Bjarmi - 01.08.1934, Qupperneq 1

XXVIII. árg. ! Reykjavík, 1.—15. ág'úst 1934.
15.—16. tbl.
Trúmálaviðhorf.
ii.
Ýmislegt bendir til, að nú sje framund-
an ákveðnari sókn og vörn í kristindóms
málum, en verið hefir undanfarið. Þrátt
fyrir einstaka fjörkippi verður því naum-
ast andmælt með rökum, að kæruleysið í
þeim efnum hafi verið æði almennt.
Kommúnistar, sem láta svo sem »öll
guðstrú sje ópíum fyrir almenning« og
siðferðiskröfur kristindómsins sjeu óhaf-
andi fyrir »byltingasinnaðan verkalýð«,
hafa flutt fi ’emur fáar opinberar árásir
gegn kristindómi hjerlendis; — heyrst hef-
ir, að þeir sjeu ekki eins »varkárir« á
einkafundum sínum og í »barnacellum«.
Komið hefir og fyrir, að foreldrar hafa
ámælt barnakennara fyrir að hann kenndi
bÖrnum þeirra Faðirvor, — en það gjöra
iáir hvell, þótt þeir verði j^css varir, aó
mskunni sjeu fjörráð búin - í kyrþey.
»Alþýðublööin« hin hafa um hríð látið
trúmál sama sem afskiftalaus. — Þau vita
sem er, að kristin kirkja þessa lands á.
Hesta bestu vini sína meðal alþýðu til
sjávar og sveita, og því eru árásir á kirkju
ohyggilegar, allra helst nálægt kosning-
um.
Hin blöðin forðast að flytja beinar á-
fasir gegn kristinni trú og taka sum góð-
ar greinar henni til stuðnings —- Jiá sjald-
an þær berast. En ofboð er það skiljan-
legt, að mörgum þyki trúarvandlæting
sitji illa hjá Iieim, sem aldrei sjást í kirkju,
nema við jarðarfarir. — Mun sjaldgæft
í öðrum löndum að dagblöð, sem vilja telj-
ast vinveitt kristinni trú, gjöri sjer eng-
an dagamun, flytji hvorki kristilega hug-
vekju nje kirkjulegar frjettagreinar um
helgar, og aðalleiðari stærsta dagblaðsins
á páskum eða hvítasunnu sjeu gamlar
tröllasögur eða hjátrúarrugl um samband
við að|ra hnetti, - að maður nú ekki minn-
ist á sjálf ósköpin þau, þegar sjálft Kirkju-
blaðið flutti »páskahugvekju«, þar sem
hvergi var Guðs nafn nefnt.
Þegar allt það og fleira í sama anda er
íhugað, verður það skiljanlegt, sem hvað
eftir annað kom fram við umræður á ný-
afstöðnum presta og kirkjufundum: »Þótt
trúai'hatur kommúnismans sje illt, þá er
þó ki'istindómsáhugaleysi almennings miklu
liættulegra«. — »Fína fólkið«, sem »blöskr-
ar hvað kommúnistar eru óguðlegir«, ætti
að minnast þess, að mikill hluti þess sjálfs
er aðalbrautryðjandi vantrúar og fyrir-
litningar á kirkjumálum. Mikill hluti em-
bættismanna og efnaðra fjesýslumanna um
land allt sjest t. d. aldrei í kirkju, nema
við jarðarfarir, og því síður styður sá
meiri hluti nokkurn sjálfboðafjelagsskap