Vikan - 11.06.1987, Blaðsíða 34

Guðný Ragnarsdóttir er 24 ára leikkona
sem útskrifaðist úr leiklistarskóla í
Bristol á Englandi síðastliðið vor. Þjóðin
þekkir hana úr fyrstu íslensku kvikmynd-
inni sem gerð var eftir að kvikmyndaiðn-
aður hófst til vegs og virðingar á Islandi.
Það er kvikmyndin Land og synir eftir
Agúst Guðmundsson sem gerð var eftir
bók Indriða G. Þorsteinssonar. Iþeirri
mynd lék Guðný eitt aðalhlutverkið, hlut-
verk Margrétar, á móti Sigurði Sigur-
jónssyni. Síðan þá hefur ýmislegt gerst í
lífi hennar og nú í vetur var hún til dœm-
is einn af umsjónarmönnum menningar-
þáttarins Geisla ísjónvarpinu. Iþessu
Vikuviðtali segir Guðný frá sjálfri sér og
hvernigþað erfyrir unga leikkonu að
komast áfram í heimiþeirrar listar sem
hún hefur menntað sig í.
Guðný kom til dyranna með hálfgerðri
sveiflu þannig að rauða hárið flygsaðist.
Rauða hárið er tilkomið vegna hlutverks
Guðnýjar í leikriti Þjóðleikhússins, Yerrnu.
Hún býr hjá móður sinni og var háifsakbitin
yfir því að ég hefði átt erfitt með að finna
húsið. Ég kvað svo ekki vera og Guðný and-
aði léttar og bauð upp á Expresso sem hún
sagði að væri eina kaffið sem hún kynni að
laga. „Leiklistaráhuginn kom þegar ég var
íjögurra ára. Ég man vel eftir því en samt var
þ'að enginn sérstakur atburður sem olli því.
Eg bara akvað þetta allt í einuf' sagði Guðný
þegar hún var þúin að koma sér fyrir í sófan-
um eftir að hafa hellt kaffinu í bolla. „Ég fór
á námskeið í látbragðsleik þegar ég var sjö
ára gömul en það var haldið í Miðbæjarskól-
anum, að mig minnir. Samt var ég aldrei
mjög virk í leiklistarlífi í skóla, sennilega fyrir
það hversu feimin ég var og er.“
Bjó í Frakklandi
í tvö ár
Móðir Guðnýjar er Björg Þorsteinsdóttir
myndlistarmaður og þegar Guðný var átta
ára gomul hélt hún til Frakklands með móð-
ur sinni og dvöldust þær þar í tvö ár. „Það
var svolítið erfitt fyrir mig fyrst, meðan ég
var að venjast nýju umhverfi og nýjum skóla,
en ég var fljót að komast inn i málið og leið
mjög vel í Frakklandi. Mér fannst eiginlega
meira sjokk að koma heim aftur. Sérstaklega
var það í sambandi við skólann. Mér fannst
ríkja svo mikið agaleysi þar og eiginlega fund-
ust mér allir krakkar vera villingar," segir
Guðný og hlær við. „Einnig hafði ég vanist
því að hafa samfelldan skóladag."
Þegar Guðný var átján ára skildu foreldrar
hennar, en faðir hennar er Ragnar Árnason
mælingaverkfræðingur. Guðný bjó áfram hjá
móður sinni en hélt áfram að bæta við mála-
kunnáttu sína því fimmtán ára för hún til
Englands sumarlangt í enskuskóla og síðan
fór hún til Berlínar er hún var nítján ára,
bæði til að vinna og læra þýskuna. „Ég hef
alltaf haft mikinn áhuga á tungumálum og
átt auðvelt með að læra þau. Annars þyrfti
ég að fara aftur til Frakklands og rilja upp
frönskukunnáttuna því orðaforði minn í
frönsku ereins ogellefu ára barns," segir hún.
Lék í kvikmynd
Eftir skyldunám fór Guðný í menntaskól-
ann við Hamrahlíð. Sumarið eftir kom dálítið
óvænt upp á. Hún var beðin um að leika í
kvikmynd. Þetta var fyrsta íslenska kvik-

myndin sem tekin var eftir að íslensk kvik-
myndagerð hófst fyrir alvöru.
Hvernig bar það að?
„Ég var að vinna í Utvegsbankanum á
Lækjartorgi þetta sumar og um verslunar-
mannahelgina, þegar ég var að bíða eftir
strætó á torginu. kom aðstoðarleikstjórinn,
Ingibjörg Briem, til mín og spurði hvort ég
vildi koma í próf út af smáhlutverki í kvik-
mynd. Ég sagðist nú vera að fara úr bænum
en sagðist samt ætla gera þetta. Eftir að ég
var komin heim hringdi Ágúst i mig og spurði
hvort þau mættu koma og láta mig lesa texta
fyrir þau. Það var allt í lagi og þegar það var
afstaðið fór ég bara út úr bænum og gleymdi
þessari mynd. Eftir helgina, þegar ég kom
heim, höfðu þau rætt við mömtnu og kom þá
í ljós að hlutverkið í myndinni var miklu
stærra en þau höfðu látið i veðri vaka. Tökur
voru byrjaðar á myndinni fyrir norðan, í
Svarfaðardal, og þess vegna hal’ði ég ekki
langan umhugsunarfrest. Eftir nokkurra daga
umhugsun ákvað ég að taka ekki tilboðinu
og hringdi norður en þá vildi Ágúst að ég
kæmi og skoðaði mig um. Ég fór norður og
var þá prófuð enn frekar og ég lét tilleiðast.
Ég hefði samt aldrei gert það nema af þvi að
ég var búin að ákveða að verða leikkona."
Var það á cinhvcrn hátt óþægilegt fyrir
34 VIKAN 24. TBL