Bjarmi - 15.05.1909, Blaðsíða 5

B J A R M I
85
svip meiri en áður og var auðsætt, aÖ
hún vildi gefa honum bendingu, sem
hrifi:
„Jæja, Páll, eg vildi bara láta þig
skilja það, að við hérna vitum dálítið,
hvað trúarlegur áhugi er. Annars álít
eg, að óþarfi sé að taka það upp aftur,
að takmörkun só það bundið, og að við
höfum bæði gott af að muna eftir því.
Eg segi þetta þín vegna, Páll, og svo
— ja, hvað á eg að segja — friðarins
vegna. Eg vil ekki leyna þig þvi, að
bróðir minn hefir ekki eins góðan skiln-
ing á trúarbrögðum, eins og t. d. eg
mundi helzt á kjósa. Við skulum setja
sem svo, að þú, Páll, yrðir of sjálfbyrg-
ingslegur í þeim efnum, þá gæti það
valdið talsverðum óþægindum. Bróðir
minn er viðmótsþýður, eins og eg sagði
þér áðan, en eg vil ekki leyna þig því
— friðarins vegna — að hann er ráð-
ríkur og þolir engin mótmæli. Sérstak-
lega mun honum falla það illa, ef þú
sýnir um of trúrækni þessa í daglega
lífinu. Það er mín skoðun og mitt ráð
þetta, sem hirðfrúin var vön að segja:
„Trúin er heilög, hún á að geymast í
djúpi hjartans".
Meðan frökenin lét dæluna ganga, þá
sat Páll og hringsneri húfunni milli
handanna með óþreyju og var svo að
sjá, sem hann langaði til að taka fram
í fyrir henni. Þegar hún svo loksins
hafði lokið máli sínu, þá leit hann fast
á hana eg mælti einbeittiega:
„Mig iangar til að segja yður það,
fröken Vind, að eg vil feginn lifa í sátt
og friði við alla menn, að svo miklu
leyti sem mér er unt; en eg vil líka
hafa fult leyfi til að kannast við drott-
inn minn og meistara, hvar sem er, og
bera vitni um það iíf, sem hann hefir
af náð sinni gefið mér. En hvað skoð-
un yðar snertir, þá — “
En þegar hér var komið, þá varð
hann að þagna, því hún greip hastar-
lega fram í fyrir honum :
„Hvað skoðun mína snertir, þá er það
alls eigi til umræðu hór. Eg hygg, að
við höfum út talað um þetta mál. Til-
gangur minn var eingöngu sá frá upp-
hafi, að leiðbeina þér dálítið, til þess að
koma þér hjá óþægindum, sem annars
gætu komið fyrir. Svo er eitt, sem eg
vildi minnast á út af þessu samtali
okkar. Hór á heimilinu er ung stúlka
og glaðlynd; hún er viðkvæm og eg
vildi helzt hlífa henni við þungum heila-
brotum um trúarefni; þau gætu, ef til
vill, raskað barnslegri trú hennar og
gleði. Það verður víst hlutskifti þitt
að ríða út með henni, og eg vona, að
þú skiljir, hvað eg á við. En sand-
gæzlustjóri mun skipa fyrir um alt
annað sem snertir stöðu þína hér.
Að svo mæltu gaf hún honum bend-
ingu um það með hendinni að samtal-
inu væri lokið. Hann stóð þá upp,
hneigði sig kurteislega fyrir henni og
gekk út.
Úr ýmsum áttum,
Heima.
Aðílutuingsbaiin á áfengi var sam-
þykt 1. maí, og verður sá dagur von-
andi fagnaðardagur margra heilskygnra
íslendinga framvegis. Lögin eiga að
koma í framkvæmd 1. jan. 1912, en þó
þannig að vinsalar mega seija áfengis-
byigðir sínar til 1. jan. 1915. Heill
sé hverjum þeim, er unnið hefir að
þessum sigri þjóðinni til vegs og bless-
unar. — En sárt er þó að íslendingar
skuli aldrei geta orðið sammála um það,
sem betur má fara. 11 þingmenn alls
greiddu atkvæði gegn banninu, en 26
með, og nú er nýmyndað félag í höf-
uðstaðnum gegn lögunum. Það er
margt einkennilegt í ávarpi þessa nýja
félags, en þó einkum það, að það kveðst
ætla „að efla bindindi og hófsemi".
Þeir hefðu ekki komist svo að orð-
andstæðingar templara fyrir 15—20 ári
um. Vonandi er að þjóðin láti ekki
blekkjast úr þessu af þessháttar loforð-
L