Heima er bezt - 01.04.1972, Blaðsíða 20

KVEÐ ÉG
mér til bugarbægðar
STEINDÓR STEINDÓRSSON frá Hlöð-
um, f. á Möðruvöllum í Hörgárdal 12. ág.
1902- Stúdent 1925, stundaði náttúrufræði
við Hafnarháskóla 1925—30. Kennari við
Menntaskólann á Akureyri 1930—1966,
skólameistari við sama skóla síðan. f bæj-
arstjórn Akureyrar 1946—58. Landskjörinn
alþingismaður 1959. Sat á allsherjarþingi
Sameinuðu þjóðanna 1965. Hefir stundað
gróðurrannsóknir á nær hverj u sumri síðan
1930, og skrifað margt um náttúrufræði og
önnur efni. Ritstjóri HEB síðan 1956. —
Á GÓÐU DÆGRI
Það er áfeng ilman í lofti,
angan frá nýslegnu heyi.
Daggperlur glitra sem gullin blóm
á glóbjörtum hásumardegi.
Um heiðloftin allt er á flugi og ferð,
við fagnaðaróma frá söngfugla mergð,
er kveða hinn lífsglaða ástaróð sinn:
Ástvinur, ástvinur minn.
ÖII náttúran fagnar með friði
og fegurð á þvílíkum degi.
Jafnvel steinarnir syngja við hjólanna högg
á holóttum, rykugum vegi.
Lækirnir hjala við bakkanna blóm,
og bergþursinn hlakkar með drynjandi róm.
Álfamær leikur við Ijúflinginn sinn:
Ástvinur, ástvinur minn.
En mennirnir kvarta og kýta
og karpa um metorð og ríki.
Þeir ættu að fljúga frá blómi til blóms
í blikvængja fiðrilda Iíki,
fleygja burt áhyggjum og sorgum um sinn,
en syngjandi kallast á: Ástvinur minn,
ástvinur, ástvinur minn.
TUNGLSSKIN
Skín skarður máni
í skýjarofi,
leika ljósbrot
létt á tindum.
Minningar merlaðar
mánasilfri
læðast léttklæddar
úr leynum hugans.
í HVÍTÁRNESI
Umkringt af eyðisöndum
við óblíð veðrakjör.
Hvítárnes iðgrænt er þar
alvaxið broki og stör.
Jökullinn grár og grettinn
gnapir á aðra hönd.
En svellkaldur silfurfloti
siglir að lágri strönd.
Hér andar allt af friði
og einkum er húmið hljótt.
En - bílljós á Bláfellshálsi
boða okkur gesti í nótt.
HORFT UM ÖXL OG ÁFRAM
Ungur var ég, orti ljóð,
orti fyrir mína þjóð,
hafði lítil, lagleg hljóð,
en ljóðin tæpast nógu góð
fyrir hinn kæra - löngu liðna tíma.
En nú er komin önnur öld,
ævi fer að nálgast kvöld.
Að mér sækja syndagjöld
svona má ekki ríma.
Ég er að verða nátttröll í nýjum tíma.
En aftur sól úr ægi rís,
og eins og nýr er dagur vís,
á vori grær á heiðum hrís,
ég held áfram að ríma.
Okominn ég eygi betri tíma.
Með vordögum hefst þessi nýi þáttur í blaðinu. Honum er ætlað að flytja Ijóð þeirra, sem ekki hafa fengið
skáldanafn af bókum, en yrkja sér til hugarhægðar á stemnings-stund. Steindór Steindórsson frá Hlöðum
hefur orðið við þeirri ósk útgefanda HEB að fara á stað með þátt þennan. stgurður o. björnsson
128 Heima er bezt