Bjarmi - 01.08.1934, Qupperneq 11

BJ ARMI
121
Viðbætirinn við sálma-
bókina.
Eins og’ drepiö var á í Bjarma 15. júní var til-
eetlunin að skrifa rækilega urn viðbætinn við
sálmabókina. En þar sem slðan hafa birst tvær
langar skammagreinar, liggur mjer við að segja,
um og útaf þeirri bók, í Alþýðublaðinu og rit-
deila byrjuð milli Þorsteins Gíslasonar og Slm-
onar Ágústssonar út af bókinni,« þá verður fátt
sagt um bókina í þetta sinn.
Sálmarnir eru 220. Telst mjer svo til, ef treysta
má yfirlitinu, en þar eru nokkrar prentvillur —
að rúmlega 60 sjeu þýddir - að 30 sálmar hafi
áður verið 1 »150 sálmar« og 38 í »77 sálmar«
(Þitt ríki konri), þar af 12 í báðum. Einstaka
aðrir sálmar hafa verið 1 öðrum sálmakverum,
en allir hinir »nýir söngvar«, nema nr. 655, er
áður stendur 1 sálmabókinni (nr. 40).
Ágúst Jónsson frá Höskuldarkoti á 8 sálma
í bókinni, Brynjúlfur Jónsson frá Minnanúpi 5,
Preysteinn Gunnarsson skólastjóri 7, sra Friðrik
Friðriksson 8, Guðm. Guðmundsson skáld 6, sra
Gunnar Árnason 6, Helgi Hálfdánarson lector 30,
Jakob J. Smári 5, Jón biskup Helgason 15, sra
Matthías Jochumsson 30, Steingrlmur Thorsteins-
son 7, Steinn Sigurðsson Hafnarfirði 7, sra Valdi-
mar Briem 17, Vald. V. Snsfevar 7, Þorsteinn Glsla-
son ritstjóri 6. Aðrir höf., um 40, eiga þar 1—3
sálma hver.
Um val einstakra sálma verða vafalaust skift-
ar skoðanir. Þorsteinn Gíslason segir, sem rjett er,
í svargrein sinni til »Á. J.« í Morgunbl. 19 júlí:
»Andstæðingar kirkju og kristindóms geta vart
til þess ætlast að sálmabækur kirkjunnar sjeu
sniðnar eftir þeirra smekk«. — En áhugafólkið
sem tekur að sjer ýmiskonar kristilegt sjálfboða-
starf innan safnaðanna, svo sem K. F. U. M. og K.
kristniboðsfjelög, kristilegt sjómannastarf og
sunnudagaskðla, það á heimtingu á, að ekki sje
gengið fram hjá í slíkri sálmabók langflestum
þeim sálmum, sem því eru kærir og eins vel orkt-
ir eða betur en ýmsir hinna, sem teknir voru. Öll-
um kirkjuvinum kemur saman um að samstarf
presta og leikmanna sje lífsnauðsyn kirkju vorra
tíma, en ekki eflist samstarfið við þá »fram hjá
göngú«.
Enginn kristniboðssálmur, sárfáir vakningar-
sálmar og lítið um trúargleði er 1 bókinni. —
Eru þó íslendingar nógu þunglyndir, þótt sálma-
bækurnar sjeu ekki sifellt með »kross og mótlæt-
ingar«.
Ennfremur vanta hjer eins og i allar íslenskar
sálmabækur, »trúarleg heimilisljóð«, þar sem trú-
rækni og rækt við foreldra og aðra ástvini eru
sameinuð. óviðfeldið er mjög að sjá sálm unr
Kristnamurthi 1 sálmabók, sem ætluð er til söngs
í kristinni kirkju, sálmur Guðm. Guðmundssonar:
»Meistarinn kemur« (nr. 856) var prentaður í
»Jólablaði fjelagsins Stjarnan I austri« árið 1915
(að vísu 6 vers þar en 4 í Viðbætinum) og bein-
línis orktur út af þeim miklu vonum, sem um
það bil voru tengdar við Kristnamurthi meðal
Stjörnufjelagsmanna. Sennilega mun sálmur nr.
755 sama höfundar orktur af sömu ástæðum.
Margir kvarta um -að gerðar hafa verið breyt-
ingar á mörgum sálmum 1 fullu leyfisleysi höf-
undanna og lagboðar sjeu víða hvar lítt til eft-
irbreytni.
Væntanlega er ekki upplagið svo stórt, að bókin
seljist ekki upp bráðlega, en þá verður að end-
urskoða hana, og æskilegt að 2 mönnum sje bætt
við nefndina, öðrum vel söngfróðum og hinum
velkunnugum því hvaða sálma sjálfboðalið safn-
aðanna notar mest. S. Á. Gfslason.
Til liugmæltra anglinga. Bjarmi hefir verið
beðinn frá Boston, Mass. U. S., að útvega 10 góð
ljóð eftir börn eða unglinga á islandi. Efnið
skiftir engu, en rímið á að vera gott og sjer-
ltennilegt« — allslenskt sljettubandavísur væru
þá líklega göðar með öðru góðu. — Höfundar
mega ekki vera eldri en 18 ára og eiga að til-
greina. aldur, er þeir orktu, og fulla áritun sína
Hlutaðeigandi kveðst vera að safna slíkum ljóð-
um um allan heim, en ekkert hafa fengið frá
Islandi.
Ef einhver sem þetta les, vill koma slíku ljóöi
í þetta safn, getur Bjarmi komið því áleiðis fyrir
hann. Best er að þýðing á ensku í óbundnu
máli fylgi með, en er þó ekkert aðalatriði.
S. Á. Gíslason.
Frá Finnlandi. Árið 1933 urðu þar 3146 bif-
reiðaslys. Drykkjuskapur var orsökin að 376 þeirra
(árið 1932 voru þau slys 349). Samkvæmt opin-
berum skýrslum urðu þau slys flest á góðum,
hættulausum vegum, en bifreiðarstjórarnir vorn
drukknir og því óvarkárir. Þrátt fyrir eða
af því að bannlögin eru farin voru 22524 menn
teknir fastir í Helsingfors, höfuðborg Finnlands
árið 1933. — Þeim ])ykir það nokkuð mikið, sem
bjuggust við, »að allt mundi lagast ef bannið
færi«.