Vikan - 07.04.1949, Síða 14

14
VIKAN, nr. 14, 1949
468.
krossgáta
Vi.kunnar
Lárétt skýring:
1. fæði. — 4. ílát. —
12. 3 eins. — 14. meyra.
— 15. eyja. — 17. hug-
aður. — 19. djarfa. -—
21. kv.nafn. — 22. þung-
lyndi. — 24. lítið. — 26.
fljót. — 27. tímatal. —
30. skemmd. — 82.
saurga. — 33. sk.st. —
34. ryskingar. — 39.
seinn. — 36. fjölgun
— 38. forsetn. — 39.
líkamshl. —• 41. kv.nafn.
— 42. fótabúnaði. — 45.
félag. — 46. slæmum. —
47. húsdýr. — 48. svar.
— 49. stjórnina. — 51. hrekkjalóm. — 53. kv,-
nafn. — 55. óvissuna. — 57. skvett. — 58. hirð-
Júaníta Framhald af bls. 7.
Júaníta laut yfir unga lögregluþjóninn,
en rétti fljótt úr sér aftur, er hún heyrði,
að dyrnar voru knúnar allhárkalega. Hún
greip í handlegginn á þjóninum.
. „Pedro! Það er hann, — það er Jim
Slange. Ég er hrædd við hann; þú veizt
það, og ég er líka hrædd um, að hann
hafi komizt á snoðir um, að lögreglumað-
urinn sé hérna. Ef hann færi nú hérna
i.pp og skyti hann?“
Þau flýtti sér bæði út, til þess að opna
fyrir gestinum, gestinum, sem þau óttuð-
ust bæði.
En hvers vegna voru þau hrædd við
hann? Ef Júaníta var í vitorði með hon-
um, þurfti hún ekki að óttast hann. Og
ef hún væri honum meðsek, hvers vegna
leyndi hún hann því, að hún hefði fang-
elsað þennan hættulega lögreglumann ?
Þetta var allt svo undarlegt, og Don hristi
höfuðið, án þess að skilja upp né niður í
þessu öllu saman. Þá heyrði hann hljóð —
skerandi konuóp, sem bergmálaði um allt
húsið.
V.
Hann spratt þegar upp úr bæli sínu,
greip byssuna og skotbeltið, og þaut út
að dyrunum.
Þær voru læstar!
Þá hljóp hann að glugganum og var í
einu vetfangi kominn upp í gluggakistuna
og tók xmdir sig stökk.
Hann kom niður í mjúka mold í blóma-
reit, reikaði eitt andartak, því að enn fann
hann til svima eftir höfuðhöggið, en hljóp
svo áfram. Hann komst að aðaldyrunum,
— þær voru opnar — og stóð í forstofunni.
Hann heyrði undir eins, hvaðan radd-
irnar komu, — en hleraði við dyrnar, áð-
ur en hann gekk inn.
„Ég get sagt þér það, stelpukjáni, að
lengur get ég ekki beðið. Þú getur ekki
leikið meira á mig — skilurðu það! Ég
veit, að snuðrarinn er hér í húsinu.“ Þetta
var rödd Jim Slange.
„En þú getur þó sleppt mér, Jim,“ kvart-
aði Júaníta með grátstafinn í kverkunum.
„Ég veit ekkert um þennan mann — ekk-
ert!“
,,Þvaður!“ öskraði Jim frekjulega og
fullur reiði. „Sérðu skammbyssuna þá ama.
Ef þú ert ekki búin að segja mér, hvar
þú leynir þessum silkiskegg, eftir tíu mín-
útur, skýt ég þig. Það gæti verið, að þú
opnaðir þá á þér túlann!“
Don hratt upp dyrunum. Allt blandað-
ist saman, hræðsluvein Júanítu, skothvell-
urinn og dynkurinn, er Jim Slange enda-
stakkst á gólfið.
Skammbyssan hrökk úr hendi hans og
endasentist eftir gólfinu. Don skýrði fyrir
Pedro gamla, sem kom inn skjálfandi af
hræðslu, hvernig hann ætti að gera að
sári Jims, og hjálpuðust þeir að því að
bera hann yfir í rúmið. Þá fyrst gat hann
snúið aftur til Júanítu.
maSurinn. — 59. órækt.
Lóörétt skýring:
1. Fugls af fall. — 2. manns. — 3. dýr. — 5.
far. — 6. kunn. — 7. fóður. — 8. samhl. — 9.
leynifundur. — 10. fátæklegt. — 11. fugl. —
Lárétt: 1. Blá. — 3. próf. .■— 7. ofsmár. —
12. Hverfisgata. — 15. skeið. — 17. Una. -—
18. sinum. — 20. leiðin. — 22. ngs. — 24. nnn.
