Vikan - 19.09.1946, Page 14

14
VXKAN, nr. 38, 1946
343.
krossgáta
Vikunnar
Lárétt skýring:
1. vökvi. — 4. leiða. —
8. klóruðu. — 12. rölt.
— 13. tré. — 14. hræ-
fuglsrödd. — 15. upphaf
lífveru. — 16. snemma.
— 18. suða. — 20. geð-
stirð. —• 21. þrek. — 23.
vafasamt, — 24. vel-
gengni. — 26. magn-
þrota. — 30. kraftur. —
32. húki. — 33. — bók.
— 34. volk. — 36. spíg-
spora. — 38. yfir stétt-
ina. — 40. tíða. — 41.
krókur. — 42. særindi
undan fötum. — 46. Óð-
inn. — 49. vagga. — 50.
Sendillinn: Ég er sendur með þetta frá manni,
sem er hrifinn af þér, en vill ekki láta nafns síns
getið! Ég vona, að þér liki gjöfin, ég hefi aldrei
vandað mig eins að velja.
Svona verkar nýja stúlkan á vinnubrögðin!
Brellni líruleikarinn.
Hið þekkta ítalska tónskáld, Pietro Mascagni
var einu sinni í heimsókn í London og skemmti
hann sér oft við að sitja við gluggann á hótel-
herberginu og hlusta á allan hávaðann, sem barst
upp úr djúpi stórborgarinnar. Morgun nokkurn,
þegar hann sat einmitt svona við gluggann, birt-
ist allt í einu líruleikari undir glugganum og tók
að leika millispilið í óperunni „Cavalleria rusti-
cana“ cftir Mascagni og það mjög hratt, svo að
tónskáldið ætlaði að ærast yfir þessari misþyrm-
ingu á laginu. Að síðustu gat hann ekki á sér
setið, heldur hljóp hann út á götuna til lírulcik-
arans og hrópaði: ,, i3éi' leikið þetta allt of hrattí
Komið hingað, og lofið mér að sýna yður, hvemig
þér eigið að leika það.“
. „Jæja, en hver eruð þér?“ spurði maöurinn.
„Það vill nú svo til að lagið er eftir mig,“ svcr-
aði Mascagni og lék lagið með réttum hraða, m
líruleikarinn hlustaði á.
En undrun Mascagni var ekki svo lltil, þegar
hann daginn eftir sá sama líruleikarann íjrir
utan hótelið og var þá komið stórt skilti á liru-
kassann, þar sem á stóð stórui i stöfum:
„Nemandi Mascagni."
Talandi hundur.
Þegar hinn frægi búktalari, Alexander, sem
hafði sérstaklega góða hæfileika til að gabba
menn með rödd sinni, dvaldi einu sinni á baðstað
í Suður-Prakklandi, kom Englendingur og settist
við sama borð og hann. Alexander heilsaði hon-
um, en Englendingurinn, sem var mjög fátalaður
og þurrlegur, tók naumast undir kveðjuna. Þá
reiddist Alexander og hét sjálfum sér að gefa
þessum ókurteisa borðnaut sinum ráðningu. Hann
kallaði á kjölturakka sinn og lét hann setjast á
stólinn við hlið sér. Síðan pantaði hann tvær
pylsur hjá þjóninum.
„Tvær handa mér!" hrópaði kjölturakkinn í
sama bili.
Englendingurinn starði forviða á hundinn,
eira. — 51. blóm. 52. (á)
hreyfingu. —- 53. á milli bára. — 57. hár. — 58.
— og don. — 59. spölur. —• 62. sauður. — 64.
slá frá sér. —• 66. hræða. — 68. bál. — 69. læknis-
dómur. — 70. landshluti. — 71. blekking. — 72.
hraði. — 73. vinna. — 74. staut.
Lóðrétt skýring:
1. æti. — 2. kembulaupur. — 3. styrkt. — 4.
bæn. — 5. gróa. — 6. ekki eins fast. — 7. hand-
legg. — 9. undanhald. -— 10. vigtuðu. — 11. ótt-
Lárétt: — 1. bíld. — 5. hjam. — 8. hæls. — 12.
átján. — 14. sáran. — 15. krá. — 16. eir. — 18.
sút. — 20. axi. — 21. ni. — 22. ótraustur. —- 25.
að. — 26. refir. — 28. iljar. — 31. vað. — 32. áls.
— 34. dós. — 36. gaur. — 37. ósatt. — 39. miða.
— 40. nösk. — 41. ráfa. — 42. fífa. —• 44. kilir.
