuflokksins um tima.
— Ég hef alltaf haft áhuga á póli-
tík og tók þátt í stjómmálum áöur en
ég gerðist starfsmaöur sjónvarpsins,
segir Eiður. — En á meðan ég
starfaði þar hafði ég engin flokks-
pólitísk afskipti af stjórnmálum.
Hins vegar fylgdist ég vel með því
sem var að gerast í pólitíkinni, var
mikið í pólitiskum fréttum, fréttum
af Alþingi og viötölum við stjóm-
málamenn.
Nokkm fyrir alþingiskosningamar
1978 kom í ljós að þáverandi for-
maður Alþýöuflokksins, Benedikt
Gröndal, sem var þingmaöur Vestur-
lands, hugðist bjóða sig fram í
Reykjavík. Þar með losnaði sæti á
Vesturlandi og var ákveðið að próf-
kjör skyldi fara fram.
— Þá var leitað til mín úr kjör-
dæminu um aö gefa kost á mér en ég
tók því víös fjarri í fyrstu, segir
Eiður. — Síðan gerist það haustið
1977 að opinberir starfsmenn fara í
verkfall og þá var ég mikið heima viö
og haföi gott næði til að ihuga máliö.
Og eftir langa umhugsun ákvað ég að
slá til, fannst í rauninni ég vera
búinn að skila því sem ég gæti skilaö
í fréttamennskunni.
Eiður dregur enga dul á þaö að
starf hans sem fréttamanns hjá sjón-
varpinu hafi haft áhrif á það að hann
var beðinn um að gefa kost á sér til
framboðs. Einhverjir voru þó efins
og Eiöur minnist þess að hafa heyrt
talað um sjónvarpsstrákinn að
sunnan.
— En þetta hafði tvimælalaust
áhrif og var mér mjög til framdrátt-
ar, segir Eiður. — Eg þurfti til
dæmis hvergi að kynna mig þannig
að það hjálpaði mjög að vera
þekktur.
Eiöur er samt efins um að sjón-
varpsmennskan ein hafi hjálpað
honum til að ná kjöri og bendir á að
Alþýöuflokkurinn hafi verið í mikilli
uppsveiflu á þessum tíma.
— Hún hjálpaöi mikið til, því neita
ég ekki, segir Eiður.
Ekki hafði Eiður síður not af sínu
fyrra starfi eftir að hann tók sæti á
Alþingi.
— Það hefur hiklaust hjálpað mér
í mínu starfi sem stjómmálamaður,
til dBBlWS
segir hann. — Til dæmis hafði ég
kynnst í gegnum það fólki
hvaðanæva úr þjóöfélaginu. Enn-
fremur haföi ég sem fréttamaður
áralanga þjálfun í því aö setja mig
inn i hin ólíkustu mál á skömmum
tíma og að greina aðalatriðin frá
aukaatriðunum. Og síðast en ekki
síst haföi ég þjálfun í því að tjá mig í
stuttu og skýru máli.
Varðandi þá þróun, sem átt hefur
sér staö sums staöar erlendis í þá átt
að stjómmálamenn leggi fullt eins
mikið, ef ekki meira, upp úr fram-
komu sinni í fjölmiðlum og þeim
málstað sem þeir hafa fram að færa,
segist Eiöur ekki sjá merki þessa hér
á landi ennþá.
— Eg vona og held að mál-
staðurinn skipti ennþá meira máli
heldur en útlit og framkoma stjóm-
málamannsins, segir hann. — En
svona eftir á sé ég hve gífurlegt vald
fréttamenn hafa yfir stjómmála-
mönnunum. Það getur til dæmis
skipt sköpum fyrir stjórnmálamann
að fá tækifæri til að útskýra sitt mál í
sjónvarpi. Eg finn það mjög ákveðið
að slikt hefur mikiö að segja. Frétta-
mennirnir eru líka leið stjómmála-
mannanna til fólksins.
Og þess vegna telur Eiður það
ekkert undarlegt þótt stjómmála-
menn dagsins í dag leggi nokkra
áherslu á framkomu í f jölmiðlum.
— Það er hægur vandi að kenna
mönnum hvemig þeir eigi að koma
fram í útvarpi og sjónvarpi og ég
held að það þurfi ekki að gera þá
fjarlægari kjósendum sínum, segir
Eiður Guðnason, alþingismaður og
fyrrverandi fréttamaður við sjón-
varpið.
35. tbl. Víkan 23