Vikan - 05.12.1946, Qupperneq 14

14
VTKAN, nr. 49, 1946
Sir John kemur ekki.
Pramh. af bls. 4.
hvenær þetta var, en það var góðri stundu
áður en skotið reið af.
Fulltrúinn hlustaði á með áberandi
athygli. Síðan gekk hann rakleitt fram í
eldhúsið til þess að yfirheyra eldabuskuna,
frú Walker.
— Hundurinn hefir þann óvana að koma
hingað fram eftir matinn og sleikja kaffi-
bollana, sagðist henni frá. — Þessi vegna
rek ég hann allt af út. Hann er alveg vit-
laus í kaffigroms, og sérstaklega var hann
fíkinn í bolla Sir Johns, vegna þess að
hann notaði svo mikið sykur.
— Ég geri ráð fyrir að búið sé að þvo
bolla Sir Johns núna? spurði Hardy. — Já,
auðvitað. Og svo gekk hann útúr eldhús-
inu um leið og hann hneigði sig fyrir frú
Walker.
Nokkrir dagar liðu án þess fulltrúinn
léti til sín heyra. Þegar hann loks kom til
hallarinnar, tók Sir Frank heldur kulda-
lega á móti honum.
— Ég verð að segja að lögreglan fer
sér að engu óðslega, mælti hann drumbs-
lega. — Því jafnvel þótt þér hafið mörg
mál á prjónunum, sem séu mikilsverðari
heldur en sjálfsmorð, þá mætti yður þó
detta til hugar, að aðstendendur vilja
gjarnan fá að vita á þessu ýms deili, og
endahnútinn rekinn á þetta.
— Fyrirgefið. Sir Frank, svaraði Hardy.
— Lögreglan hefir ekki verið aðgerðar-
laus, þótt þér haldið að svo sé. En við höf-
um orðið að bíða eftir krufningunni og
vissum efnagreiningum, áður en við
gátum ákveðið hverskonar svefnmeðal
þér höfðuð látið í kaffið hjá Sir John, eftir
matinn, en það olli því, að yður tókst að
myrða hann á svona hugvitsaman hátt.
Frank Carbridge, ég tek yður hérmeð fast-
an fyrir að hafa myrt frænda yður, Johan
Carbridge, að yfirlögðu ráði.
— Þetta er óðs manns æði, hrópaði
Frank. — Það eru næg vitni að því, að ég
var úti á svölunum hjá hinu fólkinu, þeg-
ar skotið reið af, og að ég hefi ekki vikið
frá því í allan eftirmiðdag, nema sem svar-
ar tveimur mínútum ....
— Ég var líka að segja, að þér hegðuð-
uð yður mjög gáfulega, svaraði Hardy og
lét sér hvergi bregða. — En við höfum,
því miður, sannanir gegn yður. Við vitum
að þér keyptuð svefnmeðal, við vitum að
þér, fyrir hálfum mánuði, keyptuð púður,
og ég trúi því, að auðvelt verði að sann-
færa réttvísina um, hvernig hægt var, með
löngum sprengiþræði, að hleypa af fall-
byssunni, án þess að fara inní herbergið.
Hann hélt áfram: — Svo virðist sem
þér hafið notað tækifærið til þess að hlaða
fallbyssuna og koma henni fyrir, þegar þér
nokkru áður en matast var, voruð einir í
vinnustofunni og þóttust, sem einkaritari
Sir Johns, vera að flokka einhver skjöl.
Fjögra metra langan þráð, sem okkur er
354.
krossgáta
Vikunnar
Lárétt skýring:
1. góð. —■ 5. musteri.
— 7. fáanlegt. — 11.
rengir. — 13. dægur. —
15. ótta. — 17. sælustað-
ur. — 20. fóðra. — 22.
fer. — 23. vilpa. — 24.
uppnæmur. — 25.
óhreinka. — 26. stefna.
— 27. þak. — 29. keyri.
— 30. grip. — 31. brot
— 34. kukl. — 35. mola.
— 38. rauðleit. — 39.
gripinn. •— 40. miða. —
44. vatnsból. — 48.
sundraði. — 49. vakka.
— 51. grastegund. — 53. angan. — 54. sull. —
55. rás — 57. heimta. — 58. glás. — 60. vind. -—
61. málmur. — 62. kóng. — 64. hald. — 65. björt.
-— 67. veika. — 69. tað. — 70. pappírsblað. — 71.
tungl.
Lóðrétt skýring:
2. svara. — 3. reið. —' 4. missir. — 6. hærra.
— 7. spil. —■ 8. veizla. — 9. tákna. — 10. endast.
— 12. staur. — 13 svikara. — 14. þíða. — 16.
megna. — 18. nagdýr. —■ 19. ryðjast. — 21. luku.
