Menntamál - 01.08.1971, Síða 19

vornámsk'eiði með sama sniði og haldin hai’a ver-
ið undanfarin ár, ef þeim væri gefinn kostur á
því.
Að höfðu samráði við foreldra nefndra barna
var 3i barn innritað á 8 daga vornámskeið, sem
haklið var í þrem skólum í maímánuði. Til-
gangurinn með þessu námskeiði var sá að kynna
börnunum skólann og gefa kennurunum kost á
að athuga börnin skipulega í leik og starfi. Und-
ir lok námskeiðsins var lagt fyrir börnin skóla-
þroskapróf. U. þ. b. þriðjungur þessa hóps reynd-
ist óskólaþroska, og var óskað einstaklingsrann-
sóknar á þeirn fyrir haustið 1971.
Ákveðið var af fræðsluráðinu í Reykjavík að
sjá börnunum fyrir öllu efni og áhöldum, sem
þau þyrftu á að halda í skólanum, bæði lil jress
að allir nemendurnir hefðu ætíð nauðsynleg
áhöld og efni og til að tryggja vandaða vöru á
hagkvæmu verði. Fræðsluskrifstofan sá um sam-
eiginleg innkaup í þessu skyni. Innli'eimt var 300
kr. efnisgjald af hverjum nemanda tvívegis á
skólatímanum til að mæta kostnaðinum af efnis-
kaupunum.
Fræðsluskrifstofan hafði forgöngu um gerð 130
mismunandi foræfingavinnublaða og dreifði
þeim til kennaranna. Þá lét skrifstofan hverjum
skóla í té u. ]i. b. 150 mismunandi stensla með
verkefnum í lestri og prenti, bæði fyrir nemend-
urna, sem fylgdu lestraráætluninni, og hina,
sem komnir voru áleiðis með lestrarnám í byrj-
un kennslunnar eða fóru á tímabilinu fram úr
aðalhópnum og þurftu á einstaklingsbundnum
sjálfkontrólerandi verkefnum af ýmsu tagi að
halda.
Fyrsta hefti af lestrarkennslubókinni Barna-
gaman var úthlutað ókeypis til nemendanna af
Ríkisútgáfu námsbóka.
Fáeinar athugasemdir
Aðsóknin að forskóladeildunum sýnir, að mik-
il þörf er á starfseminni og almennur vilji lijá
foreldrunum að notfæra sér þessa nýju þjónustu
skólanna. í Jjví sambandi er þó nauðsynlegt að
benda á, hve mikilvægt er að fá árganginn í
heild inn í skólana til að tryggja uppeldislegt
jafnrétti, 'en nokkur hætta er á, að einmitt þau
börnin, sem mest þuría á forskóla að lialda,
verði útundan, ef ekki er beinlínis þrýst á for-
eldra þeirra til að taka tilboði skólans.
Þá er rétt að vekja sérstaklega athygli á varn-
aðarþætti forskólastarfsins, sem raunar er tví-
þættur, annars vegar sá sem f'elst í eðli og tilhög-
un starfsins og miðar að því að veita börnum
úr mismunandi uppeldisumhverfi örvandi og
þroskandi nánrsaðstæður i byrjun skólagöngunn-
ar án kröfu um fyrirfram skilgreindan námsár-
angur í bóklegum greinum, og hins vegar hinar
kerfisbundnu þroskaathuganir kennaranna á
börnunum, sem leiða til þess að vitneskja um
einstaklinga, Sem vikja á einhvern hátt frá því
normala, berst strax til þeirra aðila, sem annast
greiningu (diagnostiseringu) og námsstjórn, og
gefur þeim færi á að búa þessum viðkvæmu nem-
endum kennsluaðstæður við liæfi og koma þann-
ig í veg fyrir uppeldismistök, sem gætu haft
skaðleg álirif á námsárangur þ'eirra, félagslega
aðlögun og geðheilsu síðar á ævinni.
Að lokum skal vakin athygli á helztu um-
kvörtun kennaranna, sem raunar var sammæli
þeirra allra, sem sé að nemendafjöldinn í deild-
unum væri of mikill. í umræðum um þetta
vandamál nefndu kennararnir iðulega 18 nent-
'endur sem hámark í deild.
Starf forskóladeildanna í vetur var nýlunda
í skólahaldi borgarinnar — og landsins — sem
á óefað eftir að hafa áhrif á þróun byrjunar-
kennslunnar. Kennararnir unnu hið ágætasta
starf við fremur óhæg skilyrði og lögðu mikla
alúð við þetta nýstárlega viðfangsefni. Samstarf
þeirra innbyrðis var til fyrirmyndar — einkum
voru athyglisverðar þær tilraunir til „team
teaching", s'em gerðar voru í nokkrum skólanna.
Erfitt er að meta árangurinn af forskólakennsl-
unni þetta fyrsta ár, en mikil og dýrmæt reynsla
hefur fengizt, sem verða mun grundvöllur að
breytingum og endurbótum á starfstilhögiin á
hausti komanda.
MENNTAMÁL
125