Bjarmi - 01.01.1970, Page 10

Ekki fleiri
kirkjur
Um það hefur verið ritað í
fullri alvöru í erlendum blöð-
um, að engar nýjar kirkjur
þurfi eða eigi að byggja í
Bandaríkjunum á næsta tíu
ára tímabili. Vöxturinn mikli,
sem gætt hefur undanfarin ár,
hefur stöðvazt og samdráttur
orðið í lífi kirkna. Það eigi
sinn þátt í því, að ekki verði
þörf nýrra kirkjubygginga. Þá
séu og ótal önnur verkefni, sem
kalli að. Nota beri fjármagnið
til annars en bygginga, sem
hæpin not verði að.
I---------------------------------------------------------
Að ofan og neðra
Turn dómkirkjunnar var liár. Dag einn uppgötvuðu
menn á jörðu niðri, að galli var kominn fram hátt uppi
í turninum. Nokkrum hjálkum var stungið út um gat og
maður sendur upp til þess að gera við það, sem bilað var.
Þetta var aðeins lítilræði, og samt var hann margar klukku-
stundir við verkið.
Seint og síðar meir kom hann niður og mælti: „Þegar
ég sá þetta ofan frá, var skaðinn miklu meiri en vér
héldum hér neðra.“
Þetta getur einnig átt við hjá einstaklingnum: Það er
mikill munur á, hvort á oss er lilið liéðan neðan frá, í
ljósi hins almenna borgara, eða að ofan, í ljósi Guðs.
Þá myndum vér fljótlega uppgötva, að það er miklu fleira,
sem þarfnast ,,viðgerðar“, en vér ætluðum. Hættið því að
miða fullkomleika yðar við samborgara yðar. Málin liorfa
öðru vísi við, þegar litið er á yður ofan frá.
C. Skovgaard-Petersen.
_________________ J
Söfnuður fyrst
Þetta leiðir hugann að að-
ferð þeirri, sem þýzka kirkjan
notar í nýju hverfunum í þýzku
borgunum. Þar er kirkjusmíði
látin bíða, en presturinn flytur
inn í hverfið, heimsækir fjöl-
skyldur og kynnir sér, hverjir
vilji raunverulega sinna kirkj-
unni og hafi þörf fyrir hana.
Síðan er kjami myndaður, og
guðsþjónustur haldnar á heim-
ilum svo og samverustundir
með biblíulestrum og bæn. Þá
er reynt að stofna til verka-
skiptingar í þessum litla hópi,
sem á að verða það súrdeig,
sem söfnuður vaxi eðlilega af í
nýja hverfinu.
Glundroði
Aðalritstjóri tímaritsins
„Christianity Today“ ritaði
síðastliðið sumar grein, sem
vakti athygli og mikið umtal.
Meginefni hennar var það, hve
mikils glundroða og óróa gætir
víða í kristinni kirkju. Þeir sem
vera eiga andlegir leiðtogar séu
oft villtari og úrræðalausari en
þeir, sem á að veita leiðsögn.
Milljónir hafa ekki hugmynd
um, hvað sé rétt og álykti því,
að enginn viti það. Þess vegna sé
enginn grundvöllur fyrir krist-
inni trú og boðun. Ein megin-
spurning margra nútimamanna
er: Getur Guð gripið inn í líf
einstaklinga og breytt því? Er
afturhvarf kristins manns
raunveruleiki? Vonlaus heimur,
sem margir telja deyjandi, vill
gjarna fá svar með þessari
spurningu. Kirkjan vill samt
allt of oft helzt ekki vita af
þessari spurningu, segir í grein-
inni. Sé svarið neikvætt, hvaða
fagnaðarerindi er það þá, sem
boða skal vonlitlum mönnum,
sem skortir nýjan kraft?
Endurfæðing
Margir prestar vita það ekki.
Margir kunnir klerkar hafa
sagt: Hugtakið endurfæðing er
mér gersamlega óskiljanlegt.
ÚR ERLENDUM
BLAÐAGREINUM
ÍO IIJAHMI