Vikan - 16.01.1947, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 3, 1947

Rasmína grœtur hund
Teikning eftir George HcManus.
Rasmina: Það er búið að stela honum Fifi mínum.
hann hefði aldrei tekið upp á því sjálfur að fara út —
hann fer aldrei út án leyfis — hvað á ég að gera?
Dóttirin: Fyrst pabbi er ekki heima finnst mér, að
það ætti að hringja í lögregluna.
Rasmina: Er það lögreglustjórinn ?
Fifi, kjölturakkanum mínum hefir verið
stolið. Hvað á ég að gera ? Ha ? Ætlið þér
að koma?
Rasmína: Guð minn góður, hvað á að gera við þessa
hunda ?
Lögreglustjórinn: Þetta eru sporhundarnir mínir, ég
verð ekki lengi að finna kjölturakkann yðar með þeim.
Lögreglustjórinn: Þetta er undarlegt, ég virðist
vera búinn að tapa sporhundunum — þeim hefir
þó ekki verið stolið frá mér?
Rasmína: Hvar getur veslings kjölturakkinn
minn verið ? Er maðurinn minn i símanum ?
Þjónninn: Nei, það er lögreglustjórinn.
Dóttirin: Hvað er nú — hvað hefir nú komið fyrir ?
Rasmína: Lögreglustjórinn var að hringja — hann
segist vera búinn að tapa sporhundunum — heldur,
að þeim hafi verið stolið. Ó, að hann Gissur væri
heima!
Gissur: Það er langt siðan ég hefi lit- Gissur: Fifi!
ið inn í hundabúð, það er bezt að gera
það núna.
Gissur: Halló, Rasmína! Ég var á göngu og fór
fram hjá hundabúð og leit þar inn — ég sá Fifi
þar og fjóra sporhunda. Kaupmaðurinn sagði, að
bróðir þinn hefði selt sér þá!