Vikan - 09.08.1990, Page 7

MÞJ: Hann lærði Cherney-skala og beið þess
aldrei bætur.
HÖH: í uppreisnarskyni ákvað hann síðan að
fara á subbubúllu og fá sér þar vinnu sem
barpíanisti. Þessi búlla var þannig að menn
skutu ekki píanóleikarann heldur grýttu þeir í
hann smápeningum þegar þeim fannst honum
takast vel upp. Stundum lentu smápeningarnir
ofan í píanóinu, lyklar og tóm skothylki flutu
gjarna með. Svo það fer að hringla i píanóinu
og hinn ungi John Cage fær hugljómun. Þann-
ig verður hugtakið „áprepared piano" til.
MÞJ: „Hafðu þetta, Cherney,“ segir hann þeg-
ar hann slær hljómana og það hringlar í pen-
inga- og skothylkjasafninu.
- Af bakraddasöngkonum má telja Björk
Guðmundsdóttur fremsta meðal jafningja en
auk hennar koma fleiri mætar konur við sögu á
plötunni því á Hættulegri hljómsveit syngur
einnig ein ástsælasta söngkona landsins fyrr
og síðar; Sigrún Jónsdóttir. Sigrún söng með
KK-sextett og var hluti af Öskubuskum á árun-
um milli 1950 og 60.
HÖH: Sigrún hefur svo stórkostlega og sér-
staka rödd að ég held að minningar fólks frá
tónlist þessa tíma séu mjög bundnar við rödd
hennar. Um leið og fólk heyrir hana fær það
ákveðna áferð og ákveðna tilfinningu. Eitt af
því sem við Magnús fundum sameiginlegt
þegar við kynntumst var að Sigrún hefur verið
uppáhaldssöngkona okkar beggja í gegnum
árin. Hún hefur verið búsett í Noregi í tæp
þrjátíu ár en við vorum svo heppnir að ná
henni hérna þar sem hún var í fríi og hún féllst
á að syngja með okkur. Hún hefur sannkallað-
an flauelsbarka og þetta var stórkostleg upplif-
un. Það er gott að hitta fólk sem gefur svona
mikið í samstarfið. Það er líka reynsla sem
maður hefur af fyrra samstarfi við Magnús að
fjör og gleði eru viðvarandi.
MÞJ: Þetta er veisla skynfæranna og alls,
bara. Þegar við erum að vinna saman er enda-
laus veisla. Svo syngur framtíðin með okkur í
líki þriggja stúlkna sem samtals eru 26 ára.
Skemmtanalíf nútímans birtist aftur í Gellu-
kórnum en í hann var smalað saman átta gell-
um af Gauknum. Þær voru hin platónska hug-
mynd um gellur holdi klædd og voru þetta úr-
valsgellur. Þær sungu fyrir okkur og gelluðust
almennt.
í fyrsta laginu, Pækluðum plómum, er verið
að leggja línumar og minna fólk á ákveðna
hluti. Það er verið að pæla í nánd og firrð en
aðalmálið er auðvitað: „Hengdu þig ekki í sjón-
tauginni.“ Ekki treysta því sem þú sérð -
HÖH: - eða eins og Nietzsche benti á: „Lýsing
á hlut er ekki hluturinn sjálfur." Við erum mjög
föst í þessu í okkar ágæta þjóðfélagi; fólk er að
taka feil á landakortinu og landsvæðinu. Svo
er fólk að taka við reynslu frá annarri hendi,
það horfir á sjónvarp eða bíómyndir og heldur
að Coke sé the real thing. Við erum því að
reyna að benda fólki á að hinn efnislegi veru-
Frh. á næstu opnu
16TBL. 1990 VIKAN 7
HÖH: Það verða ávallt einhver ráð með að
flýja heimsfrægðina. Sú machiavelliska snilli-
gáfa sem liggur að baki plötunni gerir okkur
kleift að komast úr - og í - hvaða stöðu sem
er. Svo stefnum við að því að verða virðulegir
eldri borgarar. Við erum komnir á þann aldur
að við megum ekki við neinu.
Sem einstæður faðir með áhuga á matar-
gerð hefur Megas ávallt litið með blíðu og ást
á vin sinn, djassinn. Djassáhrifa gætir mjög á
Glæpakvendinu Stellu. „Ég hef ávallt verið
hrifinn af djassáhrifum í poppinu. Svo er líka
gaman að fara í tímabilaleik og það gerum við
á þessari plötu."
HÖH: Djassinn er tónlistarform sem hefur
hnignað ákaflega. Af honum er þessi sæta
angan sem er af allri úrkynjun. Á Glæpakvend-
inu Stellu erum við að leika okkur að hugmynd-
inni um subbubúllu sem er táknræn fyrir á-
kveðna tegund hnignunar og er mjög gaman
að heimsækja gegnum bækur.
MÞJ: Og andrúmsloftinu náum við með því að
hafa tónlistina svona djassaða og vera með
þetta „prepared piano“ sem gefur
tónlistinni heimspekilega dýpt.
HÖH: Við sáum fyrir okkur að
þetta væri engin venjuleg
búlla heldur væri þetta
hinn ungi John Cage í
uppgjöri við foreldra
sína sem höfðu
pínt hann í
píanótíma og
reynt að
gera úr
honum for-
skriftar-
tónlistar-
mann.
STUNDUM HERMAÐUR
ÁVALLT SKÁLD