Heima er bezt - 01.02.1978, Síða 8

Lionsfélagar 1976.
Jónas sitjandi til hægri.
og er formaður þess í dag. Félag þetta rekur skóla á þrem
stöðum í sýslunni, á Blönduósi, Skagaströnd og á Húna-
völlum. Að skólanum standa öll sveitarfélög í sýslunni
nema eitt. Fyrstu fjögur árin rak Tónlistarfélagið skólann
með nemendagjöldunum og fjárstyrk úr ríkissjóði og frá
hreppunum. En með tilkomu nýrra laga um tónlistar-
fræðslu tekur ríkið nú þátt í launakostnaðinum til helm-
inga á móti hreppsfélögunum. Nemendagjöldin fara
hinsvegar í ýmsan kostnað sem er mikill, svo sem ferða-
kostnaður kennara á milli staðanna þriggja. Aðsókn að
skólanum hefur verið góð og sýnir þörfina á honum.
Mesta vandamálið er útvegun kennara, því eiginlega
þyrfti að vera einn á hverjum ofangreindra staða ef vel
væri. Skólinn er auðvitað í húsnæðishraki eins og vel-
flestar svona stofnanir og háð samkomulagi við velviljaða
hvar hann fær inni hverju sinni. Allt hefur þetta þó
gengið, en hlýtur að valda formanni erfiðleikum, þvi á
hans herðum hvílir skipulagið og framgangur skóla-
haldsins. En eftir þeim tíma sem í þetta starf fer sér Jónas
áreiðanlega ekki eftir, svo brennandi sem hann hefur
verið í andanum um framgang tónmenntafræðslunnar.
ímynda mætti sér að sjóndöprum, og síðan alblindum
manni, væri það eitt ærið starf að vinna fyrir lifibrauði
sínu og sinna jafn tímafreku áhugamáli og tónlist-
inni. En Jónas Tryggvason hefur ekki látið þar við sitja.
Allt frá því hann komst til vits og ára hefur hann haft
mikinn áhuga á félagsmálum héraðs síns og þjóðfélags-
málum almennt. Um tíma var hann t.d. gjaldkeri sjúkra-
samlagsins í heimabyggð sinni, Bólstaðarhlíðarhreppi, og
hlaut lof fyrir það starf.
Árið 1966 lætur hann tilleiðast, að þrábeiðni vina og
kunningja, að gefa kost á sér til framboðs í hreppsnefnd
Blönduósshrepps í baráttusætinu á lista Framsóknar-
flokks og óháðra. Jónas var þar sem fulltrúi Framsóknar-
flokksins. Víst er um það að mörgum andstæðingi þessa
lista fannst það stappa nærri fullkomnu ábyrgðarleysi að
ætla sér að fela blindum manni forsjá vandasamra og allt
að því viðkvæmra sveitarstjórnarmála.
Þetta varð sögufræg kosningabarátta sem ekki verður
gerð hér að umtalsefni. En framboðslisti Jónasar rétt
marði meirihlutann og þá í fyrsta sinn. Trúverðugir hafa
sagt mér að hér hafi ráðið úrslitum kynni Blöndósinga af
hæfileikum Jónasar, prúðmennsku í daglegu fari, rök-
fastur og einarður málflutningur hans og einlægur um-
bótavilji.
Einkum var það þrennt sem dró Jónas út í þennan slag:
Lenging hafnarbryggjunnar og bætt hafnarskilyrði, smíði
viðbótarbyggingar við barnaskólann með það í huga að
hann yrði fullkominn gagnfræðaskóli sem sinnt gæti þörf-
um nágrannabyggðanna, svo og sundlaugarbygging og
íþróttavöllur. Allt eru þetta stór verkefni fyrir fámennt og
fjárvana byggðarlag.
{ Tímanum, laugardaginn 29. nóvember 1969, birtist
viðtal við Jónas um gang hreppsmálanna það sem var af
kjörtímabilinu. Þar kemur fram að sumt af ofannefndum
hugðarefnum Jónasar var vel á veg komið, svo sem
hafnarbryggjumálið, og annað í undirbúningi og varð
síðar að veruleika. Draumurinn um gagnfræðaskóla sem
sinnt gæti þörfum nágrannabyggðanna á þó langt í land,
bæði vegna skiptra skoðana um það í héraði svo og vegna
annars skipulags kennslumála, með grunnskólalögunum
nýju.
Jónas sat í hreppsnefnd Blönduósshrepps tvö kjör-
tímabil (1966—1974) og bar ekki á öðru en hann skipaði
þann sess með sóma, enda studdu samstarfsmenn hans
hann með ráðum og dáð og reyndu að gera honum starfið
bærilegt, eins og t.d. þegar Þórhalla Davíðsdóttir vara-
hreppsnefndaroddviti, og síðar oddviti, útbjó kort með
44 Heima er bezl