Bjarmi - 01.10.1928, Blaðsíða 5

B J A R M I
197
þar sem foreldrar óska þess, og fá
laun fyrir hjá ríkinu. Sömuleiðis
greiðir ríkið þeim sjerstaka borgun
fyrir allar skýrslugerðir, giftingar og
greftranir, en að öðru leyti annast
söfnuðir sjálfir presta sína.
cJlvö léljóé.
Lag; Fögur er foldin.
Sólin er sigin,
söngfuglarnir þagna,
sætlega dreymir gras og grein;
blund festa bygðir,
bœla sig dýrin,
sofnar aldan við unnarstein.
Kvöldljóð vjer kveðum,
kœrum himnaföður
þökkum af hjarta þennan dag\
lifið hann Ifeði,
leið vora greiddi,
öllu hann snjeri oss í hag.
Vjer undir verndar-
væng hans náðir þiggjum
kvíðalaust vjer þar hvilum rótt:
Foldu og fjöri
friðar hans vjer óskum,
gjörvöllu bjóðum: góða nótt.
Ljósin nœtur loga
liknarenglar vaka
yfir oss, nóttin finst engum löng;
árla vjer aftur
upp til starfa risum,
Guði þá nýjan syngjum söng.
Gunnar Árnason
frá Skútustöðum,
\
Gjaflr: Til krislniboðs 10 kr. frá heimili
1 Skaftafellssýslu. — Til passíusálmaútgáfu
2 kr. frá R. M., Hf.
Prestafundur á ísafirði.
Elsti og yngsti presturinn á Vestfjöröum hafa báöir
sent blnöinu frjettir af þessum fundí.
I.
Næst undanfarin ár, hefir þaö verið í
hugum presta hjer á Vestfjöröum, að
æskilegt væri, að þeir stofnuðu fjelagsskap
með sjer í þeim tilgangi að kynnast betur,
uppbyggja hver annan og vinna saman
að nauðsynjamálum kirkju vorrar. Fje-
Iagssamtök þessi eru annars afar erfið,
vegna megnra samgöngutálmana í lands-
hluta þessum. Svo langt komst þó nú í
sumar, einkum fyrir forgöngu prófasts sr.
Sigurg. Sigurðssonar á ísafirði, að prest-
um Vestfjarða var boöið til fundar á ísa-
flrði laugard. 1. sept.
Fundinn sóttu 11 prestar: 1 úr Barða-
str. prófastd., 3 úr V.-ísafj, 5 úr N.-ísafj.,
2. úr Stranda.
Aðal-verkefni fundarins, sem hafðurvar
í barnaskólahúsi bæjarins og byrjaði og
endaði með söng og bæn, var að stofna
fjelagið, semja því lög og kjósa því stjórn
til næsta árs. Gekk það að óskum, þótt
eigi væru fleiri til staðar, og góðar vonir
um, að fleiri komi í fjelagið. Rædd voru
og nokkuð ýms atriði í starfi prestanna,
en eigi teknar neinar ákvarðanir.
Söngflokkur kirkjunnar á ísafirði hafði
til undirbúnings æft nokkuð af kirkju-
söngslögum sínum, innlendum og erlend-
um, og bauð nú fundarmönnum til sam-
söngs, kl, 9 að kveldi. Söngnum stjórnaði
organleikari kirkjunnar Jónas Tómasson
með aðstoð Páls Halldórssonar við hljóð-
færi. Er skemst af að segja, að fundar-
menn töldu þessa stund eina hina ánægju-
ríkustu lífsstunda sinna. Enda var kirkjan
full af áheyrendum.
Um sönglögin skal aðeins þess getið, að
eitt þeirra var alþýðulag frá Passíusálm-
unum, skrifað upp af organleikara Jóni
Pálssyni í Rvík, og raddað af bróðursyni
hans, söngmeistara Páli ísólfssyni. —
Innilegleiki þess fanst óviðjafnanlegur, og
var heppilegt að fá þar vitnisburð þess,
hvilíka gimsteina vjer íslendingar eigum
oss óafvitandi í »gömlu lögunum« vorum.
Að loknum samsöngnum (kl. 11) voru
prestarnir allir í heimboði hjá sóknar-
prestinum, próf., sem áður er nefndur.
Nutu gestirnir þar innilegrar ástúðar, og