Heima er bezt - 01.12.1963, Page 22

Heima er bezt - 01.12.1963, Page 22
fundum kassann. En þá sagði eitt okkar, það yngsta, þessi ógleymanlegu orð: „Eg er viss um, að Jesús sér til okkar.“ Þá vorum við allt í einu vör við, að við vorum að stela og lædd- umst út hvert á eftir öðru með vonda samvizku, án þess þó að hafa opnað kassann. En seinna komst mamma að því, að við höfðum far- ið þessa rökkurferð. Og það var þá, sem hún kenndi okkur vísumar um Jesús og jólin, en það yrðu beztar varnir gegn öllum freistingum. Eöngu síðar var ég sem hálffullorðinn og hálfmennt- aður maður að gera lítið úr þessum kveðskap sem við höfðum Iært sem böm, fannst það blikna við hliðina á ljóðum eftir Einar Benediktsson, Matthías Jochums- son og Davíð Stefánsson og fleiri, sem þá tóku hug minn allan. Þá sagði mamma: Þú finnur það seinna, að sumt af þessu gamla er fallegt, þótt það sé ef til vill ekki mik- ill skáldskapur, þá nær það til hjartans, og þannig verð- ur allt að vera, sem hefur mikil áhrif. Ekki mundum við t. d. þurfa aðra trúarjátningu en síðustu hendingarnar í vísunni: „Komin eru jólin“. Manstu þetta: „Eg skal alltaf reyna að lifa líkt og hann: Lýsa hverri sálu og hryggja ei nokkurn mann.“ Ég hef oft hugsað um það seinna í sambandi við mína mörgu nemendur í mörgum skólum, að ekki þyrftum við annað kennararnir en að kenna börnun- um þetta. Allt hitt er aukaatriði, jafnvel trúarjátning kirkjunnar með öllum sínum guðfræðilegu útskýring- um. Og einungis með því að Iifa líkt og hann, sem var Ijós heimsins, lærist að lýsa hverri sálu, og bera birtu jólanna inn í skammdegismyrkur mannlegra rauna og böls. Þessi ljósburður lærist ekki síður í skuggum skamm- degiskvöldsins í gömlu moldarkofunum, sem fáir sakna nú en í skrauthýstum höllum nútímans. Þar var oft svo bjart og hlýtt í hjörtum og hugum fólksins, þegar „Mamma settist sjálf við okkar borð, sjáið enn þá man ég hennar orð“. Því verða minningarnar um löngu liðin jól oft með miklu meiri ljóma, þótt jólatréð væri ekki annað en birkihrísla, skreytt með sortulyngi. En vonandi verða björtu borgarljósin enn yndislegri í minningum þeirra, sem nú njóta þeirra, þegar húmar að kvöldi ævinnar. Það mun æ sannast ekki sízt um jólin, að „HEIMA ER BEZT“. Gleðileg jól! Árelíus Níelsson. in •• • / 7 / • r iV ^ bogur jolaljoo Engin hátíð ársins á slík tök á hugum ungra og aldr- aðra sem jólahátíðin. Hefur svo verið í kristnum lönd- um um aldaraðir. — Jafnvel fyrir fæðingu Jesú héldu heiðnar þjóðir á norðurhveli jarðar gleðihátíð í sam- bandi við það náttúrulögmál, að um þann tíma á ári hverju vann Ijósið á í baráttunni við myrkrið. — Þá fór daginn að lengja að nýju. Fæðing Jesú flutti mannkyninu hið skærasta ljós, sem væntanlega verður bjartara og bjartara um allar byggð- ir veraldar eftir því sem árin líða og fleiri þjóðir kynn- ast ljósi trúarinnar, þekkingarinnar og kærleikans. Mörg íslenzk skáld hafa ort fögur jólaljóð, sem ekki fyrnast, þótt áratugir og aldir líði. Þar minnast skáldin bernskuminninga sinna um jólahaldið og jólahelgina á æskuheimilum þeirra. Ein fegurstu ljóðin af þessari gerð er kvæðið Jólin 1891 eftir Matthías Jochumsson og kvæðið Jól eftir Stefán frá Hvítadal. Eg ætla að birta hér fimm fyrstu erindin af jólakvæði Matthíasar og tvö þau síðustu, — og ennfremur kvæð- ið Jól eftir Stefán frá Hvítadal. JÓLIN 1891. Fullvel man ég fimmtíu ára sól, fullvel meir en hálfrar aldar jól. Man það fyrst, er sviptur allri sút sat ég barn með rauðan vasaklút. Kertin brunnu bjart í lágum snúð, bræður fjórir áttu Ijósin prúð. Mamma settist sjálf við okkar borð; sjáið, — ennþá man ég hennar orð: „Þessa hátíð gefur okkur guð, guð, hann skapar allan lífsfögnuð, án hans gæzku aldrei sprytti rós, án hans náðar dæi sérhvert ljós. Þessi ljós, sem gleðja ykkar geð, guð hefur kveikt, svo dýrð hans gætuð séð; jólagleðin ljúfa lausnarans leiðir okkur nú að jötu hans.“ Síðan hóf hún heilög sagnamál, himnesk birta skein í okkar sál; aldrei skyn né skilningskraftur minn skildi betur jólaboðskapinn. Ljá mér, fá mér litlafingur þinn, Ijúfa smábarn; hvar er frelsarinn? Fyrir hálmstrá herrans jötu frá hendi ég öllu: lofti, jörðu, sjá! 426 Heima er bezt

x

Heima er bezt

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Heima er bezt
https://timarit.is/publication/380

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.