Bjarmi - 01.04.1929, Side 3

B J A R M I
71
vígðir menn fengju að vita um það.
En það var hið fyrsta sem var prje-
dikað. Það var aðal-atriðið, sem allir
áttu að fá að vita um. Og þessi opin-
berlega trú og vissa var inntöku-
skilyrði i söfnuðinn.
Enginn söfnuður nokkru sinni án
páskatrúar. Enginn postuli án þess-
arar trúar. Peir völdu mann í stað
Júdasar »til þess að hann verði
votlur upprisu hans, ásamt oss«.
Og svo kom Pjetur opinberlega
fram: »Þenna Jesúm uppvakti Guð,
og erum vjer allir vottar þess«.
Ekkert hik — ekki leitað fyrir sjer,
hvernig menn muni taka þessu. Og
ekki í fljótfærni eða í hita talað,
þannig að þeir drægju úr þessum
boðskap siðar. — Með miklum krafti
báru postularnir vitni um upprisu
Drottins Jesú.
Enginn söfnuður, enginn postuli,
enginn vitnisburður án páskatrúar.
Peir svöruðu ekki, af því að þeir
væru neyddir til þess. Þeir boðuðu
áður en þeir voru spurðir: Hann er
upprisinn. Upprisan er byrjunin að
trú safnaðarins. Og ef vjer erpm
spurðir: »Af hverju trúir þú á Jesúm?
Af hverju trúir þú á bann, sem er
dáinn?« — -Pá svörum vjer: Vjer
trúum á bann, sem lifir. — Vjer segj-
um ekki: »Af því að hann sást« —
vjer segjum hið sama og vottarnir:
Hann er upprisinn.
Jeg hlusta á vottana. Jeg lilusta á
Pál í 15. kap. í I. Kor.: »Því að
það kendi jeg yður fyrst og fremst,
sem jeg einnig heti meðtekið, að
Kristur dó vegna vorra synda, sam-
kvæmt ritningunum, og að hann var
grafinn, og að hann er upprisinn á
þriðja degi, samkvæmt ritningunum,
og að hann birtist Kefasi, síðan þeim
tólf«. — Já, þetta er röðin: Uppris-
inn — og svo birtist hann. Pessu
hefir verið sagt frá alt til þessa dags.
Þessu segi jeg frá á þessum páskum.
Pessu trúi jeg. Jeg hefi næga sönnun.
Jesús hefir sjálfur gert ráð fyrir þessu.
Honum trúi jeg. — Páskaengillinn
hefir sagt: »Sjá, jeg hefi sagt yður
það«. Og söfnuðurinn, kirkja Krists,
hefir haldið áfram að segja frá því
alt til þessa dags.
Jeg hefi mjög mikla ástæðu til
þess að reiða mig á það, sem söfn-
uðurinn hefir vilnað: Jesús er upp-
risinn. Jeg trúi því. Annars gæti jeg
ekki staðið á helgum stað frammi
fyrir söfnuði og haldið páskaræðu.
Viðburðurinn er sannur. Jeg flyt
þjer tíðindin. En það er ekki nóg
að vita að þetta er satt, og það er
ekki nóg að segja frá því. — Páll
trúði því, og hann sagði frá því.
En hann segir meira. Hann talar um
að þekkja Jesúm Krist, að þekkja
kraft upprisu hans.
Þessi kraftur er raunverulegt afl.
Afl, sem Jesús Kristur á, og það
streymir til vor. Vjer fáum hlutdeild
í þessum krafti. Hvílíkur kraftur.
Sama kvöldið er hann gekk út í
pínuna, sagði hann: »Jeg lifi og þjer
munuð lifa«. Hvílíkur sigurkraftur.
Hann lifir, og vjer, sem trúum á
hann, munum lifa. — Hvílíkt líf. Pað
er eftirsóknarvert lif, það er líf með
krafti, sterkara en með vorum eigin
krafti. Sami krafturinn, sem reisti
Jesúm fra dauðum, starfar í oss, sem
trúum. Jeg bendi oss öllum á slíka
páskagjöf. Nú getum vjer lifað og
starfað. Nú eigum vjer nýja lífs-
skoðun. Menn tala svo mikið nú á
tímum um nýjar skoðanir. Par sem
kraftur upprisunnar er verkandi, þar
er ný lífsskoðnn.
1 hverju er líf mannanna fólgið?
Að keppa að marki, að sækjast eftir
svo mörgu. En hve menn verða samt