— 26. flón. — 28. nið. — 30. Ás. — 32. trega. —•
33. hreiður. -— 34. hlé. — 36. stafur. — 37. lét.
— 41. mótmæli. — 42. kró. — 43. útþurkað. —
44. rönd. — 45. barnaleikfangið. — 46. nýfædd.
— 47. hryssa. — 50. ýlfra. — 51. risti. — 52. ný.
— 55. atrennan. — 56. galdrar. — 59. hula. —
62. ósk. — 63. grobb. — 66. hræra. — 68. orka.
Lausn á 353. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: — 1. flot. — 5. mat. — 7. vagn. — 11.
áfir. — 13. næði. — 15. lóg. — 17. Landsýn. —
20. ról. — 22. áðan. — 23. meitt. — 24. anga. —
25. mun. — 26. ómi. — 27. rif. — 29. dáð. — 30.
hrun. —31. ásar — 34. gjarn. — 35. strút. — 38.
elja. — 39. máti. — 40. ákoma. — 44. sátur. —
48. kref. — 49. krár. — 51. arm. — 53. gil. — 54.
agg. — 55. ótt. — 57. mein. — 58. sakka. — 60.
flór. — 61. oks. — 62. varning. — 64. gró. — 65.
snar. — 67. gæla. — 69. stúf. -— 70. ætt. — 71.
fáni.
Lóðrétt: — 2. lágan. — 3. of. — 4. til. — 6. andi.
— 7. væn. — 8. að. — 9. girnd. — 10. Glám. —
12. rammur. — 13 nýtist. — 14. blað. — 16. óðul.
18. neinn. — 19. strás. — 21. ógát. — 26. óra. —
28. far. — 30. hjakk. — 32. rúmur. — 33. fet. -—
34. gjá. — 36. tár. — 37. við. — 41. org. — 42.
meisar. — 43. aflar. — 44. skaki. — 45. árgang.
— 46. tág. — 47. brek. -—- 50. stór. -— 51. Amor.
— 52. misst. — 55. ólgan. -— 56. trón. — 59. Knút.
— 62. vaf. — 63. gaf. — 66. nú. — 68. lá.
einnig kunnugt um að þér keyptuð, leidd-
uð þér frá byssunni og út að glugganum.
Meðan matast var lædduð þér svefnlyfinu
í bolla frænda yðar, og loks, er klukkuna
vatntaði fimmtán mínútur í fjögur, þegar
þér vissuð að hann svaf fast 1 stól sínum,
gerðuð þér yður eitthvað til erindis til bíl-
stjórans. Á leið yðar kringum húsið stöns-
uðuð þér, án þess því væri veitt athygli,
fyrir utan gluggann, sem stóð opinn, og
kveiktuð í þræðinum. Og svo settust þér
ósköp kæruleysislega og fóruð að spjalla
við frú Morton, svo að fjarveruvottorð
yðar var í stakasta lagi, þegar skotið
þremur stundarfjórðungum síðar reið af.
Við höfum komist að raun um að fjögra
metra langur þráður er einmitt þessa
stund að brenna. Þér voruð hjá bílstjóran-
um þegar klukkuna vantað fimmtán mín-
útur í fjögur og skotið reið af klukkan
hálf fimm. Er það ekki rétt? Svo ginntuð
þér Morton og konurnar til þess að bíða
fyrir utan læstar dyrnar, en fóruð sjálfur
gegnum gluggann og brutuð rúðu til siða-
saka, og helltuð mold og pottbrotum út
um teppið til þess að hylja öskuna úr
sprengjuþræðinum.
Svör viö Veiztu—? á bls. 4:
1. Robert E. Peary 6. apríl 1909.
2. Baikalvatn 1741 m.
3. 1932.
4. William Penn, 1682.
5. 28. okt. 1940.
6. Sjö, (I, V, X, L, C, D og M) og tákna 1, 5, 10,
50, 100, 500 og 1000.
7. Að hjartanu.
8. 15. apríl 1912.
9. Alpafjöll.
10. Baldvin Einarsson.
Það var steinhljóð eitt augnablik. Frank
Carbridge sat og laut höfði og studdi lóf-
um að gagnaugum. Loks leit hann upp,
vættir varirnar og stamaði út úr sér:
— Jæja. Ég meðgeng. En hvernig datt
yður til hugar að kryfja frænda minn til
þess að rannsaka hvort honum hefði verið
gefið svefnmeðal?
— Ef Díli hefði ekki verið svona fíkinn
í kaffikorg, svaraði Hardy og brosti kulda-
lega, — sérstaklega sætan korg, eins og
þann sem hann fann í bolla húsbónda síns,
þá hefðuð þér ef til vill enn verið frjáls
maður.