Bjarmi - 01.12.1922, Síða 15

BJAKMÍ
207
Til „Bjarma“.
Sumariö 1907 fór jeg til íslands, og
kom þá um sumarið tvisvar til Reykja-
víkur. Iiyntist jeg þá núverandi ritstjóra
»Bjarma«, og fór hann þess á leit við
mig, að jeg gerðist áskrifandi að blaðinu
»Bjarma«, sem þá hóf göngu sína við
nýár 1907. Einnig fór liann þess á leit
við mig, að hlynna að blaðinu hjer
vestra. En það heflr nú verið smávægi-
leg aðhlynning, sem jeg hefl sýnt blað-
inu. Nema jeg hefi keypt það og lesið
þessi árin, og notið margra ánægjusttinda
þar af. En vegna mins háa aldurs, verð
jeg nú að mestu að hætta bæði skrift og
lestri, þar jeg er nú byrjaður á hinum
9. aldursára-tug. En Guði sje lof fyrir
liðra tíð. »Bjarmi« er nú orðinn eldri en
nokkurt annað kristilegt eða kirkjulegt
tímarit, sem gefið hefir verið út á vorri
tíð á íslandi.
En um leið og jeg er að kveðja blaðið
og lesendur þess, óska jeg blaðinu allrar
blessunar í framtiðinni. Jeg óska af öllu
hjarta, að »Bjarmi« eigi eftir að starfa
um mörg ókomin ár, að því að flytja
ljós og andlegt líf, von og trú, huggun
og gleði inn í hjörtu lesenda sinna.
Heimurinn þarf þess sannarlega með nú
á vorum dögum; með alla þá ríngulreið,
sem nú er á kristindómslífi þjóðar vorr-
ar, austan hafs og vestan. Ó, að vorum
himneska föður póknaðist, að senda nú
þjóð vorri beggja megin hafsins öfluga
trúarvakningn; verði hans heilagur vilji.
Að siðustu óska jeg aöstandendum
blaðsins, og öllum þess lesendum, allrar
hamingju og blessunar í bráð og lengd.
Cottonwood, Minn., U. S. A. — 11. okt. 1922.
S. S. Hofleig.
% ' *
*
Höf. ofanritaðrar kveðju er góðkunnur
flestum íslendingum vestan hafs. Hefir
hann dvalið vestra síðan 1878, og alstað-
ar komið fram til góðs í islenskum fje-
lagsskap. — »Bjarmi« flutti mynd hans
og nokkur æflatriði, 1. april 1914.
Friður Drottins og fylling heilags anda
sjc með houum.
Ritstj. vBjarnum.
Rósin eilifa.
F*ótt að bleik verði fold
og þótt blikni hver rós,
sem að dafnar i mold
— vex við dagssólarljós:
Rós frá eilífð er ein,
sem að aldregi dó.
Blómstur berandi hrein,
þótt öll blóm hyljist snjó.
Pessi rós veitir líf,
með sjer lífiö hún ber,
sem er heiminum hlíf,
lrá Guðs hjarta hún er.
Pessi eilífa rós
cr ei umbreyting háð.
— Petta lýsandi ljós
er Guðs lifandi náð.
Ögn.
(?..................... .....................
Hvaðanæfa.
Heima.
Síra Janus Jónsson andaðist 7.
f. m. Hann var fæddur 1851, tók guð-
fræðispróf 1876 og vígðist sama ár að
Hestþingum. Fjekk Holt í Önundaríirði
1884 og þjónaði því brauði unz hann ljet
af prestsskap 1908, og gerðist kennari við
Flensborgarskólann í Hafnarfirði. Hann
var prófastur í Vestur-ísaljarðarsýslu
1885—1908. — Kona hans var Sigríður
dóttir Halldórs Kr. Friðrikssonar yflr-
kennara.
Einar Gunnarsson Einarssonar
frá Nesi, fyrv. ritstjóri Visis, andaðist úr
lungnabólgu 22. f. m. að heimili sínu,
Gröf i Breiðuvík. — Fáa sambekkinga
mína þekti jeg eins vel og hann, og þótti
vænna um hann en flesta hinn, þótl
sjaldan ættum við áhugamál saman. Hann
var bezti drengur, en naut sín ekki nema
stundum fyrir heilsubresti og crfiðri að-
stöðu. Hann var tvíkvæntur, fyrri kona
hans, Anna Hafliðadóttir, dó eftir fárra
ára sambúð. En seinni kona hans, Mar-
grjet Hjartardóttir, lifir hann og 2 hörn