Bjarmi - 15.05.1935, Blaðsíða 10

82
BJARMI
segir Drottinn. Svo fullkomlega stjórnar hann
hugsunarhættinum, að Gyðingaþjóðin spottaði,
hafnaði og drap sendiboða Krists og hann sjálf-
an. (Matt. 22, 3). Satan »hefur blindað hina van-
trúuðu« svo þeir ekki verði hólpnir. (2. Kor.
4, 4). út af Maríu rak Jesú sjö illa anda og auk
fjölda slíkra tilfella. »Satan fór inn i Júdas«.
Allt þetta sannar Satan sem höfund og höfðingja,
sem stendur á bak við og stjórnar öllu því illa
í öllum myndum, og notar manninn eins og smið-
urinn notar verkfæri sin. Hann býr i sálunni
og kemur spádómi Páls til leiðar hjá tilbiðjend-
um sínum. (2. Tím. 3,. 1—6). Öll sagan sannar
þetta. - Hvílik ógnun um eyðing og fall ógnar
þeim kristnu ef þeir ekki hertýgjast og brjótast
undan valdi Satans, og gefa sig frelsinu frels-
ara sinum — á vald, sem einnig getur og vill
búa hjá þeim með sínum anda. En hver er höf-
uðorsökin fyrir villu og þrældómsböli heimsins?
Svar: »Þjer villist |)ar eð þjer hvorki þekkið riln-
ingarnar nje mátt Guðs«, sagði Jesús. Trúleysi
á orði Guðs, viljaleysi, vanræksla á. hlýðni við
þegar þekktan sannleika gjörir mannkynið að
rekaldi í hafróti lífsins, fullt af efa og óvissu.
Einungis 1 þessu ljósi skilst ástand heimsins í
dag.
Þ r á aldanna hefur snúist um auð, völd og
virðing. En þetta var dýrt gaman. Sagan sýniv
að milljónir saklausra sálna liggja sem sundur-
tætt fórn stríðsguðsins I dufti jarðar sem afleið-
ing af þess konar þrá. Þjóðirnar hafa haft aðra
þrá eftir að komast undan »girndaspillingu« synda
og illra eiginleika. Þær hafa þráð sitt tapaða
upphaflega guðlega eðli. Margir vildu og vílja
hið góða og rjetta, »en hið illa er þeim tamastc.
»Að vilja veitist þeim ljett, en að gjöra ekki«.
Þetta var reynsla Páls, er hann snerist. Hver var
nú lyndardómslykillinn, sem opnaði honum sigur?
Jú, hann segir: »Guði sje lof, sem gefur oss sig-
urinn fyrir Drottin vorn, Jesúm Krist«. Margir
biðja, en fáir fá beint svar, af því að þeir setja
Guði stólinn fyrir dyrnar. Nýlega sögðu persónur
mjer frá sinni sálarneyð, og hversu títt, oft og
lengi, hátt og í hljóðf heföu beðið Guð margvís-
legrar hjálpar. Hver var árangurinn? Jú, langt er
siðan bænir voru beönar, en allt til þessa hefur
ekkert svar komið. Er Guð þá dáinn? Nei, en
rjettlæti og hlýðni var dáin í þessum persónum,
og hann gat ekki svarað í móti sínum skrásetta
vilja í Biblíunni. Eeitið því Guðs-þekkingar í
óslitinni rannsókn í Biblíunni, þá endurtaka sig;
ekki slík ósigurs-dæmi í lífi yðar.
F re 1 s i ð. Vitnisburður nútíma kristni, hinna
almennu kristni, er þessi: »Vjer breytum ver en
vjer vitum«. Vjer vitum að Biblían er innblásin,
vjer vitum að blessun og náuðsyn er að lesa hana,
þótt vjer ekki gjörum það. Vjer vitum að hún
boðar oss sigur yfir Satan, (en vjer efumst um
að hann sje til). Vjer vitum um að hún talar
um menntun í rjettlæti, vjer vitum að hún talar
um helgun hjer í náðinni, upprisu holdsins og ei-
líft líf. En þetta skiptir nú minnstu. Vjei hlust-
um á prestana, þeir ættu að geta sagt oss eitt-
hvað um þetta. Vjer vitum að Biblían talar
um »að endir allra hluta sje í nánd«, og margt
bendir líklega á það í viðburðum heimsins. Kæru
vinir, berið þetta saman við postula-brjefin, og
undir þeim mælikvarða í þeim spegli þekkið
þið, að þetta tal er ekki »ofan að, heldur jarð-
neskt, djöfullegt«. Það sýnir máttleysi, von-
leysi, hirðuleysi steypandi synd, þar eð fólk
lætur sig reka undan straumi aðgerðarleysis,
venjanna, óhlýðninnar, sem allt af hefur ógnað
kristninni með hruni og eyðing.
Vjer vorum að lesa, hvernig illir andar geta
stjórnað sálunum I vilja og framkvæmdum. En
þetta er frelsið, sem oss er boðið: Páll var tek-
inn frá lýðnum til að opna blindu augun, og
snúa fólkinu frá Satans valdi til Guðs. (Post.
26, 17.). Einasta von syndarans var, er og verður
að rannsaka Biblíuna, trúa og fara að öllum
hennar ráðum. Einasta von vor allra er, að losna
úr fjötrum og spilling, sem að framan er lýst,
— að andi Krists og Guðs orð fái stöðuglega að
búa I hreinsuðum sálum, og þær hreinsast við
Guðs orð og handleiðslu hans. ó, þið ungu og
öldruðu, sem óskið að deyja í Drottni, gefið
Drottni þá líf ykkar hjer. Þið, sem óskið him-
insins i stað þessa hverfula og vonbrigðafulla
heims, líf yðar liggur við, að »allir vegir Drott-
ins verði yður geðfelldir«. Og það i dag — þvl
»þú skalt ekki treysta óvissri dauðastund«. Brátt
munu allir, sem velja Guðs veg, »taldir verða af
þjóðunum sælir«. Sbr. Mal. 3, 12. Jeg lofa Guð fyr-
ir fræðslu hans orðs, hugsvölun, náð, langlyndi,
daglega handleiðslu og bænheyrslu. Engan iðrar að
velja það sem Guð vill, elska það góða og hata
það illa sem hann. En brátt - »þegar Drottinn
hefst handa« skal sá mikli mismunur sjást,
sem er á milli þess manns, sem Guði þjónar,
og hins, sem ekki þjónar honum. »Þvi dagurinn
kemur brennandi sem ofn, og allir hrokafullir
og allir sem guðleysi fremja, munu þá verða
sem hálmleggir, og dagurinn, sem kemur, mun
kveikja í þeim.o (Mal. 3, 18.). »Allir, sem leið-
ast af anda Guðs, eru Guðs börn.« »En sá, sem
á mig hlýðir, mun búa óhultur, mun vera örugg-
ur og engri óhamingju kviða,« segir Drottinn.
Leiðin til sigurs. Hvað veitir kristilegan kraft og
lj'ós? 1) Þekking á líitningunni undir bæn, kapp-