Æskan - 01.07.1963, Blaðsíða 23

þá fyrir sér um stund, kallaði það til
®Ömmu sinnar: „Mamma, hvaða fuglar
ei'u nu þetta eiginlega?“
„Það eru hæns. Þau eru alveg meinlaus“.
Þetta þótti litla lambinu gaman að heyra.
svo labbaði það í áttina til hænsnanna. Þá
^it ein hænan upp og rak upp hátt gagg.
idin hænsnin litu upp. Og svo fóru hænsn-
111 að labba burtu. En þá kom galsi í litla
iambið, svo að það hljóp inn í hópinn. Og
þá varð heldur en ekki gauragangur! Þarna
hoppaði og skoppaði litla lambið milli
hsmsnanna, en þau þutu burtu með há-
væru og margrödduðu hræðslugargi, bað-
andi vængjunum í ofboði. Þetta þótti litla
iambinu spennandi og sérstaklega skemmti-
^egt. Þegar mamma litla lambsins gat loks-
U1s sagt nokkuð, kallaði hún til litla lambs-
!ns og skipaði því að hætta þessum elt-
lngaleik. Litla lambið hætti þá undir eins
°g lotraði til mömmunnar.
5,Þetta máttu. aldrei gera“, sagði mamm-
au 1 áminningarrómi við það.
55Já, en - en þetta er svo óumræðilega
gaman. Hænsnin virðast ekki geta flogið“,
svaraði litla lambið afsakandi 02; hálf stam-
Litla lambið hljóp inn í hópinn.
sem ljótt er að hlaupa á eftir þeim og elta
þau. Sérðu ekki að þetta eru fjarskalega
hrekklaus dýr? Þau voru ekkert að gera
þér, þegar þú fórst að hrekkja þau með því
að hlaupa á eftir þeim. Þetta er ljótt, þú
hlýtur að skilja það“.
Litla lambið varð niðurlútt og sagði svo
iðrandi: „Eg skal ekki gera það aftur,
mamma mín“.
„Þetta þykir mér vænt um að heyra. En
ég veit að það er freistandi að leika sér að
sumum hrekkjunum, en það er samt ljótt,
þegar við framkvæmum hrekkina“, sagði
anhi. mamman alvarleg.
„Það er nú ekki hvað sízt þess vegna, Framhald í næsta blaði.
i:H:H:H:HWHKHKHKHKHKHKBKBKHKHKHKíKHKKHKBKBKHKHKHKBKHKHKHKHKKHKHKHKHKBKHKHKHKHKBKHJKKHKH>-KH3
195