Heima er bezt - 01.04.1963, Síða 4

SIRA GISLI BRYNJOLFSSON:
Gyéríður í
Sólheitur júlídagur með sumarbjörtum himni
1937. Ég er á ferð austur á Síðu, kem þangað
nú í fyrsta sinn. Er að skoða mig um í Kirkju-
bæjarklaustursprestakalli, sem er laust. Það hef-
ur staðið autt undanfarin tvö ár, síðan sr. Óskar J. Þor-
láksson flutti til Siglufjarðar. Nágrannapresturinn, sr.
Valgeir í Ásum hefur þjónað. Ég hef gist á Klaustri.
Lárus er búinn að leggja á tvo brúna gæðinga, Skol og
Þráin. Hann ætlar að ríða með mér eitthvað austur
með Síðunni og sýna mér sveitina.
En þegar við erum að stíga á bak, ber mann að garði.
Það er ekkert óvenjulegt á þessum stað. Þetta er mið-
stöð sveitarinnar, fólk að koma og fara alla daga, eink-
um á sumrin. Þeir heilsast með virktum, Lárus og komu-
Helgi Jónsson.
Seglbúéum
maður, en hann vill ekki tefja okkur, þegar hann sér, að
við erum að fara.
Hver var þessi maður?
„Hann er einn af okkar ágætismönnum,“ sagði Lárus,
þegar ég innti hann eftir því.
Þannig var Helgi í Seglbúðuin kynntur fyrir mér, og
öll kynni þau tólf ár, sem ég þekkti hann, staðfestu þetta
fullkomlega. Hann var mikill ágætismaður, hafði mikla
og fjölþætta hæfileika og notaði þá vel.
Helgi Jónsson í Seglbúðum var fæddur 29. apríl 1894.
Hann varð ekki gamall maður, dó hálfsextugur og varð
öllum sínum mörgu vinum mikill harmdauði.
Helgi á Seglbúðum átti eitthvert fegursta og myndar-
legasta heimili, sem ég hef kynnzt. Fór þar saman frá-
Gyðríður Pálsdóttir.
120 Heima er bezt