Æskan - 01.02.1991, Blaðsíða 30

Djössi hirrir Þrónd og Ðjörgu viö pósrhúsiö. -
Komdu, Djössi! við ærlum oö foro oö seljo Jólo-
bloðið, segir Þrðndur. Ef við skiprum einrölsunum
ó milli oklsor verðum við snögg. - Þerra er ekki
svo fróleilt, hugsor Djössi. Engon grunor ofurherju
sem selur jólobloð!
- Förum hverr sino leið, segir Djössi. Ég fer í órr oð
skólonum, Þróndur gerur sroðið fyrir uron Koupfé-
logið og Djörg fer í Efribæinn. - Þoð er ógærr!
segir Djörg. Allir særu srrókornir eigo heimo þor! -
Að þú skulir vera oð hugsa um srróko þegor
heilög jól nólgosr, rouror Þróndur,
- Jólobloðið er komið! kollor Djössi ril Elvars Rík-
harðs. - Díddu meðon ég lýk við oð horfo ó
þerro rokk-myndbond með öllum þeim besru!
segir gomli rokkorinn óðomólo. - Je, je, jeee!
Rokkið lifi! Hvoð erru onnors með? Jólobloðið!
Fínr, moður!
- Ég ærlo oð fó rvö. Eirr ril oð leso og onnoð í
safnið. Lórru mig fó gorr einrok fyrir sofnið mirr.
Je, je, jeee! Jólosveinninn minn, kóri korlinn
minn ... Ég ó Jólobloðið allr fró 193Ö! - Heyrðu,
Elvor! Þú órr líklega ekki línu með góðum króki?
spyr Djössi.
Góðu undir koddonn í rúminu frommi, svoror
Elvor. Djössi leiror og finnur! Menn komo ekki oð
rómum kofonum hér! Þerro er rilvolið fyrir Góðo,
græno verndoronn. - Vilru lóno mér þerro? spyr
só góði, græni. - Ef þú skilor línunni fyrir 17. júní!
Annors ger ég ekki floggoð!
- Ég verð ekki lengi oð seljo bloðið, hugsor
Djössi. - Tvö einrök í hverju húsi! En hvoðo ógeðs-
lego lykr er þerro? Hún fer ekki vel í nefið ó
Góðo, græno verndaronum! Einhver óþokki
dreifir óþverro hér. Ég verð oð reko ofurnefið
upp í lofrið og þefa þerro uppi!
Ðjössi þefor sig ófrom! Við óno er lykrin orðin
býsno srerk. Þerro hlýrur oð vero bæði óleyfilegr
og ólöglegr. - Johó! Þoð er óskoplegr og eirroð
skolp sem rennur úr í óno. Hræddur er ég um oð
lirlu, Ijúfu fiskunum líki þoð ekki. Nú rekur Góði,
græni verndarinn ril sinno róðo!
- Gorr oð ég er með skikkjuno míno! En hvor ger
ég skipr? Þoð er longr milli símoklefo hér um
slóðir! Só næsri er niðri við Koupfélog. — Djössi
verður oð lóro sér lyndo oð klæðo sig í úrikomr-
inum hjó Jónmundi Ingimundi! Ofurherjur í srrjól-
býli verðo oð særro sig við ýmislegr...
Honn rreður jólobloðinu í pósrkossonn. Engon
mó gruno oð sölumoðurinn Ðjössi bollo og Góði,
græni verndorinn sé einn og hinn somi. Nú lærur
honn ril skoror skríðo. Leðurblökumoðurinn hefði
konnski hikoð við oð voðo snjóinn en Góðo,
græno verndoronum bregður ekki við þoð!