Vikan - 29.05.1941, Blaðsíða 14

14
Dætur Síamskonungs.
Framh. af bls. 6.
„Hvaða íeikur er þetta?“
„Þetta er enginn leikur,“ sagði Septem-
ber. „En einn kötturinn hennar mömmu
hefir verið á ferli hérna í kvöld, svo að
það er öruggast fyrir þig að vera í búrinu.“
„Jæja, mér er sama í þetta skipti,“ sagði
litli fuglinn, „en þú sleppir mér út í fyrra-
málið.“
Hann át ágætan kvöldverð og byrjaði
svo að syngja, en hætti'í miðjum klíðum.
„Ég veit ekki, hvernig á því stendur,“
sagði hann, „en mig langar ekkert að
syngja núna.“
„Það gerir ekkert til,“ sagði September,
„farðu bara að sofa.“
Þá stakk hann höfðinu undir vænginn
og var sofnaður eftir augnablik. September
fór líka að sofa. I dögun vaknaði hún við,
að fuglinn kallaði eins hátt og honum var
unnt:
„Vaknaðu, vaknaðu!“ sagði hann. „Opn-
aðu búrið og hleyptu mér út. Ég ætla að
fljúga dálítið meðan döggin er enn á jörð-
inni.“
„Þú ert betur kominn, þar sem þú ert,“
sagði September. „Þú ert í fallegu gull-
búri. Bezti smiðurinn í ríki pabba míns bjó
það til og pabbi var svo hrifinn af því, að
hann lét lífláta manninn, svo að hann gæti
ekki búið annað eins búr.“
„Slepptu mér út, slepptu mér út!“ hróp-
aði litli fuglinn.
„Hirðmeyjarnar færa þér þrjár máltíðir
á dag. Allan sólarhringinn þarftu engar
áhyggjur að hafa og þú getur skemmt þér
við að syngja.“
„Slepptu mér út, slepptu mér út!“ sagði
litli fuglinn. Og hann reyndi að þrengja
sér út á milli rimlanna, en auðvitað bar
það engan árangur. Svo réðist hann á
hurðina, en það fór á sömu leið.
„Vertu nú ekki að þessari vitleysu,"
sagði September. „Ég setti þig inn í búr-
ið, af því að ég er svo hrifinn af þér. Ég
veit miklu betur en þú sjálfur, hvað er
þér fyrir beztu. Syngdu nú eitthvað fallegt
fyrir mig og ég skal gefa þér mola.‘r'
En litli fuglinn stóð í horni búrsins og
horfði þaðan á bláan himininn og stein-
þagði. Hann var hnípinn allan þann dag og
söng ekkert.
„Hvaða ólund er þetta?“ spurði Sept-
ember. „Því syngur þú ekki burtu sorgir
þínar?“
„Hvernig á ég að geta sungið?" sagði
fuglinn. „Mig langar til að sjá trén og
vatnið og grænu hrísgrjónaakrana.“
„Ef það er allt, sem þig vantar, þá skal
ég fara með þig í gönguferð," sagði
September.
Og hún tók búrið og fór með það út og
niður að vatninu, en kringum það uxu píl-
viðartrén og hún stóð og horfði yfir hrís-
grjónaakrana, sem breiddu sig út eins
langt og augað eygði.
„Ég skal fara með þig út á hverjum
VIKAN, nr. 22, 1941
90. krossyáta
Vikunnar.
Lárétt skýring: 1. þjóðaraðdáun. — 12.
fljótið. — 13. hendir. — 14. sunds. — 15.
greip. — 17. leynd. — 19. bjargför. — 20.
skammst. — 21. erfiðum. — 24. hvinnsku.
— 26. atviksorð. — 28. fjölda. — 29. hraust.
— 30. ops. — 32. blæs. — 33. lúi. — 34.
ending. /— 35. forar, —- 37. endi. — 39.
brekka. — 40. angi. — 41. færa. — 43. bætti
við. — 45. drýldni. — 46. Baldursbana. —
48. klæði. — 49. húð. — 51. slóði. — 53.
hreyfing. — 55. sagga. — 57. þrótts. — 59.
haf. — 60. gnúði. — 62. tíma. -— 64. not-
andi. — 66. teymdi. — 67. árása. — 69. ekki
mörgu. — 70. þvera. — 72. hrukkur. — 74.
neitun. — 75. borða. — 77. siða. — 78. tveir
eins. — 79. krökkt. — 80. sjódýr. — 82.
þrír samstæðir. — 84. Skandinavar.
Lóðrétt skýring: 1. sogvindur..— 2. get. — 3.
ós. — 4. yxna. — 5. greinir. — 6. skýr. — 7.
þyngdarein. — 8. á skipinu. — 9. rándýr. — 10.
innsigli. — 11. svöng. — 16. stofns. — 18. rafta.
— 19. hús. — 20. tog. — 22. bók. — 23. skordýr.
— 24. fúsa. — 25. mæli. — 28. ílát. — 31. helgi-
rit. — 33. dragnast. — 36. rústa. — 38. hæð. —
40. fjúk. 42. húsdýra. — 44. reykur. — 47. stirð
í höndum. — 49. ærnafn. — 50. rniðs. — 52. lim-
irnir. — 54. ljósmeti. — 56. drukkna. -— 58. kenna.
-— 59. bati. 61. ruggi. — 63. andaðist. — 65.
