Æskan - 01.06.1932, Blaðsíða 8

56
ÆSKAN
HHIKH
aldnal^arlinn go&i* 11*
1. »Heyrðu, Pétur«, sagði galdra- 2. Pað stóö heima. Nokkuð af
karliun góði. »Nokkrir af tin- herliðinu, það er að segja allt
dátunum hafa gert uppreisn og varðliðið, hafði gert uppreisn.
vilja ekki lengur lúta stjórn Peir höfðu víggirt sig í kastal-
pinni. Pú verður nú að taka anum og höfðu fallbyssur. Upp-
pig til og bæla uppreisnina reistarfáninn var dreginn á
niður«. stöng.
3. Pétur gekk fram í 4. Pétur steig á bak svört-
herforingjabúningi, með um reiðskjóta og geysti
sverð við hlið. Hann gaf fram í broddi fylkingar.
skipun um, að peir her- Gunnfáninn var dreginn
menn, er væru sér trúir, upp og blakti í loftinu.
skyldu ganga fram og Lúðurpeytarar gáfu svo
búast til bardaga. merki um að hefja atlögu.
5. Hjá viggirðingunni varð pegar 6. »Reynið að gefast ekki upp!«
voðaleg höggorusta. En Pétur æpti galdrakarlinn góði. —
og lið haus átti við ofureíli Hann hafði dregið upp bíl-
að etja, og pað lá við, að hann inn hans Péturs og lét hann
gæfi skipun um að láta undan stefna beint á víggirðingu
síga og leggja á flótta. óvinanna.
7. Bíllinn brunaði á víggarð-
inn og rakst á hann með
feikna-afli og sprengdi hann.
Kubbunum hans Péturs rigndi
niður yfir óvinina, svo að
peir féllu um koll.
8. Nú misstu uppreisn-
armenn kjarkinn. For-
ingi peirra varð að gef-
ast upp, og skjálfandi
á hnjám sór hann Pétri
aftur trúnaðareiða.
oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
OOOoooooooooooo oo ooooooooooooOOO
o SKRÍTLUR g
Tumi litli hafði oft orð á óparflega
mörgu. Móður hans var stundum raun
að pví, sérstaklega pegar ókunnugir
komu. Einn dag var von á manni. Hann
hafði einhvernveginn brotið á sér nef-
beinið, svo að nefið var öldungis flatt.
»Nú skal eg berja pig, Tumi, ef pú talar
eitt orð um nefið á honum Sveini,pegar
hann kemur« sagði mamma Tuma.
Henni varð pví dálitið bilt við, pegar
gesturinn var kominn, og Tumi sagði
upp yfir alla: »Mamma, pú sagðir að
eg mætti ekki tala um nefið á honum
Sveini. Hann hefir ekkert nef, mamma«,
Tumi var vist látinn fara út.
Börnin: Við erum komin til pess að
bjóða pér góða nótt, pabbi.
Faðirinn (önnum kafinn): Eghefiekki
tima núna. Komið pið í fyrramálið.
Frúin (við búðarstúlkuna): Eg missti
hérna niður tíeyring. Ef pér finnið
hann, getið pér skilað mér honum,
annars megið pér eiga hann.
Stúlkan: Hvað talið pér nú mörg
tungumál, herra prófessor?
Prófessorinn: Eg tala nú ekki nema
6 eða 7, en eg skil dálítið fleiri.
Stúlkan: Hvaða tungu hefir yður pótt
erfiðast að fást við?
Próf.: Tungu konunnnar minnar.
Ritstjóri: Margrét Jónsdóttir.
Ríkisprentsmlðjan Gutenberg.
I