Bjarmi - 15.05.1935, Blaðsíða 8

80
BJARMI
sem best var áður. Einkum hefir verið
gengið vel fram í því að afmá ýmiskon-
ar ólánsmerki, sem takmarkaður skilning-
ur ýmissa tímabila (nú síðast aldamóta-
áranna) hefir á þær sett. önnur hlið þess-
arar merku starfsemi er sú, sem snertir
»helga dóma, messuklæði o. þ. u. 1. f haust
er leið, var h.jer í Uppsölum sýning slikra
muna í sambandi við prestanxft erkistift-
isins. Tvær vinnustofur eru í Stockhólmi,
sem einkum hafa forgöngu í þessu máli.
Þar gefst prestskonumi og öðrum, sem vilja,
kostur að dvelja og læra útbúnað messu-
klæða og skreytingu kirkna. Þessar vinnu-
stofur voru veigamestau aðiljar þessarar
sýningar. - Margt var þar fagurt og
merkilegt. Þar voru höklar ofnir úr ull.
hin mestu gersemi. Alskonar þjóðlegur
saumur var þar bæði á messu- og altaris-
klæóum. Þar voru og ofnar1 og saumaðar
altaristöflur.
Þarna hafa íslenskar konur margt atí
læra. Væri það ekki ómerkilegt hlutverk
að setja á fót vinnustofu í þessum stíl í
Reykjavík.
Það mætti mikið skreyta íslenskar kirk.j-
ur á tiltölulega ódýran hátt með því atí
veita framrás því listfengi, sem með þjóð-
inni býr og beina á .jafn sjálfsagða braut
sem þessa. Söfnuðir, sem á þenna hátt
legðu hjarta sitt og höfuð í að fegra Guðs
musteri, myndu elska kirkjuna sína
menn elska það mest, sem menn fórna eiri-
hverju fyrir sýna henni lotningu og
umönnun. Þar með ykist þjóðinni mann-
dómur og menning. Kirkjan yrði vermi-
reitur hins göfugasta í íslersku eðli og þar
með eðli sínu og köllun trú.
Uppsölum 16.—4.—’35.
Sigwrbjcm Einarsson.
Skiflar eru líklega skoðanir um sumt í fram-
anritaðri grein, en hollum íhugunum og umræð-
um getur hún valdið. Ritstj.
Frá Sauðárkrók.
Frá Sauðárkrók. Á þriðja í páskum (þriðjud.
23 apríl) kom hjer til bæjarins lútherskur trú-
boði, Jóhannes Sigurðsson frá Akureyri, og dvaldi
hjer 8 daga. f för með honum voru frá Akureyri:
lcona hans frú Ragnhildur Sigurðardóttir, frú
Sigríður Zakaríasdóttir, frú Sigurlaug Svanlaugs-
dóttir, ungfrú Þóra Steindórsdóttii og- ungfrú
Hanna Stefánsdóttir (14 ára). f hópinn bættist
hjer eftir nokkra daga ungfrú Siðríður Guð-
brandsdóttir frá Viövík. l’essa daga meðan
flokkurinn dvaldi hjer, hjelt hann óslitna röð af
kristilegum samkomum, stundum tva;r samkomur
á dag og eírin daginn þrjár. Fóru samkomurnar
flestar fram aö kveldinu hjer í kirkjunni upp-
lýstri og í fullri samvinnu og einingu með sókn-
arpresti og sóknarnefnd. Tvær samkomur voru
haldnar á sjúkrahúsinu hjer fyrir sjúklingana.
Samkomurnar í kirkjunni voru mjög vel sóktar.
Mátti heita að hin rúmgóða kirkja væri ful!
af fólki við hverja samkomu og eigi síður á þeirri
síðustu en þeirri fyrstu. Sýnir það bezt hvernig
söfnuðurinn hjer lítur á starf þetta og metur það.
Enda var trúboðanum og ílokki hans þakkað í lok
í síðustu samkomunnar fyrir starfið, bæði af
sóknarpresti og formanni sóknarnefndar. Virðist
vera hjer um óvenjulegan starfsáhuga að ræða.
Er hjer unnið af fyllstu ákvörðun hugans, ein-
lægum fúsleik viljans og innilegum kæiieika
hjartans fyrir Guðs málefni. Jóhannes er af Guöi
gæddur sjerstökum hæfileikum að ýmsu leyti
fyrir þetta starf, og allur er flokkurinn óvenju-
lega vel samtaka, og með öllu starfi og fram-
göngu vel fallinn til að laða áheyrendur aö hinu
heilaga málefni. Sjerstaklega ei yndislegt til
þess að vita, þegar ungmenni svo einhuga og al'
öllu hjarta vilja helga sig starfi fyrir Guðs ríki.
Öllurtj flokknum er fylgt hjeðan með hlýjum
hug og hjartans þakklæti margra. Ekki einungis
fyrir sjálfar hátíðlegu sarrikomurnra, heldur lika
fyrir einkaviötöl, bænir og biessandi stundir með
einstaklingum og heimilum. Viö þökkum Guði
fyrir komu þessa kristna bróöur og' systra, biðj-
um blessunar yfir starf þeirra og óskum þau vel-
komin í annað sinn.
5. maí 1935.
Sóknai'inaðiii'.
Hvanneyi'arprestukall í Siglufirði er auglýst
til umsóknar, umsóknarfrestur til 15. júní, og
veitist þegar eftir kosningu.