Bjarmi - 15.06.1910, Blaðsíða 4

92
BJARMI
ina vor á meðal, er Kjeld Stul) frá
Kristjaníu var sendur hingað fyrir 10
árum siðan; og grein sú virtist dafna
allvel fyrst í stað, en skrælnaði bráð-
lega aftur, af því að hana vantaði
nægan jarðveg. — Jarðvegurinn er
betri annarstaðar, og nú eru uni 2000
félög í »heimssambandi kristinna
stúdenta« og fjelagar um 138 þús-
undir.
»Bibliulestur og bænagjörð eru hjól-
in, sem horið liefir slúdentahreyíing-
una út um löndin«, segja menn, og
þau »hjól« nema ekki slaðar, þótt
þau mæti skurðgoðadýrkun í Austur-
löndum og. trúleysi í Vesturlöndum.
Formaður sambandsins er dr. Karl
Friis í Stockliólmi, sem sagl er að
kunni allra manna bezl að stjórna
alþjóðafundum, og sé jafnvígur á íjöl-
mörgum tungumálum. Robert Wilde,
Roberl Speer, John Mott og ýmsir
íleiri ágætismenn eru fyrir löngu
heimskunnir orðnir fyrir störf sín
meðal stúdentanna.
Svo er lil ællast, að einn sunnu-
dagur á ári sé helgaður þessari hreyf-
ingu; þá eru almennar sambænir
meðal stúdenta og þá skýra prestar
söfnuðunmn frá málinu og hvetja þá
til fyrirbæna.
I vetur sem leið héll Skovgaard-
Pelersen aðal-slúdenta guðsþjónusluna
í Kaupmannaliöfn þenna dag, síðasta
sunnudag í febrúarmánuði, og setjum
vér hér útdrátt úr ræðu hans eftir
Kristilegu dagblaði:
Ræðumaður gat þess fvrst, í sam-
bandi við guðspjall dagsins (Matt.
12., 24.—30.), að það léti illi í eyrum
marga manna að tala um guðsbörn
og djöfulsins börn. Fólki fyndist það
tilfinningamas að minnast á, að nokk-
ur væri guðs barn og löngu úrelt að
nefna »barn djöfulsins«. — En sé
þetla guðspjall ekki tímabært, þá er
kristindómurinn heldur ekki lirna-
bær.......
Margir lialda, að kristninni sé að
hnigna, en er því svo varið i raun
og veru? — Er það ekki trúaatriði,
sem menn liafa ekki gagnrýnt? —
Stúdenlahreyfingin er bersýnileg sönn-
un þess, að kristnin er í mikilli fram-
för, og námsfólkið sem á greiðastan
veg að lindum þekkingarinnar leilar
lleira og lleira að uppsprettu lífsins.
Síðuslu 4 árin hafa verið stofnuð
kristileg stúdenlafjelög við 225 há-
skóla í ýmsum löndum og 35 þús.
nýir félagar bæzt við. En framfar-
irnar eru engu minni inn á við. Bibl-
íullokkamenn voru 50 j)ús. fyrir 4
árum, en eru nú um 80 þús. og
»kristniboðsmenn, sem heitið hafa
að gjörasl krislniboðar að loknu
námi, ef Drottinn vildi«, voru 11
þús., en eru nú 20 þús. Starfsmenn
eða framkvæmdarstjórar félaganna
voru 205, en eru nú 345, og beztar
eru þær fregnir, að þessi 4 ár hafa
1275 háskólagengnir menn og konur
gersl krislniboðar. — Það er meir en
lítið eftirtektavert, að lifandi kristin-
dómur blómgast svo vel meðal menta-
manna, betur tiltölulega en meðal
annara manna. í Ameríku t. d. er
tiltölulega íleiri stúdentar opinberlega
trúaðir menn, heldur en verzlunar-
menn og iðnaðarmenn, og um Japan
er sama að segja.
Þegar þessa er gælt, ælti að vera
tími kominn til að hætta að varpa
því fram í hugsunarleysi, að kristin-
dómurinn sé ekki núlímabær. —
Sannleikurinn er sá, að þótt krislni
Vesturlandabúa hali áður verið marg-
hrotin, þá sýnir hún nú, að vængurinn
er lieill orðinn, að. hún er fær um
að lyfta og gagntaka úrval æskulýðs-
ins, og á erindi£til nútímans. — IJað
eru sögulegar staðhafnir, sem æltu að
vekja áhugann. . . . , «