Æskan - 01.03.1907, Blaðsíða 3

ÆSKAN.
51
hún var þá heldur ekki á vegi þeirra
á meðan — veslings fátæki fuglinn!
Fuglinn þjáðist á staur sínum — en
hver kærði sig um það?
Barnfóstran sór og sárt við lagði,
að meðferðin á barninu væri hrein-
asta forsmán, og hún var betri við
hana, en hún nokkru sinni áður á
æfinni hafði verið; en hver veit líka
nema þessi vinahót hafi stafað tráöll-
um þeim peningum, er eg í kyrþey
stakk i lófa hennar? Og alt rann frá
þessari einu guineu — eðlilega.
Ein manneskja var þó til, sem þótti
innilega vænt um Teresu Rav.
Það var sama lady Thornslone, sem
óbeinlínis hafði hirgt mig að skotsilfri
frá því eg kom til Rutland Hall. Eg
hafði gert mér far um að vinna hylli
hinnar gömlu hefðarmeyjar; hún var
vitur, gömul kona, og mér féll hún
vel í geð.
Einu sinni kom hún til Rutland
Hall á fangelsisdögum Teresu Ray, til
þess að bjóða Rutlands fólki og þeirra
gestum, ungum og gömlum, til aðsel-
ursstaðar sins, sem tá nokkrar rastir
þaðan frá. Það vildi svo til, að eg var
einn i daglegustofunni, er hún kom,
og greip eg sem fljótast tækifærið, að
segja henni frá sögunni um hækjurn-
ar hennar Teresu.
»Ólætis strákhnokkinn, sá arna«,
sagði hún. »Hún skal fá nýjar hækj-
ur hjá mér, áður en heimboð mitt
verðurcc.
»Já, það verður lnin endilega að fá«,
sagði eg og tók hlýlega í sama streng-
inn.
Hin aldraða hefðarmey hallaði höfði
sínu aftur á bak, og leit snögt til min
gegn um gleraugun.
»Fyrirgefið forvitni mína, ungi vin«,
sagði hún, en hvernig stendur annars
á því, að yður er svo ant um Teresu
Ray?«
Eg hrosti. »Teresa og eg, erum
mestu mátarcc, sagði eg.
»Teresa og þér«, át hún el'tir. »En
vitið þér nú, að Miss Ray, er 18 ára
gömul ?«
»Er það salt? Eg tek aldrei eftir
hvað litlar telpur eru gamlarcc.
»En Teresa er ekki smátelpa, Mr.
Guy Rutland. Eg fullvissa yður um,
að Teresa Ray, er l'ullkomin hefðar-
mey«.
Teresa Ray, hefðarmey! Eggatekki
varist hlátri. Mín litla vina og vel-
gjörðarkona! Eg held næstum að lady
Thornstonehafi hálffirtst.yfir hlátrimín-
um, en til allrar hamingju, þá kom
einhver inn í herbergið í sama bili.—
Frá þeim degi brosti.eg oft, er mér
datt í hug, er lady Thomstone sagði:
»Therese Ray, er hefðarmey«, hefðar-
mey! en sá bjánaskapur!
Einn morgun þegar ekki var nema
ein vika til heimboðsins, kom nokkuð
skringilegt fyrir. Alt fólkið í húsinu
hafði all 1 einu svo fjarska mikið að
tala um í lesherberginu. Það hafði
eitthvað séestakt konúð frá London,