Bjarmi - 15.06.1910, Blaðsíða 3

B J A R M I
91
vildi með brauðinu tákna sinn eiginn
líkama og dauða. Svo annaðhvort
verður að sleppa öllu 19. og 20. v.
eða engu.
Auk þess eru versin 15.—10. og
17.—18. algjörlega hliðstæð. í 15.—
16. segir Jesús, að þetla sé síðasla
máltíðin og í 17.—18., að þetta sé
síðasti bikarinn sem hann neyti með
lærisveinunum, unz hvortveggja full-
komnasL í guðsríki. En nú veit höf.
eins vel og eg, að hliðstæðar setningar
hjá austurlanda þjóðum voru algeng-
ar og þær oft tvíhliðstæðar svo vel
gal verið að 19. v. væri endurlekning
á 15.—10. v., en þá hlýtur líka 20.
v. að hafa verið með sem endurtekn-
ing á 17.—18. v., en alveg er óluigs-
andi.að af tveim hliðslæðum selningum
sé sú fyrri endurtekin en hin ekki.
En þó öllu 19. og 20. v. sé slepl
úr, getur ekki verið að ræða um neina
mótsögn milli guðspjallanna, aðeins
styttri frásögn hjá Lúkasi en Markúsi
og ekki dvalið við innselning kveld-
mállíðarinnar sérstaklega, lieldur \ið
skilnaðinn, sem Markús talar úm á
eptir innsetningunni.
En eðlilegast er að hugsa sér það
þannig, að Lúkas liafi sjálfur séð,
er hann var búinn að skrifa 15.-18.
versið, að styltingin gat misskilisl og
því hælt innsetningaorðunum inn
orðrétt, eins og hann hafði heyrl þau
og nolað þau (í 19. og 20. v.), lil
þess að hann ekki yrði til þess með
riti sínu að draga úr helgi kveldmál-
tiðarinnar.
Það skýrir, hvers vegna svo lítur út
sem vers þessi séu siðari viðhót,
og líka hitt, að öll áreiðanlegustu
handrilin hafa jiessi vers með.
Mestar líkur eru þá fyrir því, að
styttri tekstinn sé rangur, að lélt hafi
verið úr eldri lekslanum, og því ekki
liægt að hyggja á þeim styttri, eða
þó það sé ekki, þá hlýtur öllu 19. og
20. versinu að hafa verið hæll inn í
svo alt að einu fellur allur grunnur-
inn undan byggingu höf. fyrirlest-
ursins. (Frii.).
Viltu ekki?
Viltu ckki, vinur, trúa?
viltu heldur standa fjær?
Girnist þú i glötun búa,
og gela ei komisl drotni nær?
Ef náö þú vitt og frelsi finna,
þá ileygðu ci hinni réttu von,
annað þaritu ekki að vinna
en að trúa’ á Krist, guðs son.
Hafirðn brolið — syndasárin
sýndu þínum Jesú þá;
iðrunar- berðú á þau -tárin,
og Krists blóð — það lækna má;
frelsi vill hann víst þér búa,
til viðtöku þú sért ei scinn;
cl þú segir: »Eg vil trúa!«
aftur segir liann: íLú ert hreinnw.
Bjarni Magnússon.
Svipmiklar myndir.
Prestur nokkur, Berg að nalni, sat
hjá Jónas Lie, skáldmæringi Norð-
manna, og skýrði honum frá stú-
dentalireyfingunni kristilegu, sem val-
ið liefir sér að einkunnarorðum:
»Gjörið Krisl að konungk.
Þegar síra Berg var nýbyrjaður,
kallaði Lie lil konu sinnar og sagði:
»Komdu inn Tlumasína, það er ver-
ið að sýna okkur svipmiklar myndir«.
Þessi stúdentahreyfing er sannköll-
uð ein af svipmiklu myndum núlím-
ans. — Hún er orðin )>feiknastórl lré«
ineð greinum um llest krislin lönd
og úrvalssynir þjóðanna leita sér þar
skjóls þúsundum saman. — Það átli
einu sinni að gróðurselja eina grein-