Æskan - 01.02.1990, Blaðsíða 19

Maríon horiir skelfingu lostin á þarsem Litli-Jón berst við heilan her.
Daginn eftir höföu þeir samband viö
®uöjón Sigvaldason og fengu hann til
Qö Sennja leikrit því aö þeir vildu fd alveg
og gott leikrit.
ÞeQar þeir hittu Guöjón leist þeim svo
Vel á hann aö þeir ákváöu aö ráöa hann
leikstjóra líka. Guöjón fékk sér mikið af
áókum um Hróa hött og kátu kappana
Þans °g fór út I sveit aö lesa og skrifa.
þeir heyröu ekkert frá honum í marga
^ánuði eða þar til síðastliðið haust að
ann kom allt í einu í heimsókn, hraust-
9ur og með alskegg, og leit reyndar út
®lns og hver annar bóndi. Þeir vissu ekki
voðan á sig stóð veðrið og héldu að
hann
vceri orðinn ruglaður. Svo var þó
e ki. Hann henti íþá bunka af haugdrull-
a9um blöðum og sagði:
"Ég er tii í tuskið."
þeim leist ekkert á útlit hans og sögðu
°num að fara aftur að borða ham-
0r9ara og vaka á nóftinni því að þeir
Vll°u ekki svona hraustlegan leikstjóra.
"Komdu aftur um jólin," sögðu þeir og
ráku hann út.
Hann kom aftur um jólin, allur
annar maður, og þeir sögðu við
hann:
„Þetta er frábœrt leikrit og við
viljum að þú byrjir strax."
Hann gerði það.
Núna, ári eftir að þessi saga
hófst, er leikritið komið á fjalirnar
í Bœjarbíói í Hafnarfirði og Guðjón
aftur farinn að safna skeggi.
„ Það er miklu skemmtilegra að
vera hraustur og alskeggjaður,"
sagði hann eftir frumsýningu og
fór út í sveit.
Þessa dagana eru leikfélagarnir mjög
ánœgðir með leikritið um Hróa höft og
vilja helst að allur heimurinn komi og sjái
það. Þeim finnst það eiginlega besta
leikrit í heimi.
En það er komið upp annað vanda-
mál sem þeir vita ekkert hvernig þeir
Hrói og Tóki berjast upp á líf og dauða.
i eiga að fara að því að leysa. Þeir sitja á
I hverjum degi á veitingahúsum og hugsa
I og hella niður kaffi og súþum og þrjóta
■ borðbúnað en allt kemur fyrir ekki. Þeim
gengur tregiega að finna leikrit sem þeir
1 geti seft á svið nœsta vetur og nú er
' bráðumbúiðaðhendaþeimútaföllum
veitingastöðum á landinu...
Eiríkur Smári.
Æskan 19