Vikan - 10.11.1949, Qupperneq 14

14
VIKAN, nr. 45, 1949
Annabel Porton
Framhald af bls. Jj.
Aldrei fyrr hafði hún séð eins greinilega,
hve bros hennar var hrekkjalimslegt. En
augu Miröndu voru fögur þrátt fyrir þetta
bros.
Annabel mælti: „En þú skilur þetta
bréfamál ekki rétt. Viltu ekki aðgæta
dagsetninguna á bréfunum?“
„Það er engin dagsetning á þeim,“ svar-
aði hann.
„Aðgættu þá póststimpilinn á umslög-
unum,“ sagði Annabel.
„Ég veit ekki hvað þú meinar,“ sagði
hann dálítið ruglaður í ríminu.
„Bréfin eru alls ekki til mín,“ sagði
Annabel. „Það var þessvegna að ég vildi
að þú sæir þau. Ég fann bréfin í leyni-
hólfi í skrifborðinu. En Miranda átti það.“
„Þetta er, er voðalegt áfall,“ sagði hann
og var stirðmæltur.
„Því trúi ég,“ sagði hún kuldalega. „En
þú hefur gott af að vita þetta.“
Hún horfði á málverkið. En hann gekk
að arninum og fleygði bréfunum á eldinn.
„Vesalings Miranda," sagði Annabel.
En Porton horfði til skiptis á hana og
málverkið af Miröndu, og varð meira og
meira ringlaður.
Hann skildi það, að það er minni vandi
að verzla með hamp heldur en skilja
hugarfar kvenna.
Svör við „Veiztu —?“ á bls. 4:
1. Franskur, 1822—1895. — 2. Mac Kinley í
.Alaska, 6200 m. — 3. Murray og þverá hennar
Darling. — 4. Málmhaugar. — 5. 1885 3 þús.
tunnur, 1934 43.351 tunna,. — 6. 20. des. 1930. —
'7. 2.0. — 8. Ca C2. — 9. Moussorgsky. — 10. Á
.Laugalandi í N.-ls. 1908.
499.
krossgáta
Vikunnar
Lárétt skýring:
1. Á móti. — 5. gölluð.
— 8. kafa. — 12. leyfi.
— 14. fisk. — 15. eld-
stæði. — 16. dá. •—• 18.
sjór. — 20. sjúk. — 21.
tvihl. — 22. fugls. —25.
sk.st. — 26. votlendið. —
28. húsdýra. — 31. ek._—-
32. á litinn — 34. frábsér.
— 36. óðagot. — 37. ná í.
— 39. gler. — 40. fiska.
— 41. hugrökk. — 42.
dýrs. •— 44. meiða. — 46.
gælun. þ. f. — 48. for-
nafn. •— 50. skvetta boðh.
— 51. lengdarmál. — 52.
óviðfeldið hljóð. — 54. Æðir. — 56. dýramál. —
57. mat. — 60. samþykki. — 62. samhl. — 64.
liðið. — 65. kraftur. — 66. fitl. — 67. geðstirð.
— 69. spurðu. — 71. óp. — 72. detta. — 73. gauf.
Lóðrétt skýrincj:
1. Spil. — 2. storkum."—3. birta. — 4. sk.st.
- 6. ílát. — 7. villta. — 8. samhl. — 9. verkfæri.
— 10. eind. — 11. veika. — 13. fljótir. — 14.
megnar. — 17. eldstæði. — 19. atv.orð. —
22. embættismanns eign. — 23. fugl. — 24.
vothey. — 27. gára. — 29. dygg. — 30. farar-
tálmi. — 32. vörður. — 33. birtu. — 35. kv.n. —
37. merki. — 38. mann. — 43. leðja. — 45. lík-
amshl. — 47. atv.orð. — 49. rimp. — 51. til létt-
is. — 52. ávarp. — 53. hl.st. — 54. dýr. — 55.
seinagang. — 56. lin. — 58. dyggur. — 59. gjald.
— 61. mjólk. — 63. skilrúm. — 66. dugleg. — 68.
ein. — 70. samhl.
Lausrt á 498. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: 1. Skíðamót. — 6. heyfok. — 9. Lára.
— 10. gól. — 11. skær. — 13. urtina. — 15. að-
alsins. — 17. nót. — 18. Njál. — 20. Sódóma.
— 24. tigna. — 25. sökótt. — 27. próf. — 29.
saiar. - - 31. bílda. — 32. Kron. — 33. romsan.
— 35. gnægð. — 37. krumla. -— 40. róna. — 41.
ana. — 43. dalalæðu. — 46. Island. — 48. dult.
— 49. róa. — 50. afar. — 51. amstur. — 52.
raunamóð.
