Vikan - 02.04.1987, Blaðsíða 25

ar ekki berir að baki í þessum framkvæmd-
um. í ljóði sínu um Hallgrímskirkju, sem
Steinn Steinarr orti á sínum tíma, þegar
ljóst var að bygging Hallgrímskirkju á
Skólavörðuholtinu yrði að veruleika, kemst
hann í upphafí svo að orði: Húsameistari
rikisins tók handfylli sína af leir... Ljóðið
endaði hann svo:.. .Hallgrímur sálugi Pét-
ursson kom til hans og sagði: Húsameistari
ríkisins! Ekki meir, ekki meir!
En á þessum tveim byggingum er ekki
aðeins eðlismunur heldur annar síst mikil-
vægari. Það er nefnilega engin hætta á að
flugstöðin nái á nokkurn hátt að spilla
umhverfi sínu, nema síður sé. Það er heldur
engin hætta á að Hallgrímur gamli taki upp
á því að birtast húsameistara ríkisins. Það
væri helst að Svavar Gestsson eða formað-
ur Samtaka herstöðvaandstæðinga birtust
honum og bæðu hann um að láta þetta nú
gott heita - fyrir nú utan þá staðreynd að
flugstöðvarbyggingin minnir alls ekki á
leirklessu á miðri Miðnesheiðinni heldur
miklu frekar vestræna útgáfu af kínversku
musteri og á þak byggingarinnar stærstan
hluta þar í.
Menn geta haft ólikar skoðanir á þörf-
inni fyrir nýja flugstöð eða hvort slík
framkvæmd hafl átt að hafa forgang um-
fram aðrar ekki siður nauðsynlegar
framkvæmdir. Og menn getur einnig greint
á um fjármögnunarforsendur byggingar-
innar, sem margir vilja kenna við aronsku,
og ekki síst geta menn verið ósáttir um
hina hugmyndafræðilegu hlið málsins,
hvort alþjóðleg flugstöð íslendinga eigi að
vera innan landsvæðis erlendrar herstöðv-
ar. En nýja flugstöðin er sem sagt risin,
hvort sem mönnum líkar betur eða verr, í
fjörutíu metra hæð yfir sjávarmáli á hrjóstr-
ugri sléttu sem flestir geta verið sammála
um að sé mesti rokrass á öllu landinu og
þó víðar væri leitað.
Blaðamaður og ljósmyndari Vikunnar
áttu þess nýlega kost að skoða nýju fiug-
stöðvarbygginguna í fylgd með Garðari
Ur komuskálanum. Eins og sést voru mörg
handtök eftir þegar blaöamaöur Vikunnar og
Ijósmyndari voru á þar á ferö.
Um langan aldur hefur það verið þjóðar-
íþrótt okkar íslendinga að rífast og nöldra
yfir öllum sköpuðum hlutum. Islenskur
veruleiki hefur löngum verið svarthvítur.
Opinberar byggingar og framkvæmdir hafa
lengi verið meðal uppáhalds nöldursefna
fólks. Meða! þeirra bygginga, sem veitt
hafa mönnum ærna útrás fyrir þessa þjóð-
legu þörf, er nýja fiugstöðvarbyggingin á
Kefiavíkurfiugvelli sem nú er risin eftir að
hafa velkst á milli rikisstjórna í um það bil
fimmtán ár. A tæpum fjórum árum hefur
hin nýja, margumdeilda fiugstöðvarbygg-
ing risið á hrjóstrugri, eyðilegri sléttunni í
norðvesturhorni landsvæðis Kefiavíkur-
herstöðvarinnar. Fjögur ár þykja varla
langur byggingartími á íslenska vísu (sam-
anber þrjátiu árin sem fóru í byggingu
Hallgrímskirkju) enda vorum við íslending-
Brottfararsalur. Blágrýti á gólfum og rauður vikursteinn á veggjum.
14. TBL VI KAN 25