Bjarmi - 01.04.1931, Side 12

60
B J A R M I
Mig minnir aó hann færi þá meó þess-
ar stökur, sem prentaóar eru í Ljóómæl-
um hans frá 1925:
Jeg vil lifa, jeg vil deyja,
Jesús minn, í trúnni á þig.
Hvað sem ýmsir aðrir segja,
aldrei skal það villa m.ig.
Ljós á mlnum lífsins vegi
láttu vera orðið þitt.
Pó mig synda þjáning beygi,
þjer vil jeg gefa hjarta mitt.
Sra Guðlaugur var fæddur í Syðri-Skógum í
Kolbeinsstaðahrepp 20. apríl 1853. Foreldrar har.s
voru hjónin Guðm. Gíslason og Guðrún Guð-
mundsdóttir, er lengi bjuggu í Skógum. Efna-
leysi olli að skólanám gat hann ekki byrjað fyr
en 1879 og tók guðfræðispróf 1887, 34 ára gam-
all. Sama ár kvongaðist hann Margrjetu dóttur
sr. Jónasar Guðmundssonar á Staðarhrauni. Er
ekki ofsögum af því sagt, að hún reyndist hon-
um góður förunautur jafnt í bliðu og striðu —
til hinstu stundar hans.
Hann gjörðist aðstoðarprestur tengdaföður sins
1888, þjónaði Skarðsþingum í Dalasýslu 1892 til
1908 og Stað í Steingrímsfirði frá 1908 til 1921.
Var þá sjón hans svo biluð, að hann varð að segja
af sjer prestsskap, og fluttust þau hjónin þá
hingað til Reykjavíkur með 7 börnum sínum. 5
voru áður dáin, og er Jónas skáld Guðlaugsson
þeirra kunnastur. Hann andaðist 29 ára gamali
í Danmörku árið 1916, og var sú dánarfregn
þung fyrir foreldra hans, sem eðlilegt var.
En sr. Guðlaugur bar bæði þá raun og að;ar,
og þá sjerstaklega 8 ára myrkur, með karlmensku
og trúarjireki. Banamein hans var krabbamei.n
í hálsi, og talaði hann um það með fullri hug-
prýði, er fundum bar saman.
Hann andaðist 9. mars s.l.
S. Á. Gíslason.
------»><-><«—■-----
Til kristnlboðs: ónefnd 4 kr., H. B. 6 kr., S.
B. Skálanesi 7 kr., J>. Þ. s. st. 2,50, N. N. 5,50,
N. N. Skaftaf.s. 20 kr., N. N, Vestm.e, 20 kr„
Kristniboðsfjelað Hafnarfiði kr. 288,75, Trúboðs-
fjelag á Vatnsleysuströnd kr. 49,95, 11 ára stldka
s. st. gaf og safnaði 5 kr. eftir lestur Barnaræð-
unnar í Bjarma 4. tbl. þ. á.
Prestlaunasjóður Straudarkirkju: N. N. við
Eyjafjörð 50 kr., Kona ísaí. 5 kr., ónafngr. 5 kr.,
St. G. 4 kr.
í tíma og ótíma.
iii.
Vió erum á heimleió frá útstöóinni. —
En hve sífeld samkomuhöld geta verió
lýjandi! Ekki síst þegar árangurinn viró-
ist lítill. eóa enginn En vió látum þó ekki
hugfallast, því reynslan hefir margoft
sannaó, aó árangurinn er aóeins ósýnileg-
ur í bili. Og svo minnumst vió fyrirheitis-
ins: aó oróió mun framkvæma þaó„ sem
Guói vel líkar, og koma því til vegar, er
hann fól því aó framkvæma. — Jes. 55,
10. -11. —
Vió erum á heimleió og hröóum g'öng-
unni, því ekki er alveg hættulaust að fara
hjer um. I flestum þorpum, sem vió för-
um fram hjá, eru virk shlióin lokuó um
hábjartan daginn. Ennþá ríkur úr bruna-
rústunum í Djá-ló. Vió sváfum ekki seinni
part næturinnar fyrir hundgá og skot-
drunum. Hjeóan eru ekki nema 4 km. til
Djá-ló, stærsta þorpsins hjer í grend. Nú
hafa ræningjarnir lagt þaó gjörsamlega í
eyói á einni nóttu.
Jeg geng vió hlióina á hjólbörunum,
sem pjönkurnar mínar eru á. ökumaóur-
inn er óvenjulega skrafhreyfinn, og eins
og landar hans áhyggjulaus. Hjólbörurnar
eru aleigan hans, arfur hans og óóal,
óþrjótandi tekjulind. Á þessu feróalagi
t. d. fær hann 75 aura á dag, en þaó hef-
ir hann unnió sjer mest inn á einum degi.
Talió berst eólilega aó samkomunum,
sem hann hefir verió á tvo undanfarna
daga. Er þaó í annaó skifti aó hann hefir
heyrt Guós oró.
»Hvernig stendur á aó svo margir höfóu
bækur meó sjer í kirkjunni? spyr hann.
»Ekki kann nú alt þetta fólk aó lesa?«
»Jú, í kristnum söfnuóum kunna allir
aó lesa. Tókstu ekki eftir aó margir tóku
þátt í söngnum? Kristnir menn hafa söng-
bók meó sjer á samkomurnar og ritning-
una«.