Æskan - 01.01.1976, Blaðsíða 44

rekið. Telma fékk einnig verðlauna-
bikar fyrir sitt afrek. Þar með var
keppni lokið fyrri dag leikanna.
Keppni hófst kl. 10 f.h. síðari dag-
daginn. Þau Kristín og Guðni kepptu
í 60 m hlaupi og voru staðráðin i
að krækja í verðlaun eins og þau
Telma og Kristján.
Kristín hljóp í 5. riðli og kom nr.
3 í mark á 9,0 sek., en Guðni sigr-
aði í sínum riðli á 8,4 sek. Þau héldu
því bæði áfram keppni.
Eins og hjá 11 ára börnunum
var þeim 36 börnum sem eftir voru
skipt niður í 6 riðla. Kristín varð
önnur í sínum riðli á 9,0 sek., en
Guðni sigraði aftur í sínum riðli á
8,5 sek. Þar með voru þau komin
í undanúrslit og búin að tryggja sér
verðlaun. Lengra komust þau ekki,
en árangur þeirra var engu að síður
mjög góður. Til dæmis náðu aðeins
þrír drengir betri tíma en Guðni og
sennilega hefði hann sigrað í hlaup-
inu, ef meiðsli hefðu ekki háð hon-
um. Kristín var með níunda besta
tímann i telpnaflokknum.
Nokkrar vonir voru bundnar við
að Telma stæði sig vel í 600 m
hlaupinu, sem fram fór eftir hádeg-
ið„ því að hún hefur einkum æft
lengri hlaup og verið mjög sigursæl
í ýmsum víðavangshlaupum hér
heima.
Þegar hlaupið hófst var kominn
24 stiga hiti. Held ég að hann hafi
valdið því að hún náði sér aldrei
á strik. Hún hljóp á 2.00,1 mínútum,
sem er 8 sek. lakari tími en hún
hafði náð bestum áður.
Þá var röðin komin að Kristjáni
Harðarsyni, en hann keppti í lang-
stökki seinni daginn.
Hann stökk 4.55 m. í fyrstu um-
ferð og bætti síðan árangur sinn
stöðugt. í síðustu umferð stökk
hann 4,73 m. og sigraði með yfir-
burðum ( langstökkinu.
Sigur hans vakti gífurlegan fþgn-
uð áhorfenda, sem klöppuðu honum
lof í lófa er hann stóð á efsta þrepi
verðlaunapallsins.
Þessi árangur Kristjáns er mjög
athyglisverður því að fá þeirra 500
iir"
3
p*M, ames og Lilla áttu lítinn
bróður í vöggu. Þeim þótti
það mjög skemmtilegt og voru
hreykin af honum.
Einhvern dag voru þau á gangi á
götunni og þar sáu þau kú á rölti.
„Við eigum lítinn bróður," sögðu
þau við kúna.
,,Er hann fallegt barn?“ spurði
kýrin.
„Við skulum teyma þig með og
sýna þér hann,“ sögðu þau. Þau
héldu nú áfram eftir götunni og
teymdu kúna.
Þau mættu hundi. „Við eigum
lítinn bróður í vöggu,“ sögðu þau
við hundinn.
„Er hann fallegt barn?“ sagði
hundurinn.
„Þú skalt koma með okkur,“
sögðu þau.
Þau héldu nú áfram með kúna og
hundinn og mættu ketti. „Við eig-
um lítinn bróður í vöggu,“ sögðu
þau við köttinn.
„Er hann fallegt barn?“ spurði
kötturinn.
„Komdu með okkur og sjáðu,“
sögðu þau.
Þau héldu nú áfram með kúna,
hundinn og köttinn. Þau sáu þröst
barna, sem þátt tóku í þessum leikj-
um búa við jafn slæm æfingaskil-
yrði og hann. Æfingasvæðið er
sæmilega slétt tún, sem einu sinni
var notað sem íþróttavöllur. Ekki
er mikið hugsað um blett þennan
og þegar ég heimsótti Kristján
skömmu eftir að hann var valinn
■ til ferðarinnar náði grasið á hlaupa-
og sögðu við hann: „Við eigum
lítinn bróður í vöggu.“
„Er hann fallegt barn?“ spurði
þrösturinn.
„Komdu með og sjáðu,“ sögðu
þau. Þrösturinn settist á annað horn
kýrinnar og fór með þeim. Þau komu
nú öll heim til barnanna, en móðir
þeirra sagði: „Hvers vegna komið
þið heim með öll þessi dýr? Þið
skuluð reka þau út.“
„Þau ætla öll að sjá litla bróður,“
sögðu börnin.
Dýrin litu á barnið. „Möö,“ sagði
kýrin. „Mikið er hann lítill,“ og gekk
svo burt.
„Ja hérna,“ sagði hundurinn.
„Hann getur ekki talað.“ Svo fór
hundurinn burt.
Kötturinn sagði: „Mjá, mikið hef-
ur hann litla fingur." Kötturinn gekk
svo burt.
„Hann hefur stór augu,“ sagði
þrösturinn og flaug burt.
„Dýrunum líst ekki á litla bróður,"
sögðu börnin.
„Hann er fallegt barn,“ sagði
móðir þeirra.
„Já, það er hann sannarlega,"
sögðu börnin og það fannst föður
þeirra líka. Svo var ekki sagt meira
um litla bróður það kvöldið.
Þorvarður Magnússon þýddi.
brautinni upp undir hné. En Krist-
ján lét þetta ekki trufla sig. Hann
æfði tvisvar á dag fram að keppn-
inni í Kóngsberg við þessar aðstæð-
ur og án tilsagnar þjálfara.
Vonandi verður þessi einstæði á-
hugi Kristjáns öðrum börnum
hvatning til að keppa að sama
marki.
42