Bjarmi - 01.01.1990, Qupperneq 21
BANDARÍKIN:
Hróflað við Bibllunni
Ahangendur svonefndrar „kvenna-
guðfræði" í Bandaríkjunum ganga
sumir svo langt að þeir vifja breyta
Biblíunni. Þeir eiga nú kost á að velja
sér kirkjur þar sem þeir geta heyrt
„biblíutexta" sem er í samræmi við
óskir þeirra. Landsráð kirkna, NCC,
hefur gefið út bók með lesköflum fyr-
ir eitt kirkjuár. Þar eru engar tilvitn-
anir sem gefa til kynna að Guð sé
„karlkyns." Jafnvel orðinu „hann" um
Guð er útrýmt.
Jóh. 3,16-17 á að þýða svo: „Því að
svo elskaði Guð heiminn að Guð gaf
einkabam sitt til þess að hver sem á
þetta bam trúir glatist ekki heldur
hafl eilíft líf. Því að ekki sendi Guð
þetta bam í heiminn til þess að það
skyldi dæma heiminn heldur til þess
að heimurinn skyldi frelsast fyrir
þetta bam."
Róttækir suðningsmenn stefnunn-
ar vildu láta orðið „Guðynja” eða
„Gyðja" koma í staðinn fyrir „Guð
faðir". „Foreldri" þótti of ópersónu-
legt. Niðurstaðan varð sú að nota
sviga. „Guð faðir" varð „Guð faðirvor
(og móðir)" eða „Guð (móðir og)
faðir". Jesús biður því „föður sinn
(og móður)" er hann ákallar föður-
inn. „Mannssonurinn" er orð sem
Jesús notaði um sjalfan sig. Því er
breytt I „The tluman One", þ.e. hinn
mannlegi" eða „hin mannlega" eða
„hið mannlega", kyn orðanna kemur
ekki fram á ensku. „Drottinn" dugar
ekki, nú skal segja „hinn hæsti"
(kynlaust á ensku).
Sum staðar er Biblían „endurbætt"
á annan hátt, einnig með innskotum.
Þar sem t.d. Abraham er nefndur einn
er Sara komin með eða jafnvel am-
báttin Hagar.
Þessi meðferð á orði Guðs hefur að
vonum sætt harðri gagnrýni. Sumir
hafa spurt hvernig þetta fólk ætli að
bregðast við þeirri staðreynd að
Jesús var karfmaður. í sambandi við
dæmið um Abraham og Söru segir
kvenpresturinn E. Achtemeier við
Union guðfræðiskólann í Virginíu:
„Þau ætla að skrifa söguna upp á
nýtt, alveg eins og Rússar."
Ýmsar þátttökukirkjur i NCC hafa
tekið afstöðu gegn bókinni. lakovs
erkibiskup ■ grísk-kaþólsku kirkj-
unni segir: „Hún ber ekki erfða-
geymdinni vitni né lotningunni fyrir
hinum helgu ritningum." James R.
Crumley yngri, biskup í lúthersku
kirkjunni í Bandaríkjunum (ICA), var-
ar við því að bókin verði notuð ■ guðs-
þjónustum.
Áðumefnd Achtmeier segir að
þessi þýðing leiði fólk til heiðindóms
sem tíðkaðist áður en gyðingdómur
og kristindómur urðu tii þar sem
gyðjur voru dýrkaðar. Guðfræðingur-
inn D. Bloesch óttast að kenning-
unni um þrenninguna stafl hætta af
þessari bók. Nefnd sú i NCC sem ann-
ast endurskoðun á svokallaðri RSV-
útgáfu Biblíunnar telur þessa með-
ferð á Biblíunni fjarri öllu lagi. For-
maður nefndarinnar segir: „Breyt-
ingamar sem gerðar hafa verið á
texta er varða guðdóminn jafnast á
vlð umritun á Biblíunni. Sem kristinn
maður og vísindamaður tel ég þetta
algjöra óhæfu. Þetta klýfur kirkjuna
en vekur ekki skilning á milli kirkju-
deilda."
I nefnd NCC sem gekk frá bókinni
vora fímm karlmenn og sex konur,
þ.á.m. kaþólsk nunna, öll kunn fyrir
stuðning við kvennahreyfinguna.
Einn nefndarmaður sem hóf störf dró
sig í hlé af því að hann taldi að hún
gengi of Iangt.
