Æskan - 01.07.1912, Side 7

ÆSKA N.
dálitið betur i skefjum, því að ég hefi
orðið fyrir miklum óhöppum og verð
að halda spart á fé mínu. Þú ættir
að hugsa út í, hvað við erum búin
að eyða miklu fé til að kosla þig til
náms, og livað þú hefir svo að öllu
búnu orðið okkur til lítillar gleði«.
Gústaf var nú ekki eiginlega slæmur
í sér. Hann viknaði við tár móður
sinnar, og lofaði því i fullri alvöru,
að hann skyldi vera þeim eftirlátur og
hlýðinn, og lifa nýju lífi, ef þau bara
vildu nú verða við þessari hón sinni,
að hann fengi að læra læknisfræði.
Og svo byrjaði Gústaf á námi og
stundaði það með sóma framan af.
En meinið var, að hann var næmari
en aðrir; hann þurfti svo lítið fyrir að
hafa. í’á leiddist honum og liann fór
að slæpast, og leikslokin urðu þau, að
hann stóðst ekki prófið, og kennarar
hans réðu honum að snúa sér að ein-
hverju öðru, því hann væri alls eigi
náttúraður fyrir lækningar.
Nú datl Giistaf allur kelill i eld.
Ilann forðaðist að láta nokkurn mann
sjá sig, og snautaði heim — með ekki
svo litlar skuldir á haki.
(Frnnili.)
Skrifuð blöð.
AÐ gælu margar barnastúkur gert,
meðlimum sinum lil fróðleiks og
skemlunar, að gefa út skrifuð blöð
innan félags. Þær munu ílestar eiga
einn eða fleiri ritfæra menn innan vé-
banda sinna, sem helðu vilja og tíma
til að standa fyrir þvi og búa það út:
laka við þvi sem aðrir senda þeim lil
upptöku í blaðið og semja sjálfir eða
safna saman því sem á vantar, og af-
skrifa svo alt í blaðið í réttu formi.
»Æskan« hefir fengið að láni einn
árgang(lí)lO) af einu slíku stúkublaði,
er nefnist »Saklej'sið« og er gefið út í
barnastúkunni »Lilja« nr. 26 i Bolung-
arvik. Ritstjóri þess er Jens Níels-
son, gæzlumaður stúkunnar, og hefir
hann skrifað margt golt i blaðið. Þó
hafa aðrir félagar stúkunnar sent hon-
um ýmislegt, hæði sögur, kvæði, grein-
ar og gátur. Kom það út vikulega
um vetrartímann, en ekki um sumarið.
Það var lesið á fundum og lánað með-
limunum til lesturs. Flutti það hug-
vekjur um málefni unglingareglunnar,
skýringar á skuldbindingunni og hin-
um góðu aíleiðingum þess að halda
lnma vel, og auk þess skemtisögur og
heilræði. Enn fremur gaf það verð-
laun fyrir að ráða sumar gátur sínar,
og fengu nokkur börn, sem skörpust
voru að skilja gáturnar, ýmsar góðar
bækur að verðlaunum.
Alt þetta hefir glall börnin, örvað
þau til slarfa og frætt þau á ýmsan
hált. Væri reynandi fyrir fleiri stúkur
að stofna skrifuð smáblöð hjá sér.
Mun »Æskan« við og við flylja eill-
hvað af efni þessa blaðs, er hún hefir
fengið, og merkja það með nafni þess.
A. S.