Lóðrétt: 1. Sigurs. — 2. Irland. — 3. ansa. —
4. ólæs. — 5. tárin. — 6. hausti. — 7. fái. — 8.
kúaslefa. — 12. klóak. — 14. tannpínu. — 16.
nóttum. — 19. jarl. — 21. ólar. — 22. ósannaða.
— 23. mör. — 26. óorðna. — 28. ódæl. — 29.
skírlífa. — 30. logn. — 31. bar. — 34. skell. —
36. gaddar. •— 38. maurum. — 39. alrauð,- T—
42. aldar. — 44. aura. — 45. ætan. — 47.
les.
Það var Bulder að þakka
Smásaga.
Ég hafði fengið stöðu í höfuðborg-
inni. Fór ég þangað átta dögum fyrr
en ég átti að byrja starf mitt. Ætl-
aði ég að hafa þennan tima til þess
að fá mér húsnæði og fleira.
Ég las auglýsingar blaðanna,
hringdi i allar áttir oft á dag, ók
um borgina þvera og endilanga, en
hafði að fimm dögum liðnum ekkert
húsnæði fengið. Ég hafði einnig sett
auglýsingar í blöðin, og bárust mér
þá tilboð úr tveim stöðum. En þar
sem þau skilyrði voru sett, að ég
yrði að gæta barna og hjálpa til
innanhúss, varð ég jafn nær fyrir
því.
Ég hafði gefiö mig á tal við marga.
1 fyrstu talað um daginn og veginn,
en að síðustu spurði ég hvort við-
komandi gæti ekki útvegað mér hús-
næði.
En margt af þessu fólki var sjálft
í leit að herbergi, svo það var ekki
við góðu að búast.
Ég var öldungis að missa kjarkinn.
Svo settist ég kvöld eitt á bekk í
skemmtigarði. Ég var svo þreytt að
ég neyddist til þess. Þá kom ég auga
á lítinn, haltan hund. Hann kom ýlfr-
andi eftir einum stígnum. Ég kallaði
vingjarnlega til seppa, og kom hann
til mín.
Ég tók hundinn upp og aðgætti
hann. Sá ég þá hvað að honum am-
aði. Stórt glerbrot hafði stungizt upp
í eina löppina. Seppi sat kyrr á
meðan ég tók glerbrotið. Það er
siður minn að hafa ætíð sárabindi og
joð í töskunni minni. Ég gat því
búið um sár hundsins, og lét hann í
ljós þakklæti sitt með því að sieikja
hönd mína. Það hefði mér undir
venjulegum kringumstæðum þótt
nægileg borgun. En nú var ég í
vandræðum, og kom skyndilega til
hugar að seppi gæti gert mér gagn.
Ég tók bréfmiða og skrifaði þetta á
hann: „Ég hefi hjálpað hundi yðar
á þann hátt að draga glerbrot úr
löpp hans. Ef þér viljið gera mér
greiða þá kæmi mér ekkert betur
en ef þér gætuð útvegað mér her-
bergi. Mundi ég verða yður mjög
þakklát fyrir þá hjálp.“ Ég skrifaði
nafn mitt og heiti gistihússins, er ég
dvaldi í. Svo festi ég miðann við
hálsband hundsins. Ég varð afar for-
vlða morguninn eftir, þegar dyra-
vörðurinn færði mér blómvönd og
þakklæti fyrir hundinn. Enn fremur
skilaboð um að mæta á tilteknum
stað kl. 10. Ég var mjög spennt fyrir
þvl hvað þar gerðist. Bjóst ég við að
mín biði karlfauskur. En svo var
ekki. Ég hitti hávaxinn, fríðan, ungan
mann. Og hann hafði útvegað mér
herbergi hjá systur sinni, er hafði
matsölu. Þar borðaði hann sjálfur.
Þetta varð mér örlagaþrungið. Að
ári liðnu giftum við okkur. Á brúð-
kaupsdaginn gekk ,,Bulder“ um ríg-
montinn eins og hann vildi segja:
„Þetta er allt mér að þakka.“ Og
það var satt.
Úr ýmsum áttum —
Hversvegna heyra menn aldrei
villta hunda eða úlfa gelta ? Kannske
hefur vísindamaðurinn J. Lubbock
rétt fyrir sér, þar sem hann heldur
því fram að hundurinn reyni með
gelti sínu að líkja eftir rödd manns-
ins.
! ! !
1 kvikmyndahúsi einu í Brasilíu er
hléið meðan áhorfendur eru að
drekka eina tunnu af öli. Ölverðið
innifelst í aðgöngumiðaverðinu.
Eins og gengur —
rr
Loksins hitti hann I miðju!