þjálfuð. — 67. oftraust. — 68. gata. — 71. ferð.
— 73. vagg. — 76. menn. — 79. klukka. — 80.
fisk. — 81. útt. — 83. hreinsa.
Lausn á 89. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: 1. flón. — 5. hafur. — 9. þörf. — 13.
rómar. — 15. pár. — 16. þarar. — 17. og. — 18.
matargerð. -— 21. fæ. — 23. kær. — 24. slá. -—•
26. klek. - 30. gopi. - 32. ólek. - 34. afl. - 36. fólk. -
38. dreng. - 40. ákoma. — 43. nei. — 45. Njarðar.
.— 47. rák. — 49. ái. — 50. kná. — 51. fum. —
52. sú. — 53. fró. — 55. illgeng. — 58. ást. —-
59. þinli. — 61. naust. — 63. .röng. — 64. mön.
— 66. rýta. — 68. bákn. — 71. ramb. — 73. hús.
•— 75. hor. — 77. is. — 79. þyrkingur. — 82. ös.
— 83. mótak. 85. eða. — 86. mergs. — 88. stór.
— 89. kiaki. — 90. fáni.
degi,“ sagði hún við fuglinn. „Ég elska þig
og ég vil, að þú sért hamingjusamur.“
„En þetta er ekki nema svipur hjá sjón,“
sagði litli fuglinn. „Hrísgrjónaakrarnir og
vatnið og pílviðartrén eru allt öðruvísi,
þegar maður sér þetta úr búrinu.“
Svo fór hún aftur heim með búrið og
lét fuglinn hafa kvöldmatinn. En hann
snerti ekki á matnum. Prinsessan var
áhyggjufull út af þessu og spurði systur
sínar ráða.
„Þú verður að vera staðföst," sögðu þær.
„En hann deyr, ef hann vill ekki éta,“
svaraði hún.
„Svo vanþakklátur verður hann ekki,“
sögðu þær. „Hann má til að skilja það,
að þú vilt honum vel. Ef hann þrjózkast
og deyr, er honum það mátulegt og þá
máttu verða fegin að losna við hann.
September kom ekki auga á, að hvaða
gagni henni kæmi, að hann dæi á þennan
hátt, en hún var ein á móti átta og hinar
eldri en hún, svo að hún mótmælti þeim
ekki.
„Ef til vill verður hann á morgun farinn
að venjast búrinu,“ sagði hún.
Og þegar hún vaknaði morguninn eftir
kallaði hún „góðan daginn," glaðlegri
röddu. En hún fekk ekkert svar. Hún stökk
fram úr rúminu og hljóp að búrinu. Hún
rak upp óp, því að litli fuglinn lá með lokuð
Lóðrétt: 1. frosk. — 2. lóg. — 3. óm. — 4.
nam. — 6. apar. — 7. fár. — 8. urgs. — 9. það.
— 10. ör. — 11. raf. — 12. fræði. — 14. rak.
— 16. þrá.. — 19. tær. — 20. eld. — 22. seldi. —
25. molar. — 27. ló. — 28. ker. — 29. æf. — 30.
góm. — 31. pk. — 33. kenning. — 34. aga. — 35.
láð. — 36. forugur. — 37. snáfa. — 39. Njáll. —
41. kafna. — 42. skúta. — 44. eir. -— 46. róg. —
48. áss. — 54. óþökk. — 56. lim. — 57. enn. —
58. áttar. — 60. inn. — 62. sýr. — 63. rá. — 65.
öl. — 67. an. — 68. brims. — 69. múr. — 70. tog.
— 72. bassi. — 73. hyk. — 74. skel. — 75. hnak.
— 76. rum. — 78. sót. — 79. þar. — 80. iða. —
81. ref. — 82. ögn. — 84. tó. — 87. rá.
augun á hliðinni á botni búrsins og virtist
vera dauður. Hún opnaði búrið, rétti inn
hendina og tók hann út. Það var sem þung-
um steini væri létt frá brjósti hennar, því
að hún fann, að litla hjartað bærðist
enn þá.
„Vaknaðu, vaknaðu, litli fuglinn minn!“
sagði hún.
Hún fór að gráta og tárin runnu ofan á
litla fuglinn. Hann opnaði augun og sá, að
hann var ekki lengur inni í búrinu.
„Ég get ekki sungið, nema ég sé frjáls
og ég dey, ef ég syng ekki,“ sagði hann.
Prinsessan varp öndinni léttilega.
„Þá skaltu verða frjáls,“ sagði hún. „Ég
lokaði þig inni í gullbúrinu, af því að ég
elskaði þig og vildi hafa þig út af fyrir
mig. En mér datt aldrei í hug, að það gæti
orðið þér að bana. Þú mátt fara. Fljúgðu í
skóginum við vatnið og yfir grænu hrís-
grjónaakrana. Mér þykir svo vænt um þigv
að ég ann þér þess að leita hamingjunnar
samkvæmt þínu eigin eðli.
Hún opnaði gluggann og setti litla fugl-
inn varlega í gluggakistuna. Hann hristi
sig ofurlítið.
„Þú mátt koma og fara, þegar þú vilt,
litli fugl,“ sagði hún blíðlega. „Ég skal
aldrei setja þig í búr framar.“
„Ég kem aftur, af því að mér þykir vænt
um þig, litla prinsessa," sagði fuglinn. „Og