Bjarmi - 15.08.1914, Side 7
B JARMI
135
Ferðaminningar
eftir
Sigurbjörn Á. Gíslason.
Um þessar mundir vilja flestir íá ein-
hverjar fréttir af ófriðnum, en sem betur
fór sá eg liarla lítið af honum, því að
leið mín lá ekki um ófriðarlðhdin. Og
þóll cg sœi og lieyrði töluvert af áhrifuin
hans á nágrannaþjóðirnar, mundi Bjarmi
hafa fremur lítið rúm lil að skýra frá
því, enda á eg margar aðrar endurminn-
ingar frá þessari 11 vikna utanför rninni,
sem mcr er ljúfara að skýra frá.--
Þegar eg var í Danmerkurför árið 1909
og sá frá þilfarinu á Vestu Jótland rísa
úr sæ framundan, hugsaði eg með mér:
»Pað væri ekki skemtilegt að hugsa til
dvalar i Danmörku, ef eg þekti enga aðra
Dani en þá sem cg umgengst hér á skip-
inu«. — Slíkar hugsanir voru fjarri mér
i þetla sinn, er cg sá Jólland annan hvíta-
sunnudag, þvi að samferðalólkið á (’.eres
var ágæll, og einkum var mér ánægja að
viðkynningunni við Ryving-Jensen kandí-
dat frá Þórshöfn, sem slarfað lietir að
heimatrúboöi á Færeyjum nokkur undan-
farin ár, og er meðal annars formaður
K. I'-. U. M. í Pórsliöfn. — Eg hafði heyrt
svo margt um ólnig Dana til Islands og
Islendinga, að eg vissi varla hvort ástæða
væri að hlakka lil að koma á Danagrund.
En því vænna þótti mér um kveðju fyrsta
danska prestsins, sem eg hitti þegar eg
kom af skipsfjöl. Presturinn var Asschen-
feldt-Hansen, kunnur danskur rithöfund-
ur; við mætlumst á einu smissiónarhótell-
inu« í Höfn. Hann heilsaði mér mjög
alúðlega og kvaðst nefna nafn mitt og
tveggja nafngreindra islenzkra presta dag-
lega i bænum sinum. Betri kveðju gat
cg ekki fengið.
Fyrstu vikuna var cg í Kaupmannahöfn.
Par heimsótli eg temjilarafélög, kyntist
dálitið »Krossher kirkjunnar«, sem starf-
ar svipað Hjálpræðishernum, en algjör-
lega innan þjóðkirkjunnar, kom á sam-
eiginlegan fund sunnudagaskólakennar-
anna í Kaupmannahöl'n, rej'ndi að kynn-
ast bindindisfélaginu »Blái krossinn«, var
við prestvígslu hjá Sjálandsbiskup, var á
lýðsamkomu á Amagcr »unga fólks dag-
inn« (7. júni), heimsótti ýmsa vini mina
o. s. frv. Síðar kann cg að gcta um sumt
af því nánar hér í blaðinu.
Eins og mörgum er kunnugt eru ótal
kristilegir héraðafundir og landsfundir
haldnir á sumrum í Danmörku, trúar-
áluiginn víða mikill, þjóðin félagslynd og
mannblcndinn og samgöngur ágætar. Flest-
ir eru þessir fundir i júní og júlí, taka
hvorir við af öðrum og oft margir sam-
hliða, cins og nú var um 20. júlí, er Dan-
ir héldu helgunarfundi samtímis i 3 daga
á 7 stöðum og 200 manns á hverjum fundi.
Pessir fundir, sem munu kallaðir »helg-
unarfundir« af því að þeir eru ætlaðir
trúuðum mönnum einum, hafa að undan-
förnu ekki verið nema á 5 stöðum i Dan-
mörku, cn aðsóknin fer vaxandi og nóg er
gestrisnin, svo að trúaðir söfnuðir kepp-
ast um að liafa fundinn hjá sér. — Eg
var á cinum slikum fundi árið 1909 í
Græstað á Sjálandi og leið þar vel.
Auk þessara funda, sem heimatrúboðs-
menn utan Kaupmannahafnar hafa sér-
staklega gengist fyrir, þá hafa trúaðir
menn í K.höfn og ýmsir utanbæjarmenn
séð um fundarhöld nokkrum sinnum, þar
sem um og yflr þúsund manns hafa kom-
ið saman til að tala um ýms áhugamál
trúaðra manna, stundum nefndir »almenn-
ir helgunarfundir. Ætluðust sumir til að
þar kæmu trúaðir nienn úr ýmsum kristn-
um trúarflokkum, alveg eins og á Kesvík-
urfundina á Englandi, sein allir þessir
helgunarfundir eru sniðnir eftir, en oftast
munu þó þjóðkirkjumenn einir hafa sótt
þá.
Nefndin, sem sér um þessa helgunar-
fundi, keypti fyrir fáum árum stórt veit-
ingahús við borgina Nýborg á Fjóni og
bygði 2 stórhýsi til fundarhalda í viðbót,
svo að nú er þar besti fundarstaður í
Danmörku fyrir fjölmenna fundi er standa
marga daga, enda mjög notaður til kristi-
legra funda. Fundarstaður þessi er nefnd-
ur »Nýborgarströnd«.
Viku eftir komu mina til Danmerkur
var haldinn walmennur helgunarfundur« á
»Nýborgarströnd« (frá 8.—11. júni).
Eg fór þangað frá Höfn og voru um
400 eða 500 manns með sömu lest i sömu
erindagjörðum. Alls sóttu fundinn um
900 manns og borgaði hver fundarmaöur
15 til 20 kr. fyrir fæði og húsnæði þessa
daga og auk þess gáfu fundarmcnn 1100
kr. til afborgunar af skuldum fundar-
staðarins.
Flestallir fundarmenn sváfu í gistiskál-
anum á nóttunni, en eitt eða tvö hundruð