— 46. læri. — 48. iða. — 50. lak. — 51. goð. —
52. stund. — 54. argir. — 56. ræ. — 57. raup-
saman. — 60. af. — 62. amt. — 64. sló. -—• 65.
gin. — 66. smá. — 67. braut. — 69. drómi. — 71.
baðm. — 72. stein. — 73. álar.
sncri sér síðan að eiganda hans og sagði með
sýnilegum áhuga:
„Með leyfi, eigið þér þennan hund, sem getur
falað?"
„Já,“ sagði Alexander.
„Fyrir hvað mikið mynduð þér vilja selja mér
hann?“
„Ég vil ekki láta selja mig,“ mótmælti hund-
urinn ákaft.
En Englendingurinn hélt áfram að bjóða í
hundinn og að lokum lagði hann 2000 krónur á
borðið.
„Jæja, ég skal þá selja yður hundinn fyrir þetta
verö,“ sagði Alexander.
„Agætt,“ sagði Englendingurinn glaður. „Nú
læt ég hundinn tala fyrir mig og segi ég ekki
orð frá deginum i dag!“
„Ég ekki heldur," tilkynnti hundurinn og stóð
lika við orð sin.
Hún lét sér ekki verða orðfall.
Fanney Elszler var ekki einungis frægasta
dansmær heimsins og mjög fögur, heldur var
hún einnig skýrleikskona, sem kunni að verja
sig, þegar óvinir og öfundarmenn ætluðu að troða
henni um tær eða móðga hana.
Einn morgun, þegar hún hafði ekki lokið við
að snyrta sig, kom ballettdansmær í heimsókn til
hennar; hún var einmitt ein af þeim, sem þjáðist
ast um. — 17. veik. — 19. orka. — 20. hratt. —
22. gamansöm. — 24. mansöngur. — 25. aftur
og aftur. — 27. forsetning. — 28. stafurinn. •— 29.
þrá. — 30. matarílát. — 31. glugga. —- 34.. digni-
— 35. hvarf. — 37. hvíldi. — 39. brum. — 43.
gangfæri. — 44. sár. — 45. kvað. — 46. meiðir.
— 47. ráf. — 48. starf. — 53. tímabil. —- 54.
athuga. — 58. lárétt. — 55. bein. — 56. raka. -—
57. dvöldu. — 60. góða. — 61. bylta. — 63. slæm.
— 64. rúm. -— 65. l'eiða. •—- 67. skrá.
Lóðrétt.' —• 1. bákn. — 2. ítrir. — 3. ljá. — 4.
dá. — 6. Jóra. — 7. rass. — 8. há. — 9. æra. —
10. laxar. — 11. snið. — 13. netið. — 14. stuld. -—
— 17. irr. — 19. útL — 22. ófarnaður. — 23. umla.
•— 24. rjómalogn. — 27. Evu. — 29. asi. — 30.
ógæfa. — 32. áskil. — 33. strik. — 35. varið. —
37. ósk. —• 38. tár. 43. fit. — 45. laus. — 47. æði.
— 49. anast. — 51. grand. —• 52. sæmra. — 53.
dul. 54. ami. — 55. ramma. — 56. rabb. — 58.
póst. — 59. AgnL — 61. fáir. — 63 tað. — 66. sól.
Svör við Veiztu —? á bls. 4:
1. 12.
2. 31. jan. 1943.
3. Enskur landkönnuður f. 1841, d. 1904.
4. Hollendingnum Comelius van Drebbel, 1620.
5. Victoria-vatn.
6. Einn.
7. Gott loft.
8. Aristoteles.
9. Moli, ögn.
10. Andreas J. Bertelsen heildsali.
af öfundsýki gagnvart Fanney Elszler, og var
rödd hennar ekki laus við illgirni þegar hún sagði
við Fanny:
„En hvað sé ég! Þér eruð þegar farnar að fá
grá hár!“
„Já,“ svaraði Fanny Elszler og lét sér hvergi
bregða, „þér vitið að mikil sorg getur gert mann
gráhærðan á einni nóttu og þannig fór fyrir mér!“
Daginn eftir rakst þessi sama kona inn til dans-
meyjarinnar, en í þetta skipti hafði Fanny lokið
við að snyrta sig og var hár hennar því gljá-
svart, eins og venjulega.
„Já, en kæra vinkona," sagði konan ilikvittnis-
lega, „nú er hár yðar aftur búið að fá sinn fyrri
lit?“
„Já,“ sagði Fanny með dásamlegrl rósemi,
„hugsið yður, mikil gleði hefir gert það aftur
svart á einni nóttu!"
Lausn á 342. krossgátu Vikunnar.
68. iim.
70 rá.