Vikan - 27.06.1991, Blaðsíða 23

þó aö finna evrópskar myndir
eða textaðar myndir. Fólki
finnst skelfileg tilhugsun að
þurfa að lesa texta með mynd!
Ekki er vafamál að mikið er
horft á imbann enda sjón-
varpsstöðvarnar aðeins tvær
(4-5 í borgunum) og sjaldan
nokkuð bitastætt nema helst
fréttir og fréttaskýringaþættir.
Þó má nefna þætti eins og
Austurbæingana og Hello,
hello, sem eru vinsælir, auk
áströlsku sápuframhaldsþátt-
anna sem sýndir eru síðdegis.
Af og til koma ferðaleikhóp-
ar, hljómlisarmenn og söngv-
arar til bæjarins og þá er um
að gera að grípa gæsina því
að oftast er eingöngu um eina
sýningu eða skemmtun að
ræða.
ÖLANGANDI HEIMUR
KARLMANNSINS
Sennilega er best að telja
krárnar hér með. Þær eru ein-
ar þrjár. Krárnar í Ástralíu eru
heimur karlmannsins. Þær eru
ekki eins notalegar eða falleg-
ar og margar enskar krár en
bjórinn þykir góður og það eitt
að horfa á þessa skeggjuðu
karla í stuttbuxum með hatta
drekka ölið sitt er atriði út af
fyrir sig.
„Schooner" er stórt ölglas
sem tekur næstum hálfan lítra
af öli, kostar 1,50 A$ en
„middies" (285 ml) kostar 1,00
A$. (Drottningarfylki (Queens-
land) er framleiddur bjór með
heitinu XXXX. Gárungarnir
segja að það sé vegna þess
að Drottningarlandsbúar
kunni ekki að stafa oröiö bjór.
Oft er hent gaman að íbúum
Queenslands - ekki ósvipað
og Hafnfirðingunum heima.
Áströlum utan stórborganna
kemur yfirleitt ekki til hugar aö
taka konu sína meö á krá.
Ferðalangar geta gert það en
ekki þeir. Konum er reyndar
ekki lengur óheimill aðgangur
að opinberum börum en sums-
staðar er salernið aðeins fyrir
karlmenn!
Föstudagskvöldin eru vin-
sælust. Önnur kvöld sitja
þarna næstum eingöngu karl-
menn eftir vinnu og koma þeir
sér heim þegar búast má við
að konan sé búin að elda og
helst koma krökkunum í
rúmið.
[ Narrabri eru starfandi að
minnsta kosti þrír klúbbar,
golfklúbbur, keilu-klúbbur og
RSL-(Returned Servicemen
Leaguejklúbbur. Allir hafa þeir
ágætishúsnæði, rúmgóða sali
og bari. Þarna eru haldnar
veislur, kvöldverðir og dans-
leikir. Auk þess hefur RSL-
klúbburinn tugi spilakassa þar
sem auðvelt er að eyða
sparifénu á einu kvöldi.
Spilafíkn er mikil meðal
Ástrala. Lottóin blómstra og
óspart er veðjað á hesta. Sagt
er að landsmenn eyði þelmingi
meiru í fjárhættuspil og veð-
reiðar heldur en til landvarna
eða um þremur billjónum dala
á ári.
KURTEISI KOSTAR
EKKI PENINGA
Fólk er ákaflega kurteist og
vinsamlegt. Fólk er formlega
kynnt fyrir öllum viðstöddum
og ærinn höfuðverkur að
reyna að muna öll nöfnin. Þyk-
ir sjálfsagt að heilsa síðan öll-
um með nafni, hittist fólk síðar,
til þess að sýna aö þú hafi nú
getað lært nafn viökomandi.
Karlmenn heilsast með
handabandi en konur yfirleitt
ekki. Rétti kona fram höndina,
þegar hún er kynnt fyrir karl-
manni, kemur furðusvipur á
manninn!
Allir spyrja hvernig þér líði
eða hvernig gangi, þegar þeir
heilsa. Ætlast er til svars og
verður þú að spyrja hins
sama. Tekur þetta ævinlega
drykklanga stund. Viðkomandi
manneskju er samt ekki svona
umhugað um heilsu þína og
ekki er ráðlegt aö fara út í
langar lýsingar á heislufari eöa
ööru. Það er ekki tilgangurinn.
Þetta er siðvenja sem venst en
ekki er laust við að þetta vefjist
fyrir útlengindum.
Hins vergar er tískan ekki
eins snúin eða margbrotin.
Peningarnir eru notaðir í aðra
hluti en fatnað sem reyndar
oftast er stuttbuxur, bolur og
hattur ásamt hinum ómissandi
sólgleraugum.
í sól og hita er einfalt að
bjóða til grillveislu í hádegi
eða að kvöldlagi og klæðnað-
ur allur óformlegur.
Segir manni hugur um að
tískudömur Reykjavíkur
myndu finna fátt eitt við sitt
hæfi og telja Ástralina langt á
eftir í tískukapphlaupinu. Þeim
stendur líka hjartanlega á
sama um það.
LITLIR KASSAR. . .
Flestir vilja búa í einbýlishús-
um með rúmgóðri lóö. Húsin
eru þó af öllum stærðum og
gerðum. Afborgun húsnæðis-
lána er erfiður baggi á mörg-
um fjölskyldum. Er það sama
sagan og heima.
Fjörutíu prósent af vinnuafl-
inu eru konur en aðeins helm-
ingur þessara útivinnandi
kvenna er giftur. Meðalfjöl-
skyldan á tvö til þrjú börn og
þrjátíu prósent fjölskyldna
eiga tvo bíla.
Ekki er lagt eins mikið upp
úr húsnæði og húsgögnum og
á íslandi því að mestan hluta
ársins er hægt að vera úti. Þá
eru hús yfirleitt alls ekki hituð
nema þá með rafmagnsofnum
að vetri til. Veturinn er í júní,
Börn í skólabúningi fara fylktu liði um Narrabri. Takið eftir höttunum.
■ Veturinn er í júnl, júlí og ágúst.
■ Áströlum utan stórborganna
kemur yf irleitt ekki til hugar að taka
konu sína með á krá.
■ Allir spyrja hvernig þér líði eða
hvernig gangi, þegar þeir heilsa.
Ætlast er til svars.
■ Margir þorpsbúar fara norður til
næstu borgar, Tamworth, sem er í
tveggja klukkustunda aksturs
fjarlægð, til þess að versla.
júlí og ágúst. Kvarta þá margir
um kulda, einkum þó eldra fólk
og enga gjöf veit ég hafa kom-
ið sér betur en íslenska ullar-
sokka og íslensk ullarnærföt.
Þá er algengt að í húsum sé
arinn. í sveitinni er auðvelt aö
verða sér úti um eldivið og fer
öll fjölskyldan oft út í skóg um
helgar til þess að safna eldi-
viði. Sérhver á sér sitt sæti við
eldinn og hafi einhver verið
svo skynsamur að slökkva á
sjónvarpinu má vera að sögð
sé áströlsk gamansaga.
Frh. á næstu ODnu
13. TBL. 1991 VIKAN 23