— 25 urt. — 26. nána. — 28. vinina. — 31. rt.
— 32. gula. — 33. tína. — 34. au. — 35. afl.
— 37. ausuna. — 39. árs. — 40. allra. — 42.
tog. — 43v romsa. — 45. tjá — 46. leiðir. —
49. fat. — 50. ló. — 51. einn. — 52. nöfn. —
54. íó. — 56. askinn. — 58. hana. — 59. ugg. —
60. inn. — 61. ata. — 63. gramur. — 65. knall.
67. ann. — 69. garri. — 70. pilludósina. — 73.
pjatla. — 74. anar. — 75. rúm.
Hún stóð við gluggann. Hún bar enn
hræðslumerki í augunum, en grét þó ekki
lengur.
VI.
„Það er aðeins eitt, sem ég skil ekki,“
sagði Don, er hann kom inn til hennar
aftur. „Hvers vegna þyrmduð þér mér?“
Hún yppti öxlum. „Ég veit ekki. Ég vildi
ekki, að Jim Slange myrti þig; hann hefur
úthellt alveg nógu mikl-u blóði, og ég kærði
mig ekkert um, að þú fangelsaðir Jim.“
„Hvers vegna ekki?“ spurði Don.
„Af því að Jim Slange hefur í sínum
fórum hluti, sem ég á og hef verið að
reyna að ná af honum. En nú, þegar hann
hefur verið fangelsaður, næ ég skjölum
mínum aldrei.“
„Hvaða skjöl eru það?“ spurði Don
æstur.
„Það eru skjöl, sem sanna eignarrétt
minn á tveimur stærstu jarðeignum í Mexí-
kó, — önnur þeirra er bemskuheimili mitt.
Þeim var stolið frá frænda mínum fyrir
nokkrum árum . . . .“
13. ófullnægjandi. — 16. leiðslu. —18. fært. — 20.
útlim. — 23. leikföngum. — 24. hraðfrystist. —
25. viðkomu. — 28. útkjálki. — 29. uppfyllinga.
— 31. braut. — 33. kv. nafn þ.f. — 37. biblíun!
þgf. — 40. í sjó. -— 42. öryggin. — 43. staf-
ur (danskur). — 44. fornafn e.f. flt. — 46.
samhl. — 48. hjáguð. — 49. fuglar. — 50. þjóti.
— 52. skyldmenni. — 54. aus. — 56. eins.
Lóörétt: 1. böslum. — 2. áheit. — 3. peð-
inu. — 4. rr. — 5. ófu. — 6. finna. — 7.
og. — 8. fas. — 9. stinna. — 10. manni. —
11. Róm. — 13. við. — 14. sag. — 16. kerta-
ljósin. — 19. Unnarstígur. — 21. nála. — 23.
svín. — 27. nautin. — 29. inar. — 30. ausa. —
32. glr. — 33. tugina. — 36. flá. — 38. soð. —
39. áma. — 40. Atla. — 41. alin. — 44. ofn. —
47. enna. — 48. röng. — 51. einlit. — 53. farg-
ir. — 55. ógrimm. — 57. knapa. — 58. handa. —
59. umra. — 62. tau. — 64. aan. — 65. kóp. —
66. 111. — 68. nón. — 71. la. — 72. sa.
Svör við „Veiztu —?“ á bls. 4:
1. Steinar, sem verða glóahdi vegna núningsins
í loftinu.
2. Rússneskur. Uppi 1844—1908.
3. 1807—1841.
'4. Um 17 milj.
5. 1812.
6. 1861.
7. 1609—1619.
8. Jóns Thoroddsen skálds; 1855—1921.
9. 1840: 354, 1940: 3556.
10. Sveinbjörn Egilsson.
Don hafði heyrt nóg. Hann greip blaða-
strangann, sem hann hafði borið á sér
um langt skeið, upp úr vasa sínum og
rétti Júanítu.
„Ef þú hefðir aðeins sagt það fyrr,“
sagði hann. „Hér eru skjölin, sem þig van-
hagar um. Ég náði þeim af Jim Slange
fyrir tveimur árum. Síðan þá, hef ég ver-
ið að leita að þér . . . .“
Hún þakkaði honum ekki, a.m.k. notaði
hún engin orð, en brosti, og úr brosinu
mátti lesa þakklæti og gleði og fyrirheit
um hamingjusama framtíð beggja . . . .
Lausn á 467. krossgátu Vikunnar.