Heima er bezt - 01.04.1985, Side 30

aldrei fengið áreiðanlega vitneskju um það hvort þessi
viðburður átti sér stað á dauðastund mömmu eða rétt fyrir
eða eftir hana. Enginn hafði hugsun á því að taka tímann
svo nákvæmlega.
Það er ekki vegna þessa að hún var móðir mín, að ég tel
hana hafa verið hjúkrunarkonu af guðs náð. Hún heimsótti
oft sjúka og öllum bar saman um hve gott var að hafa hana
við sjúkrabeð sinn. Hún kom til þess að hjálpa og var aldrei
með neitt umstang. Hún vann það sem gjöra þurfti, róleg
og hress í bragði og einhvern veginn virtist hún alltaf vita
hvað bezt var hverju sinni.
ÁGÚSTA B. THORS
Ágústa B. Thors, höfundur þessarar greinar, var næst-
elsta barn Henriette Louise Svendsen og Björns Jens-
sonar, yfirkennara við Menntaskólann í Reykjavík.
Ágústa giftist Kjartani Thors og börn þeirra eru Mar-
grét, Bjöm, Hrafnhildur og Sigríður.
ÁGÚSTA SNÆLAND
Ágústa Snæland í Reykjavík, systurdóttir Ágústu B.
Thors, átti afrit þessara minninga nöfnu sinnar, enda
var mjög kært með þeim frænkum. Sendi hún Heima
er bezt þær til birtingar með samþykki barna Ágústu B.
Thors. Kann blaðið þeim bestu þakkir fyrir handritið
og lán á Ijósmyndum.
Foreldrar Ágústu Snæland voru Ólöf Björnsdóttir
(dóttir Henriette Louise og Björns Jenssonar) og Pét-
ur Halldórsson, sem átti Bókaverslun Sigfúsar Ey-
mundssonar og varð síðar borgarstjóri Reykjavíkur.
Börn Ólafar og Péturs voru: Björn, bóksali, Ágústa,
Halldór, listmálari og Kristjana, húsmóðir.
LEIÐRÉTTING
OG ÁSKORUN TIL LESENDA
Lítið skiiur okkur að...
Heiðrekur Guðmundsson frá Sandi orti vísuna, sem
eignuð er Agli Jónassyni á Húsavík á bls. 63 í 2. tbl. Heima
er bezt 1985. Mörg vitni voru að því þegar Heiðrekur mælti
þessa fleygu stöku af munni fram fyrir 23 árum, en svo ein-
kennilega hefur viljað til, án þess Egill hafi fengið við ráðið,
að hún hefur ítrekað verið kennd honum, jafnvel í útvarpi.
Þó er hættulegast, ef rangfærslur af þessu tagi komast á
prent. Um leið og við beiðumst afsökunar hjá Heiðreki viljum
við skora á lesendur að skrifa strax leiðréttingu inn í eintök
sín, og fara síðan með vísuna rétt fyrir sem flesta á næst-
unni, svo bæði rétt orðalag og réttur höfundur fái notið
sannmælis.
TILEFNIÐ
OG VÍSAN RÉTT MEÐ FARIN:
Heiðrekur segir Heima er bezt svo frá:
,,Ég gerði þessa vísu á árshátíð Húnvetningafélagsins á
Akureyri 1962. Þar voru líka nokkrir ættingjar mínir og vinir
úr Þingeyjarsýslu og glatt á hjalla. Rætt var um, hvort og
hvaða munur væri á Húnvetningum og Þingeyingum. í hópi
gesta voru kunnir hagyrðingar eins og Rósberg G. Snædal,
Einar Kristjánsson frá Hermundarfelli, Kristján frá Djúpalæk
og Bjarni Jónsson frá Gröf í Viðidal. Vísurnar flugu því á víxl,
þótt Akureyringarnir væru hlutlausir að kalla. Ég vildi leggja
mitt lóð á vogarskálarnar eins og góðum Þingeyingi sæmdi
ogorti af munnifram:
Lítið skilurokkurað
annað í raun og veru:
En Húnvetningar þykjast það
sem Þingeyingareru.
Visan hefur síðan breyst í meðförum og algengt að heyra
hana nú i þeirri útgáfu sem var í Heima er bezt. Ekki finnst
mér þær breytingar til bóta, því fyrri gerðin er lúmskari og
meiri ,,húmor“ í henni. Hin er of afdráttarlaus og snubbótt.
Ekki lætur það heldur vel í brageyra mínu að notasömu orð-
in tvisvar í sömu ferskeytlu, eins og í ,,endurbættu“ útgáf-
unni: ,,Það-það“, ,,sem-sem“, ,,er-er“.
Það er ekki Egils sök, að vísan hefur stundum ranglega
verið eignuð honum, og þótt mörgum kveðlingum hafi verið
stolið frá mér, skal ég viðurkenna, að mér er sárast um
þennan.“
142 Heima er bezt