Bjarmi - 15.08.1931, Síða 8

128
BJARMI
daginn, enda voru þar ræóumenn austa.n
úr Japan (sr. 0. Thorláksson) og norðan’
af Akureyri (A. Gook), auk borgarstjóra
dómkirkjupresta og fleiri Reykvíkinga.
Það er orðið um 26 ár síðan fyrstu kr. n-
urnar komu í þann sjóð, sem nú var notæ'-
ur tii að kaupa húsið.
Tildrögin eru einkennileg að því, sem
fleiru. Vorið 1901 var jeg staddur á lands-
fundi K.F.U.M. og K. í Björgvin, og var
þar vinsæll, af því að jeg hafði í fuiuUr-
byrjun flutt þau skilaboð íslenskra stfid-'
enta í Ilöfn, áóur en jeg kvaddi þá litli
áður: »Hils Bedstemor Norgek
Einn fundardaginn var farin skemtiför
til fjalls; »Flöjfjeldet« kannast allir við
sem komið hafa til Björgvin. Hátt í hlíð
uppi hófust ræöuhöld. Jeg var beðinn að
segja frá »K.F.U.M. og K. á lslandi«. —
Það var ekki frá miklu að segja. Ung-
lingafjelagi sr. Hjörleifs á Undirfelli og
drengjadeild sr. Friðriks Friðrikssonar,
sem hafði byrjaó fundi í þröngri stofu, en
síðar »lent í hegningarhúsinu«, raunar
ekki í fangaklefa heldur í sjálfum bæjar-
þingsalnum yfir höfðum fanganna. —
Ekkert man jeg hvað jeg sagði um það.
en hitt man jeg, að ungur prestur sagði
á eftir: »Við skulum biðja Islendinginn
fyrir gjöf í byggingarsjóð K.F.U.M. <
Keykjavík«. Svo gekk hann meó hattinn
sinn meðal fólksins og fjekk um 160 kr.
í hann. — Þetta varð til þess, að jeg sagði
oftar frá starfi Fr. Fr. á mannfundum
í Noregi þetta vor, og gat fært honum
nokkur hundruð krónur í hússjóð K.F.U.M.
þegar heim kom. Frh.
-----•><»<*-----
/>í»(,g'ai' liunangsíhigan stnltk linnn iiiömniu«.
Ungur maður var eitt sinn spurður hve lengi
hann hefði þekt frelsara sinn, og hvort hann
hefði öðlast fyrirgefningu synda sinna.
Ungi maðurinn svaraði hiklaust: »Jú, jeg veit
með fullkominni vissu, að jeg hefi l'engið fyrir-
gefningu allra minna synda«.
»Hvenier öðlaðist þú þú vissu?«
»Pegar hunangsflugan stakk hana mömmuc,
svaraði ungi maðurinn.
»Segðu mjer við hvað þii útt«.
Og ungi maðurinn sagði frú {>ví ú jiessa ieið:
»Möðir mín var kristin kona, og talaði oft við
mig um andleg efni, og sagði rnjer frá því, sem
Jesús Kristur gjörði fyrir mig, en jeg skildi það
ekki til fulls, jeg gat ekki gjört mjer i'ulla
grein fyrir því, ao hann hefði dúið í.minn stað,
og tekið ú sig þá byrði, sem á mjer hvíldi. En
svo var það einhverju sinni að sumarlagi, síðari
hluta dags, að jeg var að leika mjer fyrir utan
húsið okkar; mamma var að sljetta lín í eldhús-
inu, það var heitt veður og hún hafði brett upp
ermunum ú kjólnum sínum. Jeg vissi ekki fyrri
til en stóreflis hunangsfluga kom fljúgandi og
stefndi beint til mln. Flugan var auðsjúanlega
I æstu skapi og ætlaði sjer að stinga mig, og jeg
var við fútt hræddari en reiðar hunangsflugur.
Jeg reyndi fyrst í stað að verjast úleitni hennar,
en hún varð ]>vi nærgöngulli, og er jeg sú, að
mjer varð ekki undankomu auðið, lagði jeg ú
flótta, og flýði þú auðvitað beint inn til mömmu,
og faldi mig hljóðandi undir svuntunni hennar.
Mamma brosti að hræðslunni í mjer, og vafði
berum handleggjunum utan um mig innan í
svuntunni, eins og til frekari fullvissu þess, að
flugan fengi ekki gjört mjer neitt mein. Mjer
var því óhætt, í þessu örugga vígi, en flugan
rjeðist þess í stað ú beran handlegg móður minn-
ar, og stakk þar broddinum sínum svo djúpt, að
hún útti örðugt með að losna aftur. Móðir mín
kveinkaði sór undan stungunni, leit ú fluguna og
sagði síðan við mig: »Nú er þjer óhætt að koma
undan svuntunni. Flugan lieflr stungiú mig í liiim
stað; sjúðu hana, hvar hún skríður ú handleggn-
um ú mjer. Hún getur ekki meitt þig framar, því
nú ú hún engan brodd lengur til að stinga með«.
Mjer varð ]ietta atvik mjög minnisstætt, og
það varð mjer hjúlp til þess að skilja, sem móðir
mín hafði sagt mjer um pínu og dauða frelsara
míns, sem ljet líf sitt mín vegna og var kvalinn
í minn stað. Orðin í 53. kap. Esajasar spúdóms-
bökar urðu mjer nú einnig skiljanleg. Jeg hafði
lært þau utanbókar og oftsinnis haft þau yfir ún
þess að gjöra mjer grein fyrir merkingu þeirra,
en nú voru þau sem til mín töluð: »Hann var
særður vegna vorra synda og kraminn vegna vorra
misgjörða; hegningin, sem vjer höfðum til unn-
ið, kom niður ú honum, og fyrir hans benjar
urðum vjer heilbrigðir«. Þýtt ur ensku.
útgefandi: Sigurbjörn A. Gíslason.
Prentsmiðja Jóns Helgasonar.