Heima er bezt - 01.04.1963, Síða 6

Seglbúðir.
Seglbúðum. Tóku ungu hjónin þar strax við búi, og
bjuggu við miklar og almennar vinsældir meðan Helgi
lifði.
Þau eignuðust fjögur börn, er upp komust. Skulu
þau talin hér eftir aldri:
Margrét, gift Erlendi Einarssyni, forstjóra S. I. S.
Ólöf, gift Birni Björnssyni, starfsmanni hjá S. í. S.
Asdís, gift Einari Asgrímssyni, forstjóra, Siglufirði.
Jón, bóndi í Seglbúðum, kvæntur Guðrúnu Þorkels-
dóttur.
Eftir lát manns síns, vorið 1949, bjó Gyðríður áfram
í Seglbúðum með Jóni syni sínum, unz hann tók við bú-
inu. Síðan hefur hún dvalið hjá þeim ungu hjónunum.
Eins og gefur að skilja hafa búsforráð og heimilis-
umsýsla verið aðalstarf Gyðríðar í Seglbúðum. Búið
var stórt og heimilið mannmargt, gestagangur mikill,
bæði af sveitungum og lengra að komnum. Þar var því
ærið að starfa árið um kring. En það var líka nógu
fólki á að skipa, ágætum trúum hjúum, sem unnu heim-
ilinu eins og þau ættu alla hluti sjálf. Þetta var sama
fólkið ár eftir ár, því að hjúasæl voru þau með afbrigð-
um í búskap sínum, Gyðríður og Helgi, og var þar
vistráðið vinnufólk, lengur heldur en víðast hvar ann-
ars staðar. Gyðríður stjórnaði heimili sínu af mildri
festu og góðri forsjá. Hún var nærgætin um hag allra
heimilismanna og lét sér annt um þá, bæði skylda og
vandalausa. Hagsýni var henni í blóð borin. Hún var
mikil búkona og þrátt fyrir minn tilkostnað við dýrar
byggingar, ræktun, raflýsingu og aðrar framkvæmdir,
var hagur og afkoma alltaf góð, en slíkt er ekki síður
undir húsmóðurinni komið heldur en bóndanum. Eins
og vænta má hafði Gyðríður í Seglbúðum því nóg að
starfa á sínu stóra heimili, en sökum þess hve þeim
Seglbúðahjónum varð ætíð gott til vinnufólks, varð að-
staða hennar allt önnur en hin þrönga og bundna staða
einyrkjakonunnar. Henni gafst því færi á, frekar en
mörgum öðrum starfssystrum hennar, að gefa sig að
hugðarmálum sínum og njóta sín í félagsmálum. Þessa
aðstöðu sína hefur hún líka notað sér vel.
Félagssamtök kvenna.
Gyðríður í Seglbúðum hefur um mörg ár haft for-
ustu í félagsmálum kvenna í Vestur-Skaftafellssýslu.
Síðan árið 1940 hefur hún verið formaður í Kvenfélagi
Kirkjubæjarhrepps, og mun konum í því félagi ekki
þykja ráð ráðið nema hún sé við. Þá hefur Gyðríður
verið formaður Sambands Vestur-skaftfellskra kvenna
síðan 1958-. Hefur sambandið beitt sér fyrir ýmsum
hagsmunamálum kvenna í sýslunni og unnið ágætt starf
á sínu sviði undir forustu Gyðríðar. Þá hefur hún um
margra ára skeið verið fulltrúi á landsþingum kvenna
og getið sér þar hið bezta orð.
Bindindismál.
Baráttan gegn áfengisnautninni er eitt af áhugamál-
um Gyðríðar í Seglbúðum. Hún og systkini hennar
hafa alltaf verið áhugasamir bindindismenn. Hún veit
sem er, að fátt veldur sárara böli eða átakanlegri óham-
ingju í mannheimi heldur en ofnautn áfengisins. Þess
vegna telur hún það kristilega skyldu hvers manns að
berjast gegn völdum Bakkusar með öllum ráðum. Með-
an góðtemplarastúka var við lýði í sveitinni var Gyð-
ríður aðal-starfskraftur hennar og aldrei hefur hún
sparað krafta sína í þágu bindindismálsins.
Kirkjumál.
Ekki þarf lengi að tala við Gyðríði í Seglbúðum til
að komast að raun um hvert er hennar helgasta hjart-
ans mál, það, sem í rauninni á hug hennar allan. Það
eru trúmálin — kirkjnmálin. Hún hefur á einum stað
komizt svo að orði um afstöðu sína til trúmálanna, að
heill og hamingja þjóðar jafnt sem einstaklinga væri
komin undir lifandi, starfandi trú og heilbrigðu sið-
ferðislífi. Og þessi sannfæring Gyðríðar í Seglbúðum
er meira en varajátning. Hún sýnir hana í verki hvern
helgan dag, sem messa ber í sóknarkirkju hennar. Þá er
þar sæti hennar aldrei autt. Með því veitir hún safnað-
Úr garðinum i Seglbúðum.
122 Heima er bezt