Bjarmi - 01.01.1919, Blaðsíða 12

8
BJARMI
rr ■ -.==-^—T................
Hvaðanæfa.
^...... ' ~jj
»Sálarrannsóknarfjelag íslands«
var stofnað rjett fj'rir jólin hjer í höfuð-
staðnum eins og almennu blöðin hafa
skýrt frá. Voru á stofnfundi þess nálægt
200 manns, en síðan hefir verið farið með
lista fram og aftur um bæinn til þess,
að fá fóllc til að skrifa sig i fjelagið, svo
að áhangendur þess eru að sjálfsögðu
iniklu lleiri nú en á stofnfundi. Væri
ekkert um það að segja í þessu blaði,
ef búast mætti við, að fjelagið starfaði
algjörlega óhlutdrægt á vísindalegum
grundvelli að því að rannsaka ýms »dul-
arfull fyrirbrigði«, svo sem fjarskinjanir,
drauma, »ofsjónir« o. 11. þ. h. En eltír
því sem tilgangi fjelagsins var lýst á stofn-
lundinum, er bersýnilegt, að fjelagið ætlar
að gefa sig að trúmálum »á grundvelli
þeirrar sannfæringar, að samband hafi
fengist við framliðna menn«, eins og þar
er að orði komist. Er því síst undarlegt,
þótt vjer, sem teljum sambandstilraunir
andatrúarmanna viðsjálsverðar frá heil-
brigðislegu sjónarmiði, stór-gallaðar frá
vísindalegu sjónarmiði og hættulegar frá
kristilegu sjónarmiði, getum ekki tekið
öllum fullyrðingum fjelags-leiðtoganna
með þögn og þolinmæði.
Að vísu líta sumir kristnir andstæðing-
ar andatrúar og guðspeki svo á, að rjett
sé að skifta sjer ekkert af þeim opinber-
lega, boða Jesúm Krist krossfestan af-
dráttarlaust öllum, sem lieyra vilja; þeir,
sem ekki vilji aðhyllast það sjeu börn
villunnar hvort sem sje o. s. frv. En
Bjarmi er þeirrar skoðunar, að slíkt af-
skiftaleysi sje víða misskilið, talið heig-
ulskapur eða þrotabúsyfirlýsing, kirkjunn-
ar menn treystist ekki til að mæta lær-
dómnum, mælskunni og stóiyrðunum,
sem búast megi við frá leiðtogum fyr-
nefndra stallsystra, enda hall sumir
guðfræðingarnir lútersku grafið svo und-
an fótum sjer með undanförnum kenn-
ingarfrelsis kröfum sínum o. fl., að þeir
eigi" erfitt aðslöðu til að andmæla hvað
frekorð sem villutrúin gerist í prjedikun-
arstólum þjóðkirkjunnar eða jólablöðum
landsins.
Sumir fundu Bjarma það til fóráttu
fyrrum, að liann væri of deilugjarn, en
nú eru honum farin að berast eggjunar-
orð frá leikmönnum í fjarlægum hjeruð-
um, sjerstaklega út af andatrúarfyrirtestr-
um Har. prófessors Níelssonar út um
land í sumar sem leið. Hefir meðal ann-
ars komið löng ritgerð »frá einum áheyr-
endanna". sem kveðst liafa orðið bæði
hryggur og reiður yfir samanburðinum
á kraftaverkum Krists og andatrúarfyrir-
brigðum nútímans, og að heyra spámenn
gamla sáttmálans og postula Krists setta
á bekk með miðlunum, og »þelta flutt í
kirkju fyrir aiiðtnía og varnaiiausri al-
þýðiKí.
Minnir höf. svo á mörg orð gamla
testamentisins, þar sem andasæringar eru
harðlega bannaðar og óblessun Guðs týst
yfir öllu slíku starfi, en bætir svo við,
eins og vitanlegt er, að öndungar muni
hagnýta sjer »hærri kritikkina« svo
nefndu til að vefengja sannleiksgildi þess
forboðs eins og raunar alls í ritningunni
sem ekki er hægt að toga inn í andatrú-
arkerfið.
Bjarmi mun smámsaman í vetur víkja
nánar að þessum málum og yflr höfuð
ýmsum skoöunum á öðru lífi. En geta
má þess þegar í stað, að ritstjóranum er
vel kunnugt um að sumu fólki, sem
sannfært er um að liafa átt tal við látna
ástvini sina, er þetta viðkvæmt tilfinn-
ingamál. og því best að ræða það með
allri nærgætni og stóryrðalaust í garð
leiðtoganna, sem sjálfsagt trúa því, að
þeir sjeu að vinna Guði þægt verk.
Vinir Bjarma eru beðnir að minn-
ast þess, að útgáfukostnaðurinn liækkar
stórum enn vegnakauphækkunarprentara,
og hlýtur því blaðið að verða stór byrði
fyrir útgcfanda, nema þeim kaupendum
fjölgi, sem borga blaðið með 2,50 til 5 kr.
Peir voru um 30 síöasta ár, og styrktar-
menn blaðsins sendi því »áheit« sin, og
síðast en ekki síst, að kaupendutn fjölgi.
Upplagið er aukið um 400 um áramótin
og ætti að verða of lítið fyrir 1920.
Pað er ekki tilællun útg., að græða á
Bjarma, en ekki væri það ósanngjarnt,
þótt vinir blaðsins stuðluðu að því, að
blaðið endurborgaði prentunarkostnað
og burðargjald.
Prentsmlðjan Gutenberg,