Vorið - 01.01.1935, Blaðsíða 6

6
VORIÐ
Lestrartími hjá ömmu. (Guðrún J. Vigfúsd. Minni-Árskógi hcfur gert myndina).
Eirikur: Ert þú að hnýsast í
bækurnar mínar! Þú ert falleg
stelpa!
Katrín: Hún lá nú opin á borð-
iilu þegar ég var að leggja á borð-
ið svo að ég komst ekki hjá því
að sjá hana.
Eiríkur: Já, það hefur verið
endursagnabókin. En þú ættir að
sjá ritgerðabókina mína. Ég gæti
trúað því að þeir væru ekki marg-
ir, sem skrifuðu eins góðar rit-
gerðir og ég. Það er lítill vandi
að skrifa það sem aðrir segja, en
hitt gengur mörgum ver, að
semja sjálfir það sem skrifa á.
Níels: Það er þá bezt að sjá
hvað þú ert duglegur. En þú ert
ef til vill ekki eins góður að
skrifa sendibréf.
Eiríkur: Sendibréf? Jú, það
máttu reiða þig á. Ég er viss uni
að þaö skrifar enginn í allri sókn-
inni eins góö sendibréf eins og ég,
og þó víðar væri leitað.
Níels: Þetta er gott að heyra.
Ég þarf einmitt að skvifa Andrési
frænda, og biðja hann að koma
hingað. Nú ætla ég að biðja þig
að semja bréfið, ég skal skrifa
það. Katrín, komdu með pappír,
penna og blek. (Katrín sækir
það). Eiríkur gengur hnakka-
kertur um gólf á meðan.
Níels: Nú er ég tilbúinn.
Eiríkur: Góðan daginn.
Níels: Góðan dag'inn! ?
Eiríkur: Já, góðan daginn.
Katrín: Ha, ha, ha. Hann heid-
ur að það eigi að byrja bréfið
með því að segja: góðan daginn.
Eiríkur: Já, auðvitað.
Níels: En væri ekki betra að