Bjarmi - 15.06.1909, Blaðsíða 2

98
B A J R M I.
og gleði að sjá henni fara óð-
um frarn á stjórnarárum sínum, og
að silja við stýrið á þeim tímamótum,
þegar þjóðin samþykti bannlagamálið
i lok fyrsta aldarfjórðungs Reglunnar
en alþingismenn sömdu bannlög í
liyrjun næsta tínrabils.
Það vita allir kunnugir að þessi
glæsilegi sigur er meir en lítið dugnaði
og lipurð stórtemplars að þakka. Það
var ekki lreiglum lrent, að sjá unr
alla regluboðunina síðustu árin við
lilið ýnrsra annara starfa, og lrefði
einrænn maður og ósamvinnuþýður
verið slórtemplar síðasta ár, er lrælt
við að síðasta stjórnmálabarátta lrefði
skaðað bannlagamálið ineira en raun
varð á.
Þórður J. Thoroddsen er fæddur i
Iiaga á Barðaströnd 14. nóv. 1856.
Foreldrar hans voru þau Jón Thor-
oddsen, sýslunraður og skáld, og
Kristín Ó. Þorvaldsdóttir frá Hrapps-
ey. Hann fékk fyrstu einkunn bæði
við stúdentspróf og ernbættispróf. Varð
fyrsl kennari við Möðruvallaskóla,
og litlu síðar héraðslæknir í Gull-
bringusýslu. Fyrir 5 árum íluttist
hann til Reykjavikur og gjörðist þá
gjaldkeri íslandsbanka. — Hann var
alþingismaður frá 1895 lil 1903, og
þólti atkvæðamikill í því sem öðru.
Yms önnur opinber störl' heíir hann
lraft á hendi, er starfsnraður og jafn-
vel formaður ýnrsra félaga og gegnir
þó miklum læknisstörfum við hlið
gjaldkerastarfsins. Furða kunnugir
sig mesl á því, að hann, þrátt fyrir
all annríkið, virðist aldrei vera þreyttur.
Samt verður það auðskildara, þegar
þess er gælt, að kona hans, frú Anna,
dóttir Péturs Guðjohnsens organleik-
ara, er mjög samhent manni sínum
í öllu því, sem betur má fara. —
Margir fátæklingar unna þeim hjón-
um og ekki að áslæðulausu, og bæði
eru þau mjög hlynt öllu kristindóms-
starfi, og meðal annars beztu styrktar-
menn blaðs vors.
Þórður Thoroddsen mun vera fyrsti
læknirinn, sem gengið liefir í Ivristi-
legt félag ungra manna hér á landi,
og stutt að útgáfu kristilegra rita;
betur að svipuð breyting mætti verða
í þeirn efnum, eius og orðið hefir
meðal templara, síðan hann gekk í
Regluna.
S.
Kristilegt frelsi.
[Jóh. 8,32.].
Frelsi er það orð, sem hljómar betur
í eyrum þessarar aldar en nokkurt
annað orð.
Nafnið Jesús þýðir: Drottinn frelsar
eða frelsari, eins og það er þýlt venju-
lega.
Lætur þá orðið Jesús eins vel í
eyrum manna, eins og orðið frelsi?
Ef alt væri með feldi, þá ætti það
að vera, því að enginn frelsar, nema
hann, í rétlum skilningi.
Allt sann-nefnt mannlegl frelsi á
til hans rót sína að rekja, í ölluin
greinum mannlegs lífs.
Enginn maður er sannarlega frjáls
nema sá, sem hlýðir orðum Jesú og
gjörir ekkert og vill ekkert, nema það,
sem guð vill.
En enginn getur gjört oss frjálsa i
þessum skilningi, nema Jesús einn
með orði sínu og anda.
Því segir postulinn: »Látið sama
lunderni vera í yður, sem var i Jesú
Kristi«.
Það er takmarkið, sem kristnum
mönnum er sett. Þá verða þeir sannar-
lega frjálsir.
Því er miður, að orðið frelsi og
nafnið Jesús, eru eigi jafn-hjartfólgin
börnum þessarar aldar.