Bjarmi - 15.05.1920, Qupperneq 13

6JARMI
93
Samdrátturinn.
y>Medde!elser fra Dansk-Islandsk
Kirkeudvalg« heitir nýtt blað, sem
kirkjumála-samvinnunefndin dansk-
islenzka gefur út, ritstjórar þess eru
ungfrú Ingibjörg Ólafsson og síra
þórður Tómasson í Horsens, höf.
fyrstu greinarinnar í þessu blaði, ráðs-
maður hlaðsins er sira Haukur Gísla-
son Ivhöfn. Blaðið er 12 bls., i held-
ur minna broti en Skólablaðið og á
að koma út að m. k. 4 sinnum ár-
lega.
Þetta fyrsta tölublað er mjög eftir-
tektavert og sýnir hvað vinir vorir í
Danmörku hafa einlægan vilja á að
að bæla eitthvað úr kirkjulegum
meinum vorum.
Fyrstu greinina, »Forbön for Is-
land«, skrifar síra Þ. Tómasson. Fer
hann þar fram á að bæn fyrir Islandi
sje bætl inn í kirkjubænina dönsku
og hvetur trúað fólk til að biðja fyrir
oss íslendingum. — Jafnframt getur
hann þess að »á vissum stöðum á
íslandicc sje beðið fyrir Danmörku.
Bjarmi tjáir síra Þórði Tómassyni
einlæga þökk fyrir þessa grein. Bænin
er »lykill að Drottins náð« og fyrir-
bæn eyðir auk þess kulda en tengir
vináttubönd, er vafalaust ná út yfir
sjálft dauðabaíið.
Biðjurn hver fyrir öðrum sem erum
að koma morgunbjarma lifandi trúar
til islenzkra heimila, og biðjum fyrir
bræðrum vorum erlendis; allir þurf-
um vjer fyrirbænar með. Vantrúin og
beimskur þjóðernishroki ein gela
þyksl við það að beðið sje um fyrir-
bæn. — En vel man ritstjóri Bjarma
að sumir landar töldu það ganga
landráðum næst, er hann fyrir mörg-
um árum bað trúað fólk í Danmörku
að biðja fyrir íslandi. — Vonandi að
sá hugsunarháttur sje horfinn.
Lengsta greinin og fróðlegasla er
fuirdargjörð stjórnarfundar frá 20.
oktbr. f. á., sem biskup vor tók þált
í. Sjest þar meðal annars, að til orða
hefir komið að senda danskan prest
til íslands, bæði vegna »Skandinava«,
sem bjer eru búsettir og Færeyinga,
sem dvelja hjer á sumrin við íiski-
veiðar. Því máli var frestað til næsta
árs. — Fáist góður maður til þess
starfs nú, þarf að flýta því máli. —
Skýrt var frá að síra Skovgaard-
Petersen væri ef lil vildi fáanlegur til
að halda bibliunámsskeið í Reykja-
vík, — líkt því sem liann heldur í
ýmsum dönskum borgum. — Hefði
tilboði um það verið vel teki,ð á ís-
landi, en erfitt að fá hentugan tima
og málinu frestað árlangt. — Hvernig
stendur á að þeir eða sá sem það »til-
boð« hafa fengið, skuli ekki hafa
hreyft þvi opinberlega? — Ef slíkt
námsskeíð á að bera nokkurn árang-
ur og ekki verða oss lil minkunar,
þarf það mikinn undirbúning þar sem
biblían er jafnvanrækt og hún er vor
á meðal.
Um 20 kristileg blöð dönsk hafði
nefndin fengið ókeypis (15—30 ein-
tök af hverju þeirra) lianda íslenzk-
um prestum, var svo tilællast að
biskupsskrifstofan í Rvík sendi þau
til prófasta, og þeir Ijetu þau svo
berast til prestanna. Það er von-
andi að prestar noti sjer vel svo góð-
ar sendingar, og leyíi einnig öðrum
að sjá blöðin t. d. einhverjum kenn-
urum, sem eðlilega eru llestir aló-
kunnugir safnaðarlíí) erlendis. J?yki
einhverjum minkun að »lála gefa sjer«
blöðin, er hægurinn lijá að senda
nefndinni eða viðkomandi blöðum á-
vísun.-----Blaðið getur þess að I. C.
Christensen núv. kirkjumálaráðherra
hafi einn gjörst æfifjelagi fjelagsins.
fað væri ánægjulegt svar við þess-
um miklu blaðagjöfum hingað, að