NOREGUR:
NORAD og kristniboðið
Norðmenn veita fátækum þjóðum
svokallaða þrounarhjalp, eins og
margar aðrar efnaðar þjóðir. Stofn-
unin sem sér um útbýtingu Ijarins er
skammstöfuð NORAD. Athyglisvert
er að dijúgur hluti þeirrar aðstoðar
sem NORAD veitir kemst til skila fyrir
tilstilli ýmissa félagasamtaka í Nor-
egi.
Árið 1982 veittu yflrvöld í Noregi
30 þjóðum hjalp með miiligöngu
norskra félag. Upphæðin var 167
miljjónir norskra króna, eða um tí-
undi hluti þróunarþjálparinnar það
ár. Um 54,5 milljónir króna fóra um
hendur Hjálparstofnunar norsku
kirkjunnar og 43 milfjónir um hend-
ur kristniboðsfélaga.
Góð samskipti hafa verið milli
NORAD og norskra kristniboðsfé-
laga. Kristniboðsfélögin hafa unnið
að „þróunarhjálp" löngu áður en orð
þetta var notað i opinberum umræð-
um. Einstaklingar og félög fóru að
hjálpa þurfalingum í fátækum lönd-
um á undan opinberum aðilum.
Kristniboðarnir lærðu mál fólksins
og höfðu góð skilyrði til að koma
allri aðstoð sem best tii skila með
sem minnstum tilkostnaði.
NORAD notfærir sér reynslu kristni-
boðsfélaganna í æ ríkara mæli.
Kristniboðar sitja í sfjóra og nefnd-
um NORAD. Þessi samstaða hefur
bæði þótt vekja áhuga almennings á
þróunarþjálpinni og á líknarstörfum
kristniboðsfélaganna.
Leiðtogar krístniboðsfélaganna
gera sér þó Ijóst að þungi kristni-
boðsstarfsins hlýtur fyrst og fremst
að hvíla á krístniboðsvinum. Einnig
leggja þeir áhersiu á að höfuðmark-
mið kristniboðsins sé að prédika
fagnaðarerindið og leiða menn „frá
myrkri til Ijóss, frá Satan valdi til
Guðs."
Ekki þiggja öll norsku kristniboðs-
félögin framlög frá NORAD. í norska
kristniboðsráðinu eru 24 félög en
aðeins 13 þeirra notfæra sér styrk
þróunarstofnunarinnar.
ÞÝSKALAND:
Alvarlegur dómur
Viða um heim beijast kristnir menn
á móti fóstureyðingum og hvers kon-
ar viðhorfum sem draga úr því að allir
menn séu dýrmætir ■ augum Guðs og
skylt sé að varðveita lif hvers og eins,
hvort sem hann er fæddur eða
ófæddur. f Þýskalandi varð mörgum
hverft við þegar úrskurðað var í sér-
stæðu dómsmáli fyrir nokkru.
Kona ein í Dortmund, 39 ára
gömul, höfðaði mál gegn fæðinga-
lækni sínum. Læknirinn hafði ekkl
skýrt henni frá þvi að konu á hennar
aldri gæti reynst erfltt að fæða bara.
Einnig hafði læknirinn „vanrækt",
eins og rétturinn komst að orði, að
framkvæma legvatnskönnun til að
ganga úr skugga um hvort bamið
væri heilbrigt. Þegar það fæddist
reyndist það vera „mongólíti". Þetta
varð til þess að konan kærði lækninn.
Samkvæmt blaðinu Bild sem geflð
er út í Hamborg var læknirinn dæmd-
ur til að greiða mörg þúsund mörk í
skaðabætur. Nú er ekki óalgengt í
útlöndum að dæmt sé í skaðabóta-
málum á hendur læknum en þó þykir
þessi dómur marka þáttaskil.
Danskt blað gerir þá athugasemd við
fréttina að nú verði ekki um það að
ræða að konur eigi kost á legvatns-
könnun, heldur verði læknirinn að
veita hana til þess að tryggja að hann
verði ekki kraflnn skaðabóta, og
þannig sé hann neyddur til sorter-
ingar á mönnum (það feli legvatns-
könnunin í sér); dómurinn muni hafa
óheillavænleg áhrif, jafnvel út fyrir
landsteinana.